Wat is asbest?
Asbest is de naam die wordt gegeven aan een groep mineralen die van nature in het milieu voorkomen als bundels vezels die kunnen worden gescheiden in dunne, duurzame draden. Deze vezels zijn bestand tegen hitte, vuur en chemicaliën en geleiden geen elektriciteit. Om deze redenen is asbest op grote schaal gebruikt in vele industrieën.
Chemisch gezien zijn asbestmineralen silicaatverbindingen, wat betekent dat ze atomen van silicium en zuurstof bevatten in hun moleculaire structuur.
Asbestmineralen worden onderverdeeld in twee grote groepen: Serpentijnasbest en amfiboolasbest. Serpentijnasbest omvat het mineraal chrysotiel, dat lange, gekrulde vezels heeft die kunnen worden geweven. Chrysotielasbest is de vorm die het meest is gebruikt in commerciële toepassingen. Amfiboolasbest omvat de mineralen actinoliet, tremoliet, anthofylliet, crocidoliet en amosiet. Amfiboolasbest heeft rechte, naaldachtige vezels die brozer zijn dan die van serpentijnasbest en beperkter kunnen worden vervaardigd (1, 2).
Hoe wordt asbest gebruikt?
Asbest wordt in Noord-Amerika al sinds het eind van de 19e eeuw gedolven en commercieel gebruikt. Het gebruik ervan nam sterk toe tijdens de Tweede Wereldoorlog (3, 4). Sindsdien wordt asbest in veel industrieën gebruikt. De bouwsector heeft het bijvoorbeeld gebruikt voor het versterken van cement en kunststoffen, alsmede voor isolatie, dakbedekking, brandwering en geluidsabsorptie. De scheepsbouwindustrie heeft asbest gebruikt voor de isolatie van boilers, stoompijpen en warmwaterleidingen. De auto-industrie gebruikt asbest in remschoenen en koppelingsplaten van auto’s. Asbest is ook gebruikt in plafond- en vloertegels, verf, coatings en kleefstoffen, en kunststoffen. Bovendien is asbest aangetroffen in vermiculiethoudende tuinproducten en sommige talkhoudende krijtjes.
Continue Reading
In de late jaren zeventig heeft de U.Eind jaren zeventig verbood de Amerikaanse Consumer Product Safety Commission (CPSC) het gebruik van asbest in pleisters en gashaarden, omdat de asbestvezels in deze producten tijdens het gebruik in het milieu terecht konden komen. Bovendien zijn fabrikanten van elektrische haardrogers in 1979 vrijwillig gestopt met het gebruik van asbest in hun producten. In 1989 verbood de U.S. Environmental Protection Agency (EPA) alle nieuwe toepassingen van asbest; toepassingen die vóór 1989 werden ontwikkeld, zijn echter nog steeds toegestaan. De EPA heeft ook voorschriften vastgesteld op grond waarvan schoolsystemen gebouwen moeten inspecteren op de aanwezigheid van beschadigd asbest en de blootstelling van de bewoners aan asbest moeten elimineren of verminderen door het asbest te verwijderen of te omhullen (2).
In juni 2000 concludeerde de CPSC dat het risico van blootstelling van kinderen aan asbestvezels in kleurpotloden uiterst gering was (1). De Amerikaanse fabrikanten van deze krijtjes stemden er echter mee in om talk uit hun producten te verwijderen.
In augustus 2000 voerde de EPA een reeks tests uit om het risico voor consumenten op nadelige gezondheidseffecten in verband met blootstelling aan met asbest verontreinigd vermiculiet te evalueren. De EPA concludeerde dat blootstelling aan asbest uit sommige vermiculietproducten slechts een minimaal gezondheidsrisico inhoudt. De EPA raadde de consumenten aan het geringe risico dat verbonden is aan het occasionele gebruik van vermiculiet bij tuinieren te verminderen door de hoeveelheid stof die bij het gebruik van vermiculiet vrijkomt te beperken. Meer bepaald stelde de EPA voor dat de consumenten vermiculiet buiten of in een goed geventileerde ruimte gebruiken; vermiculiet tijdens het gebruik vochtig houden; vermijden dat stof van vermiculiet op kleding in huis wordt gebracht; en voorgemengde potgrond gebruiken, die minder snel stof doet opwaaien (2).
De hierboven beschreven regelgeving en andere acties, gekoppeld aan een wijdverspreide bezorgdheid bij het publiek over de gezondheidsrisico’s van asbest, hebben geleid tot een aanzienlijke jaarlijkse daling van het gebruik van asbest in de V.S. In 1973 bedroeg het binnenlandse verbruik van asbest ongeveer 803.000 ton, maar in 2005 was dit gedaald tot ongeveer 2.400 ton (3, 5).
Wat zijn de gezondheidsrisico’s van blootstelling aan asbest?
Mensen kunnen aan asbest worden blootgesteld op hun werkplek, in hun omgeving of thuis. Als asbesthoudende producten worden verstoord, komen er kleine asbestvezels vrij in de lucht. Als asbestvezels worden ingeademd, kunnen ze in de longen terechtkomen en daar lange tijd blijven. Na verloop van tijd kunnen deze vezels zich ophopen en littekenvorming en ontstekingen veroorzaken, wat de ademhaling kan beïnvloeden en tot ernstige gezondheidsproblemen kan leiden (6).
Asbest is geclassificeerd als een bekend carcinogeen voor de mens (een stof die kanker veroorzaakt) door het U.S. Department of Health and Human Services, de EPA en het International Agency for Research on Cancer (2, 3, 7, 8). Uit studies is gebleken dat blootstelling aan asbest het risico op longkanker en mesothelioom (een relatief zeldzame vorm van kanker van de dunne vliezen die de borstkas en de buik bedekken) kan verhogen. Hoewel mesothelioom zeldzaam is, is het de meest voorkomende vorm van kanker die in verband wordt gebracht met blootstelling aan asbest. Naast longkanker en mesothelioom suggereren sommige studies een verband tussen blootstelling aan asbest en gastro-intestinale en colorectale kanker, evenals een verhoogd risico op kanker van de keel, nieren, slokdarm en galblaas (3, 4).
Blootstelling aan asbest kan ook het risico op asbestose (een ontstekingsaandoening van de longen die kortademigheid, hoesten en permanente longschade kan veroorzaken) en andere niet-kwaadaardige long- en borstvliesaandoeningen, waaronder pleurale plaques (veranderingen in de vliezen rond de longen), pleurale verdikking en goedaardige pleurale effusies (abnormale vochtophopingen tussen de dunne weefsellagen die de longen bekleden en de wand van de borstholte), verhogen. Hoewel pleurale plaques geen voorlopers van longkanker zijn, zijn er aanwijzingen dat mensen met een pleurale aandoening als gevolg van blootstelling aan asbest een verhoogd risico lopen op longkanker (2, 9).