De Sable Duitse Herder is, technisch gezien, slechts een kleurvariant van de gewone Duitse Herder.

De meeste fokkers van Duitse Herders en fokkers van huisdieren richten zich op het fokken van rode of tan honden met een zwart zadel en snuit.

De sable Duitse Herder komt genetisch gezien van werklijn honden.

Werklijn Duitse Herders verschillen aanzienlijk van Duitse Herders van de conformatie lijn (Amerikaanse lijn). Ze hebben de neiging kleiner te zijn, hebben minder hoeking in het achterste einde, en hebben rechte, niet gerokte, ruggen.

Het cruciale onderscheid tussen de twee types is niet alleen hun uiterlijk, maar hun gedrag.

Werklijn honden zijn onverstoorbaar, uiterst zelfverzekerd, intelligente, high drive honden die mentale stimulatie en een taak te doen hebben.

De meeste conformatielijn honden hebben hun drive, en werkinstincten uit hen gefokt. Hoewel ze uitstekende huisdieren zijn, hebben ze niet wat nodig is om uit te blinken in politie/militair werk, opsporing en redding, persoonlijke bescherming, of sport werk. Voor deze taken wordt de voorkeur gegeven aan Duitse Herders uit werklijnen.

De sable kleurvariant kan lijken op de kleur van een wolf. De snuit is helemaal zwart, en er is een variërende mate van zwart over het hele lichaam van de hond. Onder het zwart en gemengd met de zwarte kleuring, is de vacht van de hond meestal rood of tan, maar het kan ook grijs zijn.

Geschiedenis van de Sable Duitse Herdershond

De Duitse Herder is een kunstmatig ras dat rond 1899 doelbewust in Duitsland is ontwikkeld door een man genaamd Max von Stephanitz. Zijn doel was om een uitzonderlijke werkhond te produceren die elke taak aankon, zelfs potentieel gevaarlijke taken.

Hij fokte op kracht, uithoudingsvermogen, werklust, intelligentie, loyaliteit en vertrouwen. Deze eigenschappen zijn vandaag de dag nog steeds aanwezig in de werklijn Duitse Herders.

Het aanvankelijke fokprogramma betrof enkele lokale schapenbewakingshonden. Er waren vier gedocumenteerde uitkruisingen met wolven. Daarna werden de honden in lijn gefokt en zorgvuldig geselecteerd. Er was geen enkele zorg over de kleur van de honden tijdens dit proces.

Helaas, als gevolg van het hoge niveau van inteelt tijdens het creëren van dit ras, werden sommige erfelijke aandoeningen vrij algemeen. Deze aandoeningen omvatten heup-en elleboogdysplasie, degeneratieve myelopathie, en degeneratieve spinale stenose. Toegewijde fokkers werken aan het elimineren van deze aandoeningen uit hun lijnen.

Genetisch onderzoek van hondenrassen heeft uitgewezen dat vrijwel alle herdershonden zoals collies en Belgische Herders nauw bij elkaar aansluiten, wat suggereert dat ze allemaal afstammen van dezelfde voorouderlijke groep. Duitse Herders zijn niet nauw verwant aan hen.

Het inheemse type veewaakhond dat werd gebruikt om de Duitse Herder te ontwikkelen, lijkt te zijn uitgestorven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is nooit op DNA getest en zijn oorsprong is onbekend.

Het enige ras waar de Duitse Herder nauw aan verwant is, is de Berger Picard, een groot ruigharig herdersras dat op natuurlijke wijze in Frankrijk is ontstaan.

Picards worden beschreven als onafhankelijke, uiterst zelfverzekerde probleemoplossers, eigenschappen die ze mogelijk hebben gedeeld met de voorouderlijke stam waaruit de Duitse Herdershond is voortgekomen.

De vroege Duitse Herders trokken de aandacht van het leger, en het ras werd al snel bekend als de eerste keuze van de nazi’s voor bewaking en andere militaire taken.

Hoewel Belgische Herders de eerste politiehonden ooit waren, hebben Duitse Herders de voorkeur van veel politie-afdelingen vanwege hun grotere omvang en rustigere temperament. Duitse Herders zijn ook een populaire keuze voor zoek- en reddingstaken.

De sport van Schutzhund werd expliciet ontwikkeld om individuele Duitse Herders te testen om te zien of ze alle kwaliteiten bezaten die een Duitse Herder zou moeten hebben. De sport heeft drie componenten: gehoorzaamheid, tracking, en bescherming (bewaken en aanvallen op commando).

In tegenstelling tot vergelijkbare sporten zoals Ringsport, wordt van de honden verwacht dat ze in sommige oefeningen zelfstandig werken en beslissingen nemen over het aanvallen van de slechterik op hun eigen. Schutzhund legt te allen tijde sterk de nadruk op gehoorzaamheid.

Genetica van de Sable kleur

Sable is dominant over de black and tan/rode kleurvariant. Dit betekent dat als je twee zwartbonte honden met elkaar fokt, je nooit sable puppies zult krijgen. Echter, omdat sable honden drager kunnen zijn van het zwart/rood gen, kun je een aantal zwart/rode puppies krijgen als je twee sable honden samen fokt of als je een sable hond fokt met een zwart/rode hond.

Zowel sable als zwart/rood zijn dominant over de pure zwarte kleurvariant. Omdat het zeer recessief is, kan het zwarte gen generaties lang worden meegedragen en zich dan plotseling manifesteren als één zwarte pup in een nest sables of black and reds.

Differentiatie tussen de Belgische Mechelaar en de Sable Duitse Herder

Hoewel hij er oppervlakkig gezien hetzelfde uitziet en voor dezelfde taken wordt gebruikt (politie, militair, sportwerk), hebben de Belgische Mechelaar en de Duitse Herder duidelijke verschillen. Een Belgische Mechelaar kan effen rood of taankleurig zijn met een zwarte snuit, of hij kan sabelkleurig zijn. Veel mensen vinden het op het eerste gezicht moeilijk om de twee rassen van elkaar te onderscheiden als ze allebei sable zijn.

Fysiek gezien is het grootste verschil tussen de twee honden hun lichaamsbouw. Duitse Herders zijn prominenter gebouwd dan de Belgische Mechelaars. Reuen van beide rassen moeten een schofthoogte van 24 tot 26 inch hebben, maar een Duitse herder van 26 inch weegt meestal 80 tot 90 pond, terwijl een malinois van 26 inch over het algemeen slechts 65 tot 75 pond weegt.

Het andere uitgesproken verschil tussen de rassen is hun achterhand structuur. De Belgische Mechelaar heeft een klassieke “endurance draver” honden bouw, net iets langer dan ze groot zijn, met een rechte rug, en hun achterhand hoeking komt overeen met hun voorste end hoeking.

Duitse Herders hebben een unieke bouw onder de canines. Ze zijn aanzienlijk langer dan ze groot zijn, en hun achterhand is sterker gehoekt dan hun voorhand, waardoor hun rug vanaf de schoft naar beneden helt in de richting van de staart.

Door deze eigenaardige structuur kunnen ze een zeer flitsende uitgestrekte draf uitvoeren. Conformatie lijn fokkers hebben deze eigenschappen zodanig overdreven dat de honden niets anders kunnen dan een flitsende draf.

De rasstandaard vraagt om een rechte rug met slechts een matige helling en matige overhoeking van het achterste uiteinde. Veel Duitse Herders uit de conformatiestam hebben tegenwoordig een sterk gebogen rug en een sterk overgehangen achterhand, wat altijd een onderwerp van kritiek en discussie is.

Er zijn veel verschillen in temperament tussen Duitse Herders en Belgische Mechelaars. Belgische Mechelaars worden vaak omschreven als “Duitse Herders op crack” en worden vaak aangeduid als “Maligators” vanwege hun neiging om eerst te bijten en nooit later vragen te stellen.

Is een Sable Duitse Herdershond geschikt voor jou?

Je moet nooit een hondenras selecteren alleen op basis van zijn uiterlijk of kleur. Eerst moet je onderzoek doen naar de Duitse Herdershond. Bepaal vervolgens of een Duitse Herdershond van de werklijn geschikt is voor u en uw levensstijl

Als u verwacht dat uw hond zijn dagen doorbrengt met slapen op de bank en luieren in de achtertuin, dan is een Duitse Herdershond van de werklijn niets voor u. Deze honden zijn genetisch geprogrammeerd om te werken. Ze hebben socialisatie, gehoorzaamheidstraining, roedelstructuur en veel beweging nodig.

Als u geïnteresseerd bent om betrokken te raken bij opsporing en redding, competitieve gehoorzaamheid, of sportwerk, dan is een werklijn Duitse Herder de juiste keuze. Als u de voorkeur geeft aan de sable kleur, zult u wat onderzoek moeten doen naar het vinden van Sable Duitse Herders of fokkers.

Hoe vindt u een betrouwbare Sable Duitse Herder fokker

De beste manier om een betrouwbare Duitse Herder fokker te vinden is door mond-tot-mondreclame en onderzoek.

Als u niemand kent met een Sable Duitse Herder, kunt u proberen te netwerken. Er zijn sable Duitse Herder groepen op Facebook en zoek naar werkhondensport clubs in uw omgeving om andere sable enthousiastelingen te ontmoeten.

Een andere bron is om te googelen op Sable Duitse Herder fokkers in uw omgeving. Doe altijd onderzoek naar fokkers, zelfs als ze zijn aanbevolen. Klik hier om te leren hoe u een goede fokker van een slechte kunt onderscheiden.

Als u een pup of hond van een fokker koopt, zorg er dan voor dat beide ouders zijn getest op elleboog- en heupdysplasie en dat ze ook een DNA-test hebben ondergaan om er zeker van te zijn dat ze geen dragers zijn van degeneratieve myelopathie.

Sable Duitse Herders komen terecht in asielen en reddingsorganisaties als u liever wilt adopteren. Deze optie kan wat geduld vergen voor de juiste kleur en de juiste hond.

Houd uw lokale asiel in de gaten en kijk regelmatig of er nieuwe honden zijn die een tehuis zoeken.

Klik hier voor een lijst van Duitse Herder Redding Organisaties in de Verenigde Staten.

Als u toe bent aan een Sable Duitse Herder, zult u niet teleurgesteld worden door dit prachtige en trouwe ras.