De psychologie weet veel over de rol van emotionele banden tussen romantische partners, maar weinig over de fysieke kant van de vergelijking. Toch kan iedereen in het dagelijks leven getuigen van de mentale, zo niet fysieke, gezondheidsvoordelen van het sluiten van de lippen met een geliefde.
Na wat speurwerk in de online archieven van mijn universiteit, kon ik het laatste empirische onderzoek vinden dat in 2003 werd gepubliceerd door Andrew Gulledge en collega’s van de Brigham Young University. Zoals veel studies in de literatuur over intieme relaties, waren de deelnemers studenten, en in dit geval waren ze allemaal van Brigham Young en hadden ze heteroseksuele relaties. Als u geen persoon bent met deze kenmerken, eerlijke waarschuwing: De bevindingen zijn misschien niet op u van toepassing, zoals ik hieronder zal bespreken. Maar de resultaten geven ons in ieder geval een aantal ideeën over hoe we kunnen categoriseren, en uiteindelijk begrijpen, wat het betekent als je geliefde uitroept “Ik wil je hand vasthouden,” zoals het liedje zegt.
Het uitgangspunt bij dit alles is bepalen wat we bedoelen met lichamelijke genegenheid. Volgens het Brigham Young-team kan het het beste worden gedefinieerd als “elke aanraking die bedoeld is om gevoelens van liefde op te wekken bij de gever en/of de ontvanger” (p. 234). Om een classificatieschema van lichamelijke genegenheid in het algemeen te kunnen ontwikkelen, besloten de onderzoekers om seksuele intimiteit, die niet specifiek gericht is op het opwekken van “gevoelens van liefde”, buiten beschouwing te laten.
Er waren bijna 300 deelnemers aan het onderzoek, van wie de meerderheid vrouw was en een heteroseksuele romantische relatie had. Naast het beantwoorden van vragen over lichamelijke genegenheid, beoordeelden degenen in romantische relaties ook hun eigen tevredenheid en die van hun partner.
Zie hoe u zou scoren op de vragenlijsten die in dit onderzoek zijn gebruikt. Geef voor elk van de volgende punten aan hoe vaak het voorkomt in uw huidige relatie, of de vorm van genegenheid een uiting van liefde is, of het een uiting van intimiteit is, en wat uw voorkeur heeft voor deze vorm van genegenheid. Nadat je je eigen beoordeling hebt gemaakt, kun je proberen te voorspellen welke beoordeling je partner zou geven.
De 7 soorten lichamelijke genegenheid zijn:
- Backrubs/massages
- Kussen/strelen
- Knuffelen/vasthouden
- Nekken
- Handen vasthouden
- Kussen op de lippen
- Kussen op het gezicht
Onder de Brigham Young-steekproef, waren alle vormen van lichamelijke affectie, behalve handen vasthouden en strelen, sterk gerelateerd aan de mate van tevredenheid die de deelnemer voelde met de relatie en de partner. Er was geen verband tussen de hoeveelheid lichamelijke genegenheid en de hoeveelheid conflicten, maar knuffelen/vasthouden, kussen op de lippen en omhelzen werden allemaal in verband gebracht met hoe gemakkelijk het paar het conflict oplost dat het ervaart.
Wat is het aan lichamelijke genegenheid dat het zo’n belangrijke factor lijkt te maken in relatietevredenheid? Zoals zij in antwoord op een reeks vragen verklaarden, geloofden de deelnemers aan dit onderzoek dat lichamelijke genegenheid hen hielp zich meer geliefd en begrepen te voelen. Ten tweede vonden ze dat lichamelijke genegenheid hun gevoelens van intimiteit versterkte. Verrassend genoeg waren de meeste deelnemers zich niet erg bewust van wat de onderzoekers statistisch gezien vonden als de rol die lichamelijke genegenheid over het algemeen lijkt te spelen bij het bevorderen van relatietevredenheid en het helpen van partners bij het omgaan met conflicten.
Gezien de gangbare stereotypen over hoe mannen en vrouwen verschillen in wat ze belangrijk vinden in relaties, is het misschien verrassend voor u om te horen dat er geen genderverschillen waren in de houding ten opzichte van het belang van lichamelijke genegenheid. Toen mannen en vrouwen echter werd gevraagd om de 7 soorten lichamelijke genegenheid te rangschikken, bleken er wel verschillen te zijn in de manier waarop ze lichamelijke genegenheid aan hun romantische partners betoonden. Mannen gaven de sterkste voorkeur aan zoenen op de lippen en rugmassages, omdat zij vonden dat deze vormen van genegenheid liefde uitdrukken. Vrouwen gaven de voorkeur aan knuffelen/vasthouden en handen vasthouden als manieren om hun gevoelens te uiten.
Toen hen werd gevraagd aan te geven hoeveel ze van elke vorm van lichamelijke genegenheid genoten, bleek dat hoewel mannen graag gaven, vrouwen ook graag die massages en massages kregen. Gelukkig hielden zowel mannen als vrouwen van zoenen op de lippen (anders hadden de mannen niemand om te zoenen). Uit deze waarderingen van het genot van lichamelijke affectie bleek ook dat vrouwen, meer dan mannen, het fijn vonden om te knuffelen en geknuffeld te worden.
Omdat de deelnemers in meerderheid lid waren van de Kerk van de Heiligen der Laatste Dagen, creëerde dit enkele belangrijke beperkingen aan de bevindingen van het onderzoek. De kerk is een sterk voorstander van seksuele onthouding voor het huwelijk en raadt koppels af zich bezig te houden met “buitensporige” lichamelijke affectie, waaronder rugmassages. Omdat het onderzoek zich richtte op niet-seksuele lichamelijke genegenheid, konden uitingen van intimiteit die verband houden met seksualiteit niet worden bestudeerd als correlaten van relatietevredenheid.
Een mens zou kunnen aanvoeren dat het aantal soorten lichamelijke affectie zeker meer dan zeven moet bedragen. Toen de auteurs echter andere mogelijkheden onderzochten, bleken deze gemakkelijk te kunnen worden teruggebracht tot de door hen geteste. Er zijn ook culturele variaties in uitingen van lichamelijke genegenheid, zoals de neiging van mensen uit bepaalde Europese of Latijns-Amerikaanse landen om op de wang te kussen als een teken van niet van genegenheid, maar van beleefdheid.
Zelfs met deze mogelijke beperkingen, was de studie baanbrekend van aard, het richten van de onderzoekslens op een van de meest voorkomende gebieden van communicatie tussen paren. Helaas zijn er in de tien jaar na de publicatie geen studies gepubliceerd die het onderzoek specifiek over dit onderwerp van genegenheid buiten de seksuele intimiteit hebben bevorderd. Met de overvloed aan onderzoek over intimiteit in het algemeen, lijkt het de moeite waard om terug te keren naar de oorspronkelijke vraag die door deze onderzoekers werd gesteld.
Wat betekent dit alles voor u? Volgens de auteurs van de studie zijn er duidelijke implicaties voor het helpen van paren om hun relatietevredenheid te verbeteren. Zoals ze in het artikel stellen, zijn relatietherapeuten altijd op zoek “naar manieren om de relaties van hun cliënten te verbeteren.” Lichamelijke genegenheid is een steen die “tot nu toe meestal onaangeroerd is gelaten” (p. 239).
Je zou kunnen stellen dat stellen die gelukkig zijn van nature meer lichamelijke genegenheid hebben en dat het dus de tevredenheid van de relatie is die de genegenheid veroorzaakt in plaats van andersom. Misschien komt er nooit een experiment dat “bewijst” dat lichamelijke genegenheid kan leiden tot meer geluk bij paren in bestaande relaties. Maar misschien hoeven we geen ultiem experiment uit te voeren om de rol van lichamelijke genegenheid in relatietevredenheid te benadrukken. Mensen wier relatie in het slop zit, kunnen er baat bij hebben een voorbeeld te nemen aan hun gelukkiger tegenhangers. Knuffelen, handen vasthouden en rugmassages geven lijken eenvoudige manieren om de banden te herstellen tussen paren die hun gevoel van emotionele verbondenheid verliezen.
Een relatie hoeft niet in ernstige problemen te verkeren voor een paar om te profiteren van het verhogen van hun hoeveelheid lichamelijk affectieve interactie. Dit geldt met name voor paren die om verschillende redenen minder seksueel actief zijn dan vroeger, of dat nu komt door veranderingen die samenhangen met ouder worden, lichamelijke ziekte, of gewoon een natuurlijke evolutie van passie naar kameraadschappelijke liefde.
Wat ruggenprikken betreft, laten de bevindingen ook zien hoe belangrijk het is om rekening te houden met sekseverschillen. Zoals de auteurs opmerkten, zagen mannen het geven van massages als een groter teken van liefde dan vrouwen. Het is mogelijk dat ze eerder hun gevoelens uitdrukken op deze manier, die voor de vrouw een fysiek plezierige ervaring kan zijn, maar niet zo’n directe manier om te zeggen “ik hou van je” als gewoon knuffelen of vasthouden. Als je op zoek bent naar manieren om lichamelijke genegenheid in je relatie te integreren, zou je rekening willen houden met dit verschil tussen mannen en vrouwen. Aan de andere kant kost het geven van een rugmassage of een massage veel meer inspanning, ook inspanning die enigszins onbaatzuchtig is. Het kan daarom zijn dat van alle vormen van lichamelijke genegenheid, dit de vorm was die het meest correleerde met relatietevredenheid. Je partner een goede massage geven vergt zeker toewijding.
Een gesprek over welke vorm van lichamelijke genegenheid jij, en je partner, zowel plezierig als een uiting van intimiteit vinden, kan een belangrijk gesprek op gang brengen, en als dat eenmaal gebeurt, wie weet waar het toe kan leiden?
Volg me op Twitter @swhitbo voor dagelijkse updates over psychologie, gezondheid en ouder worden. Voel je vrij om lid te worden van mijn Facebook-groep, “Fulfillment at Any Age,” om de blog van vandaag te bespreken, of om verdere vragen te stellen over deze posting.