CHICAGO – Longontsteking veroorzaakt door bacteriële infecties vormt een veel grotere bedreiging voor het hart dan longontsteking veroorzaakt door virale infecties, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Patiënten in de studie bij wie een bacteriële longontsteking werd vastgesteld, hadden een hoger risico op een hartaanval, beroerte of overlijden, vergeleken met patiënten bij wie een virale longontsteking werd vastgesteld, zo ontdekten de onderzoekers.
De bevindingen werden hier vandaag (11 nov.) gepresenteerd tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de American Heart Association’s Scientific Sessions. De studie is nog niet gepubliceerd in een peer-reviewed tijdschrift.
Zowel bacteriën als virussen kunnen longontsteking veroorzaken, een infectie die wordt gekenmerkt door ontsteking in de luchtzakken van de longen.
In de studie keken de onderzoekers naar gegevens van 2007 tot 2014 over ongeveer 4.800 patiënten in een ziekenhuis in Utah die de diagnose longontsteking hadden gekregen en in het ziekenhuis waren opgenomen. Ongeveer 80 procent van de patiënten was gediagnosticeerd met bacteriële longontsteking. De onderzoekers keken vervolgens naar gegevens over die patiënten gedurende de 90 dagen na hun diagnose, waarbij werd genoteerd welke patiënten een hartaanval, beroerte, hartfalen of overlijden kregen. (De onderzoekers volgden de patiënten gedurende 90 dagen omdat eerder onderzoek heeft aangetoond dat het risico op deze complicaties 90 dagen na de diagnose longontsteking toeneemt.)
De onderzoekers ontdekten dat 34 procent van de patiënten met bacteriële longontsteking binnen die periode van 90 dagen een ernstige hartcomplicatie had, vergeleken met 26 procent van de patiënten bij wie virale longontsteking was vastgesteld.
Dus waarom zou de bacteriële variant een grotere bedreiging voor het hart kunnen vormen? Dit verschil is het meest waarschijnlijk omdat bacteriële longontsteking meer ontsteking in de slagaders veroorzaakt – een risicofactor voor hartaandoeningen – dan virale longontsteking doet, zei senior auteur Dr. Joseph Brent Muhlestein, een cardioloog bij Intermountain Heart Institute in Utah.
Bacteriën en virussen infecteren het lichaam op verschillende manieren, vertelde Muhlestein aan Live Science: Virussen dringen de cellen binnen en veroorzaken daar schade, terwijl bacteriën buiten de cellen blijven en gifstoffen in de bloedbaan afgeven. Dit laatste mechanisme veroorzaakt meer ontstekingen in het bloed, wat schade aan de binnenkant van de slagaders kan veroorzaken.
Bacteriële pneumonieën veroorzaken bovendien vaak hogere koorts, hogere niveaus van ontstekingsmarkers in het bloed en hoge aantallen witte bloedcellen, aldus Muhlestein. (Hoge aantallen witte bloedcellen geven aan dat het lichaam een infectie bestrijdt.) Maar toch zijn de symptomen van virale en bacteriële pneumonieën niet zo verschillend – en meestal gaan artsen ervan uit dat de infectie bacterieel is en beginnen ze de patiënt met antibiotica te behandelen, voegde hij eraan toe.
Toch merkte Muhlestein op dat hij verrast was door de bevindingen. Eerder onderzoek had aangetoond dat mensen met onderliggende gezondheidsproblemen die een griepprik krijgen, veel minder kans hebben op een hartaanval in het volgende jaar in vergelijking met degenen die geen griepprik krijgen. “Dus in mijn gedachten dacht ik, nou, het kan zijn dat virale infecties griep slechter zijn voor een cardiale complicatie dan bacteriële infecties – maar dat is niet wat we vonden.”
In ieder geval, “als je ziek bent, moet je naar de dokter gaan,” zei hij. Uit de studie bleek inderdaad dat “mensen die een virale longontsteking kregen nog steeds hartcomplicaties hadden – alleen niet zoveel” als mensen met een bacteriële longontsteking.
Muhlestein zei dat hij artsen ook aanraadt om antibiotica voor te schrijven aan patiënten die oud zijn en onderliggende gezondheidsproblemen hebben, zelfs als ze denken dat de infectie viraal is. Dat komt omdat deze mensen een zwakker immuunsysteem hebben, en gemakkelijk een bacteriële infectie kunnen ontwikkelen die kan uitgroeien tot longontsteking, zei hij.
Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.