Tiger Woods speelde voor het eerst The Masters in 1995, het jaar nadat hij de eerste van drie opeenvolgende Amerikaanse Amateur-titels had gewonnen. Tiger was die week de beste amateur op Augusta National Golf Club, met een finish van 5-over par.

Het jaar daarop miste Woods de cut, de enige keer in zijn roemruchte carrière (21 optredens) dat hij het weekend van de eerste major van het seizoen niet heeft gespeeld. Nadat hij in augustus 1996 prof werd, heeft Tiger een van de grootste carrières in de geschiedenis van de sport opgebouwd, inclusief een fenomenaal record op The Masters. Woods staat momenteel op de tweede plaats op de lijst van Masters-overwinningen aller tijden met vijf, één achter Jack Nicklaus. Hij heeft ook nog eens negen top-10 finishes, waarvan zeven in de top vijf.

Hier een terugblik op Tiger Woods’ vijf overwinningen op Augusta.

Tiger Woods schrijft geschiedenis op The Masters in 1997

In zijn eerste trip naar The Masters als professional, zette Tiger Woods een recordbrekende prestatie neer. Woods vestigde die week in 1997 talrijke records in Augusta en werd op 21-jarige leeftijd de jongste winnaar in de geschiedenis van de Masters. Woods eindigde de vier dagen op 18-onder, een toernooirecord, met 12 slagen voorsprong op runner-up Tom Kite, de hoogste overwinningsmarge in de geschiedenis van het toernooi.

Tiger had het moeilijk op de eerste dag, met een 4-over 40 op zijn eerste negen holes. Hij kwam echter terug op de tweede negen holes en verbeterde zich met 10 slagen tot een eerste ronde van 70, waarmee hij drie slagen achterstand op leider John Huston opliep. Een 66 in de tweede ronde gaf hem drie slagen voorsprong op leider John Huston voor het weekend. Samen met Colin Montgomerie in de derde ronde schoot Woods een 7-onder 65, waardoor zijn voorsprong opliep tot negen. Woods zegevierde met een 69 in de laatste ronde en werd de eerste niet-blanke speler die The Masters won. Meer dan 44 miljoen mensen stemden af om de geschiedenis te volgen.

Woods voltooit de ‘Tiger Slam’ in 2001

Tigers zege op The Masters in 2001 was het hoogtepunt van het beste jaar in de golfgeschiedenis. Na overwinningen in 2000 op de U.S. Open, The Open Championship, en de PGA Championship, kwam Tiger Woods in 2001 naar Augusta met een kans om de eerste man in de geschiedenis te worden die alle vier de professionele majors in één keer in zijn bezit had. Uiteraard is Woods daarin geslaagd.

Hout heeft normaal gesproken nooit een goede start in Augusta, maar na de eerste ronde stond hij vijf punten achter op de leiding met een 2-onder 70. Een tweede ronde 66 bracht hem binnen twee van leider Chris DiMarco, samen met Phil Mickelson op 8-onder. Een derde ronde 68 gaf hem een voorsprong van één punt op Mickelson bij het ingaan van de laatste ronde. Tiger was die zondag twee slagen beter dan Phil en eindigde op 16-onder voor het toernooi, twee beter dan de als tweede eindigende David Duval.

Tiger gaat back-to-back in 2002

In 2002 wilde Tiger Woods de derde in de geschiedenis worden die The Masters op zijn naam schreef. Jack Nicklaus had in 1965 en 1966 beide titels gewonnen. Nick Faldo deed deze zeldzame prestatie in 1989 en 1990. Woods schoot opnieuw een 70 in de openingsronde en stond drie slagen achter op Davis Love III. De tweede ronde werd gesplitst tussen vrijdag en zaterdag vanwege het slechte weer en Woods had na twee ronden een achterstand van vier slagen op Vijay Singh.

Hoe dan ook, Woods was dynamisch in de derde ronde en schoot met een briljante 66 omhoog op het leaderboard. Woods stond gelijk met Retief Goosen bij het ingaan van de laatste ronde en bereikte 7-0 in major kampioenschappen wanneer hij op de laatste dag minstens een deel van de leiding had. Woods schoot in de slotronde 71 en boekte daarmee zijn tweede Masters-zege op rij.

De miraculeuze chip in 2005 helpt Woods groene jas nummer vier te winnen

Deze hoek van Tiger Woods’ beroemde chip in de Masters van 2005 is onwerkelijk 🤯 pic.twitter.com/oryawn1KRV

– ESPN UK (@ESPNUK) March 15, 2020

Toen Jack Nicklaus voor de laatste keer The Masters speelde, was het niet meer dan passend dat Tiger Woods in 2005 op Augusta won. Chris DiMarco maakte het hem echter niet gemakkelijk. De regen speelde een groot deel van de week een grote rol in het toernooi en Woods stond zeven punten achter op DiMarco na een 74 in de eerste ronde. Hij vocht zich terug met een 66 in de tweede ronde maar stond nog steeds zes slagen achter bij het ingaan van de derde ronde. Woods had de voorsprong halverwege de derde ronde teruggebracht tot vier toen het spel werd onderbroken.

Die zondagochtend, met DiMarco in de problemen, klom Woods naar een hogere positie op het leaderboard en nam een voorsprong van drie slagen bij de laatste 18 slagen. DiMarco gaf echter niet op en de twee streden in een van de mooiste finales uit de Masters-geschiedenis. Met één slag voorsprong en nog drie holes te gaan, sloeg Tiger zijn tee shot op de par-3 16e net naast de green naar links. Wat er daarna gebeurde was een van de mooiste slagen uit zijn carrière. Woods speelde de grote helling en sloeg op miraculeuze wijze een chip-in om een voorsprong van twee slagen te nemen. Maar bogeys op 17 en 18 dwongen hem tot een playoff. Tiger had nog één groot moment in zich en maakte een birdie putt van 15 voet op de eerste hole van de play-off om groene jas nummer vier te veroveren.

Tijger voltooit comeback op Masters 2019

Tijger Woods had bij zijn start van The Masters in 2019 al bijna elf jaar geen major meer gewonnen. Rugblessures hadden Woods ervan weerhouden om in 2016 en 2017 aan The Masters deel te nemen en ook in 2018 had hij geen geweldige show neergezet. Tiger kwam echter steeds dichterbij. Hij eindigde als zesde op het Open Championship van 2018 en werd tweede op het PGA Championship. Daarna won hij voor het eerst in vijf jaar op het Tour Championship. Voor het eerst sinds lange tijd kwam Woods naar The Masters in 2019 met een echte kans om te winnen.

Tiger stond vier achter op Brooks Koepka en Bryson DeChambeau na opnieuw een eerste ronde 70. Een tweede ronde 68 bracht hem op 6-onder voor de week, slechts een slag verwijderd van de leiding in handen van vijf spelers. Woods verkleinde de voorsprong naar twee voor de laatste ronde, achter Francesco Molinari. Een double-bogey van Molinari op de 12e op zondag bracht de twee aan de leiding en Woods nam uiteindelijk de leiding in zijn eentje met een birdie op de 15e. Hij nam een voorsprong van twee slagen na 17 en was in staat om de 18e bogey en nog steeds vast te houden voor zijn vijfde Masters titel.