What is de European Sovereign Debt Crisis?

De European Sovereign Debt Crisis verwijst naar de financiële crisis die zich in verschillende Europese landen voordeed als gevolg van hoge staatsschulden en institutionele tekortkomingen.

De crisis begon in 2009 toen de staatsschuld van Griekenland 113% van het bruto binnenlands product (bbp)Het bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator voor de levensstandaard van het land. Het BBP kan ook worden gebruikt om de productiviteitsniveaus van verschillende landen te vergelijken. – bijna twee keer de limiet van 60% die door de eurozone is vastgesteld. De daaropvolgende wijdverbreide ineenstorting was het gevolg van buitensporige tekortuitgaven door verschillende Europese landen.

Een korte tijdlijn

De Europese staatsschuldencrisis was een kettingreactie die zich in het hechte Europese financiële systeem voltrok. De leden hielden vast aan een gemeenschappelijk monetair beleid, maar voerden een gescheiden begrotingsbeleid – waardoor ze extravagant konden uitgeven en grote bedragen aan staatsschuld konden opbouwen.

Oorzaken van de crisis

Een reeks gebeurtenissen en factoren heeft een rol gespeeld in de schuldencrisis, zoals:

• Gemeenschappelijke munt, de euro

Alle leden van de EU deelden een gemeenschappelijke munt en een gemeenschappelijk monetair beleid. Elk land controleerde echter onafhankelijk zijn begrotingsbeleid, dat de overheidsuitgaven en leningen bepaalt.

Dit, in combinatie met de lage kosten om te lenen, moedigde landen als Griekenland en Portugal aan om te veel te lenen en uit te geven.

• De wereldwijde financiële crisis van 2008

De wereldwijde financiële crisis van 2008-2009De wereldwijde financiële crisis van 2008-2009 verwijst naar de enorme financiële crisis waarmee de wereld van 2008 tot 2009 werd geconfronteerd. De financiële crisis eiste zijn tol van individuen en instellingen over de hele wereld, waarbij miljoenen Amerikanen zwaar werden getroffen. Financiële instellingen begonnen in te storten, velen werden opgeslokt door grotere entiteiten en de regering van de VS werd gedwongen om reddingsoperaties aan te bieden, wat een schokgolf over de hele wereld teweegbracht. Het vertrouwen van de beleggers kelderde naarmate de financiële instellingen instortten en de huizenbubbels explodeerden. Als gevolg daarvan eisten beleggers hogere rentetarieven van banken – waardoor de kosten van lenen stegen.

Economieën als Griekenland, die zwaar leunden op schulden, hadden moeite om te overleven. Tot overmaat van ramp steeg de waarde van hun bestaande schuld ook nog eens met de rentetarieven.

• Hoge staatsschulden

Hoge staatsschulden en begrotingstekorten, samen met hoge kosten om te lenen en een wereldwijde financiële crisis, leidden tot een wijdverbreid falen van het financiële systeem van de EU. De schuld van Griekenland bedroeg 113% van het bbp, en het land had meerdere reddingsoperaties nodig om zijn schuldeisers terug te betalen. Na Griekenland vroegen ook Ierland, Portugal, Cyprus en Spanje om financiële reddingsoperaties om hun economie weer op gang te krijgen.

Landen die om hulp vroegen, kregen die van organisaties als de WereldbankWereldbankgroepDe Wereldbankgroep is een multilaterale ontwikkelingsbank die in 1946 werd opgericht als een van de twee Bretton Woods-instellingen, samen met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en Duitsland – de enige financieel stabiele, sterke economie op dat moment.

Er waren veel andere factoren in het spel, maar de euro, de wereldwijde financiële crisis en buitensporige tekorten speelden allemaal een belangrijke rol in de staatsschuldencrisis in de eurozone.

De waardering van een munt heeft ook een grote invloed op de wisselkoersen en de export. In tijden van financiële crises nemen landen vaak hun toevlucht tot een devaluatieDevaluatie is een neerwaartse aanpassing van de waarde van het geld van een land ten opzichte van een buitenlandse valuta of standaard. Veel landen die van hun munt opereren om de export te stimuleren.

Het devalueren van een munt verhoogt echter ook de dollarwaarde van bestaande staatsschulden die van het buitenland worden geleend – zoals het geval was voor EU-landen als Griekenland. Dit beperkte de EU in het devalueren van de Euro en het verhogen van de export en verergerde de Europese staatsschuldencrisis.

De bezuinigingsmaatregelen van de EU

Om de hoge begrotingstekorten te bestrijden, moesten landen die om bailouts vroegen zich houden aan bepaalde bezuinigingsmaatregelen – overheidsbeleid gericht op het verminderen van de schuld van de publieke sector – die waren vastgesteld door het IMF, de Wereldbank en de EU. Andere landen, waaronder Frankrijk en Duitsland, hebben na de crisis ook bepaalde bezuinigingsmaatregelen genomen om de schuld terug te dringen.

Dit beleid beperkte echter het bedrag dat overheden konden uitgeven aan publieke goederen, verlaagde de lonen in de publieke sector en verhoogde de inkomstenbelastingen. De overheidsuitgaven zijn ook een belangrijke determinant van de geaggregeerde vraagAgggregaat van vraag en aanbodAgggregaat van vraag en aanbod verwijst naar het concept van vraag en aanbod, maar dan toegepast op macro-economische schaal. Geaggregeerd aanbod en geaggregeerde en BBP-groei. Het beperken van de uitgaven beperkte dus ook wat overheden konden bijdragen aan de economische groei.

Landen als Griekenland, Portugal en Spanje werd ook gevraagd te bezuinigen op de uitgaven voor gezondheidszorg, wat leidde tot een crisis in de gezondheidszorgstelsels. Dit had negatieve gevolgen voor sociaal kwetsbare groepen die zich geen gezondheidszorg konden veroorloven.

Effecten van de crisis

De staatsschuldencrisis leidde tot economische krimp (BBP), vernietiging van banen en sociale onrust. Een deel van de bezuinigingsmaatregelen bestond uit het verlagen van de lonen en pensioenen in de publieke sector en het verhogen van de inkomstenbelastingen – wat tot verzet van het publiek leidde.

Ook de nasleep van de crisis omvatte:

• Hoge werkloosheidscijfers
• Grote inkomensongelijkheid
• Meer mensen die het risico lopen in armoede te vervallen

De Europese staatsschuldcrisis vandaag

Na de Europese staatsschuldcrisis van 2008-2012 waren zwaar getroffen landen op weg naar herstel, ondanks strenge bezuinigingsmaatregelen. Met het uitbreken van de coronavirus pandemie belandde de EU echter opnieuw midden in een crisis.

In reactie op COVID-19 liet de EU bepaalde bezuinigingsmaatregelen vallen die de Europese Centrale Bank verbood de staatsschulden van de lidstaten te betalen. De Europese leiders kwamen ook overeen een herstelfonds van 750 miljard euro op te richten om de economische gevolgen van de pandemie te bestrijden.

Meer bronnen

CFI biedt de Commercial Banking & Credit Analyst (CBCA)™CBCA™-certificeringDe Commercial Banking & Credit Analyst (CBCA)™-accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, kasstroomanalyse, covenant modeling, terugbetalingen van leningen, en meer. certificeringsprogramma voor mensen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw kennisbasis te ontwikkelen, kunt u de aanvullende relevante bronnen hieronder verkennen:

• Europese Centrale BankDe Europese Centrale Bank (ECB) is een van de zeven instellingen van de EU en de centrale bank voor de gehele eurozone. Het is een van de
• Internationaal Monetair Fonds (IMF)Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is een instelling van de Verenigde Naties die normen vaststelt voor de wereldeconomie met als doel
• EurozoneAlle landen van de Europese Unie die de euro als hun nationale munteenheid hebben ingevoerd, vormen een geografische en economische regio die bekend staat als de eurozone. De eurozone is een van de grootste economische regio’s ter wereld. Negentien van de 28 landen in Europa gebruiken de euro
• Financiële crisisEen financiële crisis wordt gedefinieerd als elke situatie waarin een of meer belangrijke financiële activa – zoals aandelen, onroerend goed, of olie – plotseling