De eerste fout die een Waterman-meisje kan maken met een Kreeft-man is om te proberen hem zijn gehechtheid aan de herinneringen aan thuis en moeder af te leren met de verstandige houding van de Waterman dat gisteren voorbij is, vandaag is onbelangrijk – en hij zou volwassen genoeg moeten zijn om te beseffen dat alle belangrijke zaken in de toekomst liggen, niet in het emotioneel vasthouden aan wat voorbij is en nooit meer in dezelfde vorm of gedaante kan terugkeren. Ze kan zelfs zo ver gaan om hem te vertellen dat hij volwassen moet worden. (Watermannen staan niet bekend om hun tact; ze lijken erg op Boogschutters wat betreft hun neiging tot botte taal.)

De Krab zal zich intens storen aan haar poging om zijn emotionele kijk op de dingen volwassen te maken. Hij kan haar zelfs afsnauwen, in zijn knusse boom van herinnering klimmen en er nooit meer uitkomen – totdat hij er zeker van is dat ze niet in de buurt is om hem lastig te vallen en te kwetsen en te frustreren met haar schokkende, stuiterende Uraniaanse bliksemschichten van realisme. Het is… wel, het is beangstigend. Het maakt hem erg, erg eenzaam om te ontdekken dat de vrouw van wie hij houdt geen medelijden heeft met zijn nostalgische behoefte om af en toe terug te verlangen naar de veilige, geborgen dagen van zijn kindertijd, als hij bijzonder overstuur is door de hardheid van de wereld, de onverschillige houding van zijn vrienden en kennissen. Hij heeft nooit echt volwassen willen worden. Net als Tweelingen, wenst diep van binnen elke Kreeft-man, ongeacht zijn leeftijd of materiële succes, heimelijk dat hij een jongen had kunnen blijven. Toen hij een jongen was, waren er zoveel wonderen waarover hij zich kon verwonderen… zoveel dingen die hem zowel aan het huilen als aan het giechelen brachten. En hij houdt ervan zich over te geven aan de uitersten van het emotionele spectrum. Het lijkt op de een of andere manier zijn verbeelding los te maken, waardoor het hem meeneemt op wonderbaarlijke reizen, als een privé vliegend tapijt, geweven van dromen. “Dat is wat ze is. Saai.” Ze heeft geen verbeelding, besluit hij. Ze denkt en praat als een man. En gedraagt zich ook zo. Nou, hij is niet op zoek om verliefd te worden op een mannelijke realist. Hij wil verliefd worden op een lief, vrouwelijk schepsel van perfectie, zoals mama.

Hij vergist zich, natuurlijk. Het laatste waar dit meisje van beschuldigd zou moeten worden is stijfheid. Maar dat is nu net het favoriete woord van de Krab (naast “wreed”) voor de vrouw die niet met hem wil huilen en lachen, die weigert zich aan te passen aan zijn eigen wisselende stemmingen. Zoals ik al eerder heb gezegd, in andere Aquarius-hoofdstukken van dit boek, hebben de door Uranus geregeerde mannen de vreemde gewoonte te huilen als ze dolgelukkig zijn en waanzinnig te lachen als hun hart gebroken is. Het zal de Kreeft-man enige tijd kosten om dit te begrijpen – om nog maar te zwijgen van zijn moeite om te leren omgaan met haar omgekeerde wisselingen van karakter, van tomboy naar prinses, van zacht en loom naar bruusk en abrupt. Eigen schuld, eigenlijk. Hij is zelf zo humeurig. Met deze vrouw, zal hij gedwongen worden zijn eigen humeurige medicijn te slikken. Ze is nogal veranderlijk, haar grillen en fantasieën nog onvoorspelbaarder dan de zijne.

Het Waterman-meisje heeft geen gebrek aan sympathie, maar ze heeft wel de neiging om het rond te strooien in de richting van grote humanitaire zorgen, en soms vergeet ze om genoeg te sparen voor haar persoonlijke relaties. Maar ze is niet harteloos, en ze heeft wel gevoelens. Als ze beseft dat ze de zachtaardige Kreeft-man van wie ze houdt pijn doet, zal ze haar best doen om het goed te maken, om hem te tonen dat ze echt om hem geeft. Het probleem ligt in de manier waarop zij haar liefdevolle toewijding en achting voor haar vriend wil tonen. (Iedereen is haar vriend, ook haar minnaar of echtgenoot. Is er een verschil? Zo ja, dan vindt ze het moeilijk om de grens te trekken.)

Ze zou hem bijvoorbeeld kunnen overhalen om met haar en haar tientallen andere vriendinnen mee te gaan picknicken in een boomhut. Of ze hangt een paar ballonnen boven de eetkamertafel om hem bij het ontbijt te verrassen – en serveert hem een schaaltje druivenpinda’s met speelgoedrupsjes erop in de vorm van een hart. (Ze zal hem niet vertellen dat ze niet echt zijn, de rupsen, totdat hij al bleek wordt). Of ze kan haar genegenheid tonen door hem haar privé-verlangen toe te vertrouwen om naar India te gaan en de Taj Mahal te versieren met kleine stickers van vergeet-me-nietjes en viooltjes om middernacht, als de bewakers niet kijken. Ze is ervan overtuigd dat de sentimentele keizer, die de Taj Mahal bouwde als een gedenkteken voor zijn liefde voor zijn vrouw, er blij mee zou zijn. “Goeie god!” zal hij uitroepen, “dat is tegen de wet!” Krabben zijn, net als Geiten en Stieren, gewoonlijk erg terughoudend om de wet te overtreden of tradities te verbreken, terwijl de meeste Watermannen er plezier in scheppen om elke wet te overtreden en op tradities te dansen. Zelfs de zeldzame verlegen Watermannen dagdromen op zijn minst over het overtreden van de regels.

Al deze gebaren van tederheid van zijn Waterdrager zou de Maanman een geval van gordelroos kunnen bezorgen van pure nerveuze ongerustheid. Maar ze probeert het. Kan hij het haar niet kwalijk nemen dat ze het probeert? Misschien. Hij kan zichzelf dwingen een uiterste poging te doen en deze fascinerende dame van de opwindende mentale architectuur krediet geven voor haar poging. Maar hij kan er spijt van krijgen haar andere vormen van krediet te geven. Zoals een gezamenlijke betaalrekening. De typische Aquariaanse manier om een chequeboekje in evenwicht te houden volgt de grote lijnen van de manier waarop een clown in het circus met gekleurde ballen jongleert – in een soort draaiende, cirkelvormige beweging. Hij zal verbijsterd zijn. Kreeften zijn gewoonlijk bijna neurotisch kieskeurig als het gaat om alles wat te maken heeft met geld uitgeven en inleggen. Inkomsten en uitgaven. Het is allemaal hetzelfde voor Kreeften. Kijk er naar. Voorzichtig. Gezien hoe kieskeurig hij is over geld, welk recht heeft hij om haar kieskeurig te noemen? Geen enkel.