Dit verhaal is geschreven door Rathika Nimalendran, M.D., huisarts en abortusarts in North Carolina.
Ondanks alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd – van de bevestiging van Brett Kavanaugh door het Hooggerechtshof tot het overlijden van rechter Ruth Bader Ginsburg – is abortus nog steeds legaal in de Verenigde Staten.
Het is echter niet altijd toegankelijk, en afhankelijk van waar je woont, kunnen er in jouw staat wetten zijn die de toegang tot zorg beperken door te eisen dat je door allerlei logistieke hoepels moet springen.
Hier kun je beginnen als je een veilige abortus nodig hebt – als je eenmaal een arts hebt gevonden die je vertrouwt, kan die je vertellen wat er beschikbaar is waar je woont.
Wat je nu moet doen
1. Bel uw arts. Als je een OB-GYN of een huisarts hebt die je vertrouwt en je hebt al eerder over anticonceptie en/of abortus gesproken, dan hoop ik dat hij of zij je zonder oordeel kan vertellen wat de volgende stappen zijn. Bel hem of haar op en vraag hem of haar om advies. Slechts ongeveer 14 procent van de gynaecologen doet aan abortus, dus ze zullen je waarschijnlijk doorverwijzen naar een kliniek.
2. Of bel Planned Parenthood (800-230-PLAN of plannedparenthood.org) of The National Abortion Federation (877-257-0012) voor een lijst van klinieken bij jou in de buurt. Als je geen huisarts hebt, zijn dit de meest legitieme bronnen die je kunt gebruiken om abortuszorg te krijgen. Kijk uit voor organisaties die je een gratis echografie aanbieden of die zichzelf een Crisis Pregnancy Center noemen. Deze instellingen worden meestal geleid door anti-abortus organisaties en bieden geen abortuszorg.
3. Als je verzekerd bent, bel dan het nummer op de achterkant van je verzekeringskaart om te vragen wat er gedekt is. In sommige regelingen is abortus gedekt, maar in 11 staten is abortus volledig verboden bij verzekeringsmaatschappijen. Vijftien andere staten verbieden abortusdekking voor bepaalde soorten plannen. De volgende keer dat u zich inschrijft, kunt u misschien een “aanhangsel” kopen dat abortus dekt. Vraag het aan de verzekeraar voordat u zich aanmeldt.
4. Of, als je geen verzekering hebt, vraag dan naar de betaling als je belt voor een consult. Veel klinieken kunnen informatie geven over financieringsmogelijkheden, waaronder abortusfondsen. Als je geen contant geld hebt, accepteren veel klinieken ook creditcards
5. Als je van plan bent om een abortus te laten doen, maak dan zo snel mogelijk een afspraak. Bel de kliniek zodra je weet wat je wilt doen (de wachttijden kunnen lang zijn). In sommige staten moet je twee afspraken maken: Een voor de verplichte counseling en een andere (tot drie dagen later) voor de eigenlijke procedure.
6. Of, als je het niet helemaal zeker weet, maak een afspraak met een erkende, onbevooroordeelde consulent of gezondheidswerker in persoon (nogmaals, NIET iemand van een Crisis Pregnancy Center) of via de telefoon. FWIW, veel vrouwen die advies vragen bij Planned Parenthood besluiten uiteindelijk om hun zwangerschap niet af te breken.
7. Neem iemand in vertrouwen die je vertrouwt tijdens dit proces. “Het kan heel nuttig zijn om de steun van ten minste één persoon te hebben,” zegt Rathika Nimalendran, arts en abortusondersteuner in North Carolina. “En, afhankelijk van het beleid van de kliniek, de wetten van de staat of de medicijnen die je krijgt, kan het zijn dat je iemand nodig hebt om je naar huis te rijden.”
Het is niet zo dat het beëindigen van een zwangerschap leuk is. Maar drie jaar later zegt 99 procent van de vrouwen die een abortus willen laten uitvoeren dat ze de juiste keuze hebben gemaakt, volgens onderzoekers die 667 vrouwen hebben ondervraagd. Volgens Aspen Baker, die de gesprekslijn na de abortus Exhale runt, “melden mensen verdriet, verwarring, opluchting, ambivalentie, vertrouwen en hoop. De belangrijkste vraag is: ‘Is wat ik voel normaal?'” Antwoord: Ja. Om met een consulent te praten, bel 1-866-4-EXHALE.
10 tot 11 weken
MEDICATIE ABORTIE
Dit wordt vaak de abortuspil genoemd, maar het zijn eigenlijk twee sets pillen: De eerste, mifepriston, wordt vaak in de kliniek ingenomen, afhankelijk van in welke staat je woont (BTW, het Hooggerechtshof staat toe dat deze per post worden voorgeschreven tijdens de COVID-19 pandemie). Het medicijn blokkeert het hormoon progesteron, waardoor het baarmoederslijmvlies wordt afgebroken. De tweede set, misoprostol, wordt thuis ingenomen tot 48 uur later, afhankelijk van hoe ver de zwangerschap gevorderd is. Als u 9 weken of minder zwanger bent, kunt u het meteen via de mond of vaginaal innemen. Als u meer dan 9 tot 11 weken zwanger bent, moet u 24 tot 48 uur wachten.
WAT TE VERWACHTEN
Na pil nr. 2 zullen de krampen en hevige bloedingen 4 tot 6 uur aanhouden. Uw kliniek zal met u bespreken hoe u de pijn kunt beheersen. Je kunt bloedstolsels of zwangerschapsweefsel zien – een witgrijs vlezig materiaal – maar het ziet er niet uit als een foetus, zegt Pratima Gupta, arts, een fellow bij Physicians for Reproductive Health.
Wacht een week voordat je iets in je vagina stopt (een tampon, een penis, zelfs badwater) om infectie te voorkomen. Je zult vlekken krijgen, dus zorg dat je maandverband hebt. Uw kliniek kan u verschillende opties geven voor de follow-up, zoals een zwangerschapstest thuis en een telefoontje van de verpleegkundige, een bloedonderzoek of een echo om er zeker van te zijn dat u niet meer zwanger bent. 97 procent van de tijd hebben de medicijnen gewerkt. Zo niet, dan is aspiratie nodig.
WAT HET KOST
400 tot $800 zonder verzekering.
11 tot 14 weken
ASPIRATIE
De meest voorkomende abortusprocedure in de kliniek, aspiratie (ook wel een D en C genoemd – dilatatie en curettage), houdt in dat de opening van de baarmoederhals wordt opgerekt en de baarmoeder wordt leeggezogen met een zuigapparaat. Van geval tot geval kan de arts met een curette vegen om er zeker van te zijn dat al het zwangerschapsweefsel is verwijderd. De arts kan ook antibiotica voorschrijven. Het duurt vijf tot tien minuten. Hoewel het invasiever is dan de abortuspil, kun je naar buiten lopen en D-O-N-E zijn.
WAT TE VERWACHTEN
Pijnmedicatie is standaard, en zorgverleners zullen een vorm van verdoving aanbieden – variërend van verdoving van de baarmoederhals tot een infuus tot (zelden) algehele anesthesie. Daarna verwijdt de arts de baarmoederhals met medicijnen of met een reeks steeds grotere instrumenten die de baarmoederhals open duwen. Tijdens de hele procedure voel je druk. Sommige vrouwen voelen pijnlijke krampen, anderen niet. Toch “zou er geen extreme pijn moeten zijn,” zegt Jennifer Conti, MD. Ongeveer 10 minuten later is de abortus voltooid. Als je verdoofd bent, zul je je een paar uur suf voelen en iemand nodig hebben om je naar huis te brengen. Het kan zijn dat je een paar keer per dag van maandverband moet wisselen, zegt Dr. Conti, en deze spotting kan een paar dagen tot een paar weken aanhouden. Uw arts kan u vragen om over twee tot vier weken terug te komen om er zeker van te zijn dat u weer 100 procent bent.
WAT HET KOST
400-$1,500 zonder verzekering in het eerste trimester. De procedure kan duurder uitvallen als je al verder bent of als je IV-sedatie wilt.
13 weken of langer
DILATIE EN EVACUATIE (D en E)
Dit is een eendelige procedure vóór 15 weken. Daarna is het een tweedelige procedure die twee dagen in beslag kan nemen. Omdat de zwangerschap verder gevorderd is, moet de baarmoederhals een paar uur of de dag ervoor worden verzacht en opgerekt – meer dan bij afzuiging. De abortus zelf, die vergelijkbaar is met aspiratie maar waarbij andere instrumenten worden gebruikt, duurt 10 tot 30 minuten.
WAT TE VERWACHTEN
Om de baarmoederhals te openen, zal uw arts u misoprostol toedienen of een of meer dunne staafjes van zeewier (echt) of synthetisch materiaal in uw vagina inbrengen, waar ze geleidelijk uitzetten. Het kan ongemakkelijk zijn, dus je krijgt pijnstillers of misschien iets sterkers, en antibiotica. Dr. Nimalendren zegt dat veel D en E’s worden gedaan in vrijstaande kliniekkamers onder IV verdoving. Anderen worden gedaan in de operatiekamer met IV of algehele anesthesie. De procedure kan worden uitgevoerd in een kliniek of operatiekamer, afhankelijk van het type anesthesie dat wordt toegediend. U kunt een injectie in de buik krijgen om de hartslag van de foetus te stoppen – als dat u geruststelt. Uw arts zal het zwangerschapsweefsel in porties verwijderen met gespecialiseerde medische instrumenten, zoals een tang. Net als bij afzuiging zal het herstel enkele dagen wat bloeden en krampen omvatten.
WAT HET KOST
800 dollar+ zonder verzekering. De kosten lopen op naarmate de zwangerschap vordert.
20 weken of langer
INDUCTIE TERMINATIE
Bij dit zeldzame alternatief voor D en E (ook wel weeëninductie genoemd) wordt de foetus vaginaal ter wereld gebracht in een ziekenhuis. Vrouwen “maken een proces door dat lijkt op een bevalling, waarbij de baarmoederhals opengaat en ze eventueel moeten persen om de zwangerschap ter wereld te brengen”, legt Dr. Gupta uit. Het is een langer en riskanter proces dan een D en E. Daarom wordt het over het algemeen alleen aangeboden vanaf 20 weken tot de levensvatbaarheid. Dr. Conti merkt op dat inductie de vrouw in staat stelt de foetus vast te houden (als ze dat wil) en een grondige autopsie mogelijk maakt.
WAT TE VERWACHTEN
U krijgt van uw verloskundige een injectie in de buik aangeboden. Daarna zal ze medicijnen gebruiken om de baarmoederhals zachter te maken en weeën op te wekken. Je vliezen zullen breken en je zult krampen en pijn voelen. “Je hebt de mogelijkheid van een ruggenprik,” voegt Dr. Conti toe. Het proces kan enkele uren tot enkele dagen duren. Als er geen medische problemen zijn, kun je een paar uur nadat de foetus is geboren naar huis. Het herstel is vergelijkbaar met dat van vrouwen die bevallen zijn, inclusief vaginale zwelling en pijn, spotting, en mogelijk het geven van borstvoeding.
WAT HET KOST
5.000 dollar (ongeveer). Kosten en verzekeringsdekking variëren. Dit zijn de gemiddelde kosten voor een abortus bij 20 weken, volgens het Guttmacher Institute.
Wat te doen als je je geen enkele optie kunt veroorloven
Federale en staatsbeperkingen maken het in veel delen van het land moeilijk om toegang tot een abortus te krijgen. Het is vaak nog moeilijker te betalen dan je zou verwachten en helaas komen er veel meer kosten bij kijken dan alleen de procedure.
Het vrij nemen van je werk, het vinden van kinderopvang, vervoer van en naar een kliniek kan duur worden, vooral als je dichtstbijzijnde optie een verplichte wachttijd heeft die meer dan één afspraak vereist. Je hebt misschien zelfs een hotel nodig om vroeg genoeg op de afspraak te zijn of om te overnachten als je meerdere bezoeken moet afleggen. En op een gegeven moment moet je eten en extra maandverband kopen.
Als je moeite hebt om de eindjes aan elkaar te knopen, staan deze nationale organisaties klaar om te helpen.
National Abortion Federation (NAF): De NAF Hotline kan je informatie bieden over welke klinieken die kwaliteitszorg bieden nog open zijn (een voortdurend veranderend landschap, dankzij de op staten gebaseerde abortusbeperkingen), en of de beste optie voor jou überhaupt in jouw staat is. Ze kunnen ook helpen als de financiering van je procedure of reis een barrière vormt, of als er extra reisarrangementen moeten worden gepland, vooral als een zwangerschap verder gevorderd is of extra complicaties heeft.
National Network of Abortion Funds (NNAF): NNAF is de eerste plaats om contact op te nemen als u een abortus nodig hebt, maar denkt dat u niet in staat bent om ervoor te betalen. Gebaseerd op locatie, kan de groep je helpen om erachter te komen of je in een van de 16 staten woont waar Medicaid de kosten van je abortus zal dekken en of je de mogelijkheid hebt om toegang te krijgen tot een plaatselijk, op staat gebaseerd abortusfonds voor hulp.
Women’s Reproductive Rights Assistance Project (WRRAP): WRRAP, gevestigd in Californië, is een andere nationale financieringsbron als je niet zeker weet of je je een procedure kunt veroorloven. WRRAP verstrekt alleen financiering aan klinieken die in hun goedgekeurde netwerk zijn, dus zorg ervoor dat je de kliniek waar je een afspraak mee maakt vraagt of ze met WRRAP werken. Als dat zo is, zal de kliniek u helpen uit te zoeken hoe u verder moet gaan.
Extra verslaggeving door Robin Marty en Caitlin Moscatello.