Texas heeft een totale oppervlakte van 695.622 km2 (268.581 km2). De langste afstand in rechte lijn is die van de noordwestelijke hoek van de panhandle tot de rivier Rio Grande net onder Brownsville, 1.289 km. De breedte van west naar oost, van El Paso tot Orange, Texas, is 862 mijl (1.387 km). De grootste continentale staat is zo uitgestrekt dat El Paso, in de westelijke hoek van de staat, dichter bij San Diego, Californië, ligt dan bij het gebied Houston/Beaumont, dicht bij de staatsgrens met Louisiana; terwijl Orange, op de grens met Louisiana, dichter bij Jacksonville, Florida, ligt dan bij El Paso. Texarkana, in de noordoostelijke hoek van de staat, ligt ongeveer even ver van Chicago, Illinois, als van El Paso, en Dalhart, in de noordwestelijke hoek van de staat, ligt dichter bij de hoofdsteden van Kansas, Nebraska, Colorado, New Mexico, Oklahoma en Wyoming dan bij Austin, de hoofdstad van de eigen staat.
Het geografische centrum van Texas ligt ongeveer 15 mijl (24 km) ten noordoosten van Brady in het noorden van McCulloch County. Guadalupe Peak is met 2.666,7 m boven zeeniveau het hoogste punt in Texas. Het laagste punt is het zeeniveau waar Texas aan de Golf van Mexico grenst. Texas heeft vijf staatsbossen en 120 staatsparken met een totale oppervlakte van 2.450 km2. Er zijn 3700 met name genoemde stromen en 15 grote riviersystemen die door 307.000 km van Texas stromen en meer dan 212 reservoirs ondersteunen.
Met 10 klimatologische regio’s, 14 bodemregio’s, en 11 verschillende ecologische regio’s, wordt regionale classificatie problematisch met verschillen in bodem, topografie, geologie, regenval, en planten- en dierengemeenschappen.
Kust en estuaria
Veel van de 591 km lange kustlijn van de Golf van Texas wordt geflankeerd door de Texaanse barrière-eilanden, waarvan vele een reeks estuaria omsluiten waar de rivieren van de staat zich mengen met water uit de Golf van Mexico. Deze waterlichamen omvatten enkele van de grootste en ecologisch meest productieve kustestuaria in de Verenigde Staten en dragen aanzienlijk bij aan de ecologische en economische hulpbronnen van Texas.
Coastal PlainsEdit
De Gulf Coastal Plains strekt zich uit van de Golf van Mexico landinwaarts tot aan de Balcones Fault en de Eastern Cross Timbers. Dit grote gebied strekt zich uit van de steden Parijs tot San Antonio tot Del Rio maar vertoont een grote variatie in vegetatie. Met een jaarlijkse neerslag variërend van 510 tot 1.470 mm is dit een vrijwel vlakke, gedraineerde vlakte die wordt doorsneden door beken en rivieren die uitmonden in estuaria en moerassen aan de kust. Opwaaiend zand en duinen, graslanden, eikenbossen en zoutmoerassen vormen de zeewaarts gelegen gebieden. Nationale parken zijn onder meer Big Thicket National Preserve, Padre Island National Seashore en de Palo Alto Battlefield National Historic Site.
North Central PlainsEdit
De North Central Plains worden begrensd door de Caprock Escarpment in het westen, het Edwards Plateau in het zuiden, en de Eastern Cross Timbers in het oosten. Dit gebied omvat de North Central Plains rond de steden Abilene en Wichita Falls, de Western Cross Timbers ten westen van Fort Worth, de Grand Prairie, en de Eastern Cross Timbers ten oosten van Dallas. Met ongeveer 890 tot 1.270 mm neerslag per jaar maakt het zacht glooiende tot heuvelachtige beboste land deel uit van een groter dennen-hardhoutbos van eiken, hickories, olmen en gombomen. De bodem varieert van grof zand tot dichte klei of schalie en leisteen.
Great PlainsEdit
De Great Plains omvatten de Llano Estacado, de Panhandle, Edwards Plateau, Toyah Basin, en de Llano Uplift. Het wordt in het oosten begrensd door de Caprock Escarpment in de panhandle en door de Balcones Fault in het zuidoosten. Steden in deze regio zijn onder andere Midland en Odessa, Lubbock, en Amarillo. De Hill Country is een populaire naam voor het heuvelgebied langs de Balcones Escarpment en is een overgangsgebied tussen de Great Plains en de Gulf Coastal Plains. Met ongeveer 380 tot 790 mm neerslag per jaar zijn de zuidelijke uiteinden van de Great Plains zacht glooiende vlaktes van struikgewas en grasland, en de thuisbasis van de dramatische staatsparken Caprock Canyons en Palo Duro Canyon. De grootste concentratie van playa meren in de wereld (bijna 22.000) is op de zuidelijke High Plains van Texas en Oost-New Mexico.
De blackland prairies van Texas waren enkele van de eerste gebieden in Texas waar landbouw werd bedreven. Zeer expansieve klei met karakteristieke donkere kleuring, de Houston Black series genoemd, komt voor op ongeveer 1,5 miljoen acres (6.000 km²) die zich uitstrekken van ten noorden van Dallas ten zuiden tot San Antonio. De Vereniging van professionele bodemwetenschappers van Texas heeft de wetgevende macht van de staat aanbevolen de “Houston Black” serie aan te wijzen als “State soil”. De serie werd in 1902 vastgesteld. Nationale parken in dit gebied zijn het Lyndon B. Johnson National Historical Park en het San Antonio Missions National Historical Park.
Bergen en bekkensEdit
De Trans-Pecos Natural Region heeft minder dan 12 inches (300 mm) jaarlijkse neerslag. Het is de meest complexe natuurlijke regio en omvat Sand Hills, het Stockton Plateau, woestijnvalleien, beboste berghellingen en woestijngraslanden. De Basin and Range Province ligt in West-Texas, ten westen van de Pecos River, beginnend bij de Davis Mountains in het oosten en de Rio Grande in het westen en zuiden. De Trans-Pecos regio is het enige deel van Texas dat als bergachtig wordt beschouwd en omvat zeven met name genoemde bergtoppen van meer dan 2.400 m (8.000 voet). Deze regio omvat zandheuvels, woestijnvalleien, beboste berghellingen en woestijngraslanden. De diversiteit van de vegetatie omvat ten minste 268 grassoorten en 447 soorten houtachtige planten. Nationale parken zijn o.a. het Amistad National Recreation Area, Big Bend National Park, Chamizal National Memorial, Fort Davis National Historic Site, Guadalupe Mountains National Park, en de Rio Grande Wild and Scenic River. Dit gebied maakt deel uit van de Chihuahuan woestijn.