Co to jest Europejski Kryzys Długu Państwowego?

Europejski Kryzys Długu Państwowego odnosi się do kryzysu finansowego, który wystąpił w kilku krajach europejskich z powodu wysokiego długu publicznego i niepowodzeń instytucjonalnych.

Kryzys rozpoczął się w 2009 roku, kiedy dług publiczny Grecji osiągnął 113% PKB. Produkt krajowy brutto (PKB)Produkt krajowy brutto (PKB) jest standardową miarą zdrowia gospodarczego kraju i wskaźnikiem poziomu życia. PKB może być również wykorzystywany do porównywania poziomów wydajności pomiędzy różnymi krajami. – Prawie dwa razy więcej niż limit 60% ustalony przez strefę euro. Następujące po tym powszechne załamanie było wynikiem nadmiernego deficytu wydatków w kilku krajach europejskich.

Krótka oś czasu

Europejski kryzys zadłużenia publicznego był reakcją łańcuchową w ściśle powiązanym europejskim systemie finansowym. Państwa członkowskie stosowały wspólną politykę monetarną, ale odrębne polityki fiskalne, co pozwalało im na ekstrawaganckie wydatki i akumulację dużych kwot długu publicznego.

Przyczyny Kryzysu

Seria wydarzeń i czynników odegrała rolę w kryzysie zadłużenia, takich jak:

• Wspólna waluta, Euro

Wszyscy członkowie UE mieli wspólną walutę i wspólną politykę monetarną. Jednak każdy kraj niezależnie kontrolował swoją politykę fiskalną, która decydowała o wydatkach rządowych i zaciąganych pożyczkach.

To, w połączeniu z niskimi kosztami zaciągania pożyczek, zachęcało kraje takie jak Grecja i Portugalia do zaciągania pożyczek i wydawania ich ponad limit.

• Globalny kryzys finansowy z 2008 roku

Globalny kryzys finansowy z lat 2008-2009Globalny kryzys finansowy z lat 2008-2009 odnosi się do ogromnego kryzysu finansowego, z którym świat borykał się w latach 2008-2009. Kryzys finansowy zebrał żniwo wśród osób i instytucji na całym świecie, a miliony Amerykanów odczuły jego skutki. Instytucje finansowe zaczęły tonąć, wiele z nich zostało wchłoniętych przez większe podmioty, a rząd USA został zmuszony do zaoferowania pomocy finansowej, co wywołało fale uderzeniowe na całym świecie. Zaufanie inwestorów gwałtownie spadło w wyniku krachu instytucji finansowych i eksplozji baniek na rynku nieruchomości. W rezultacie inwestorzy zażądali od banków wyższych stóp procentowych – co zwiększyło koszty zaciągania kredytów.

Grecje, takie jak Grecja, które w dużej mierze opierały się na długu, walczyły o przetrwanie. Co gorsza, wartość ich istniejącego zadłużenia również rosła wraz ze wzrostem stóp procentowych.

• Wysokie długi państwowe

Wysokie długi państwowe i deficytowe wydatki, wraz z wysokimi kosztami pożyczek i globalnym kryzysem finansowym, doprowadziły do powszechnego załamania systemu finansowego UE. Dług Grecji wynosił 113% PKB, a kraj ten potrzebował wielu bailoutów, aby spłacić swoich wierzycieli. Po Grecji, Irlandia, Portugalia, Cypr i Hiszpania zwróciły się o dofinansowanie, aby rozpocząć odbudowę gospodarki.

Kraje, które zwróciły się o pomoc, otrzymały ją od organizacji takich jak Bank ŚwiatowyGrupa Banku Światowego to wielostronny bank rozwoju, który powstał w 1946 r. jako jedna z dwóch instytucji z Bretton Woods, wraz z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (MFW) i Niemcami – jedyną stabilną finansowo, silną gospodarką w tamtym czasie.

W grę wchodziło wiele innych czynników, ale euro, globalny kryzys finansowy i nadmierny deficyt wydatków odegrały główną rolę w kryzysie zadłużeniowym w strefie euro.

Wycena waluty również znacząco wpływa na kursy wymiany i eksport. W czasach kryzysów finansowych kraje często uciekają się do dewaluacjiDewaluacjaDewaluacja to korekta w dół wartości pieniądza w danym kraju w stosunku do obcej waluty lub standardu. Wiele krajów, które działają ich waluty w celu zwiększenia eksportu.

Jednakże dewaluacja waluty zwiększa również wartość dolara istniejącego długu państwowego, który jest pożyczony od krajów zagranicznych – jak to miało miejsce w przypadku krajów UE, takich jak Grecja. To ograniczyło UE w dewaluacji euro i zwiększeniu eksportu oraz pogorszyło europejski kryzys długu publicznego.

Środki oszczędnościowe UE

Aby zwalczyć wysokie deficyty budżetowe, kraje, które zwróciły się o dofinansowanie, musiały przestrzegać pewnych środków oszczędnościowych – polityki rządowej mającej na celu zmniejszenie długu sektora publicznego – które zostały ustalone przez MFW, Bank Światowy i UE. Inne kraje, w tym Francja i Niemcy, również przyjęły pewne środki oszczędnościowe w celu zmniejszenia zadłużenia po kryzysie.

Polityki te ograniczały jednak kwoty, jakie rządy mogły wydawać na dobra publiczne, obniżały płace w sektorze publicznym i podnosiły podatki dochodowe. Wydatki rządowe są również ważnym wyznacznikiem zagregowanego popytuZagregowana podaż i popytZagregowana podaż i popyt odnosi się do koncepcji podaży i popytu, ale zastosowanej w skali makroekonomicznej. Zagregowana podaż i zagregowany popyt oraz wzrost PKB. W związku z tym ograniczenie wydatków ograniczyło również to, co rządy mogły wnieść do wzrostu gospodarczego.

Kraje takie jak Grecja, Portugalia i Hiszpania zostały również poproszone o zmniejszenie wydatków na opiekę zdrowotną, co doprowadziło do kryzysu w systemach opieki zdrowotnej. Spowodowało to negatywny wpływ na grupy wrażliwe społecznie, których nie było stać na opiekę zdrowotną.

Skutki kryzysu

Kryzys zadłużenia państwowego spowodował skurczenie się gospodarki (PKB), zniszczenie miejsc pracy i zamieszanie społeczne. Część środków oszczędnościowych obejmowała obniżenie wynagrodzeń i emerytur w sektorze publicznym oraz podniesienie podatków dochodowych, co spowodowało reakcję społeczeństwa.

W następstwie kryzysu doszło również do:

• Wysokie stopy bezrobocia
• Większe nierówności w dochodach
• Więcej osób zagrożonych ubóstwem

Europejski kryzys zadłużenia państwowego dzisiaj

Po europejskim kryzysie zadłużenia państwowego w latach 2008-2012, kraje mocno dotknięte kryzysem były na drodze do ożywienia pomimo surowych środków oszczędnościowych. Jednak wraz z nadejściem pandemii koronawirusa, UE ponownie znalazła się w środku kryzysu.

W odpowiedzi na COVID-19, UE zrezygnowała z niektórych środków oszczędnościowych, które zabraniały Europejskiemu Bankowi Centralnemu spłacania długów państwowych krajów członkowskich. Przywódcy europejscy zgodzili się również na uruchomienie funduszu naprawczego o wartości 750 mld euro w celu zwalczania skutków gospodarczych pandemii.

Więcej zasobów

CFI oferuje program certyfikacji Commercial Banking & Analityk kredytowy (CBCA)™CBCA™ Akredytacja Commercial Banking & Analityk kredytowy (CBCA)™ jest globalnym standardem dla analityków kredytowych, który obejmuje finanse, księgowość, analizę kredytową, analizę przepływów pieniężnych, modelowanie kowenantów, spłatę kredytów i inne. Program certyfikacji dla osób pragnących przenieść swoją karierę na wyższy poziom. Aby kontynuować naukę i rozwijać swoją bazę wiedzy, proszę zapoznać się z dodatkowymi istotnymi zasobami poniżej:

• Europejski Bank CentralnyEuropejski Bank Centralny (EBC) jest jedną z siedmiu instytucji UE i bankiem centralnym dla całej strefy euro. Jest jedną z
• Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF) jest instytucją Organizacji Narodów Zjednoczonych, która ustala standardy dla gospodarki światowej w celu
• Strefa euroWszystkie kraje Unii Europejskiej, które przyjęły euro jako walutę narodową, tworzą region geograficzny i gospodarczy znany jako strefa euro. Strefa euro stanowi jeden z największych regionów gospodarczych na świecie. Dziewiętnaście z 28 krajów w Europie używa euro
• Kryzys finansowyKryzys finansowy jest definiowany jako każda sytuacja, w której jeden lub więcej znaczących aktywów finansowych – takich jak akcje, nieruchomości lub ropa naftowa – nagle