Bekijk de rotatie van Phobos aan de hand van de foto's die zijn genomen door de Mars Express orbiter's rotation from the assembled still photographs captured by the Mars Express orbiter

Bekijk de rotatie van Phobos aan de hand van de foto’s die zijn genomen door de Mars Express orbiter

Video van de rotatie van Phobos aan de hand van de foto’s die zijn genomen door de Mars Express orbiter van de Europese ruimtevaartorganisatie.

Mars Express, ESZie alle video’s bij dit artikel

Phobos, de binnenste en grootste van de twee manen van Mars. Hij werd samen met zijn begeleidende maan, Deimos, ontdekt door de Amerikaanse astronoom Asaph Hall in 1877 en genoemd naar een van de zonen van Ares, de Griekse tegenhanger van de Romeinse god Mars. Phobos is een klein, onregelmatig, rotsachtig object met een door kratertjes getekend, gegroefd oppervlak.

Buzz Aldrin. Apollo 11. Apollo 11 astronaut Edwin Aldrin, gefotografeerd op 20 juli 1969, tijdens de eerste bemande missie naar het maanoppervlak. Weerspiegeld in Aldrin's gezicht is de maanlander en astronaut Neil Armstrong, die de foto nam.'s surface. Reflected in Aldrin's faceplate is the Lunar Module and astronaut Neil Armstrong, who took the picture.
Britannica Quiz
Can You Match The Moon To Its Planet? Quiz
Jij bent misschien de expert op het gebied van de maan. Maar hoeveel weet je over de manen van andere planeten? Test je kennis door de maan aan zijn planeet te koppelen in deze quiz.

Een ruwweg ellipsoïdaal lichaam, Phobos, meet 26,6 km in doorsnee op zijn breedste punt. Hij draait elke 7 uur en 39 minuten één keer rond Mars op een uitzonderlijk korte gemiddelde afstand – 9.378 km – in een bijna cirkelvormige baan die slechts 1° van het equatoriale vlak van de planeet ligt. Omdat de omlooptijd van de satelliet korter is dan de rotatieperiode van Mars (24 uur 37 minuten), beweegt Phobos van west naar oost aan de Martiaanse hemel. De lange as van Phobos wijst voortdurend in de richting van Mars; net als de maan op aarde heeft de satelliet een rotatieperiode die gelijk is aan zijn omlooptijd en blijft hij dus met hetzelfde gezicht naar de planeet gericht.

Phobos, de binnenste en grootste van de twee manen van Mars, in een compositie van foto's die in oktober 1978 door de Viking 1 orbiter zijn genomen vanaf een afstand van ongeveer 600 km (370 mijl). Het meest opvallende kenmerk is de inslagkrater Stickney, die bijna half zo breed is als de maan zelf. Ook zijn lineaire groeven te zien die verband lijken te houden met Stickney en ketens van kleine kraters.
Phobos, de binnenste en grootste van de twee manen van Mars, in een compositie van foto’s die in oktober 1978 door de Viking 1 orbiter zijn genomen vanaf een afstand van ongeveer 600 km (370 mijl). Het meest opvallende kenmerk is de inslagkrater Stickney, die bijna half zo breed is als de maan zelf. Ook zichtbaar zijn lineaire groeven die verband lijken te houden met Stickney en ketens van kleine kraters.

NASA/NSSDC

Studie over Phobos en Deimos, De twee kleine manen van Mars

Studie over Phobos en Deimos, de twee kleine manen van Mars

Een overzicht van Phobos en Deimos, de manen van Mars.

© Open University (A Britannica Publishing Partner)Bekijk alle video’s bij dit artikel

Het zwaar gecraterde oppervlak van Phobos is bedekt met een zeer donkergrijs regoliet (ongeconsolideerd rotsachtig puin) dat slechts ongeveer 6 procent van het licht weerkaatst dat erop valt – ongeveer de helft van dat van het oppervlak van de maan. Dit feit en de lage gemiddelde dichtheid van de satelliet (1,9 gram per kubieke cm) komen overeen met de samenstelling van koolstofhoudende chondrietmeteorieten, wat suggereert dat Phobos een gevangen asteroïde-achtig object zou kunnen zijn. Opmerkelijke lineaire groeven, meestal 100 meter breed en 20 meter diep, bedekken een groot deel van het oppervlak. Er zijn sterke aanwijzingen dat ze in verband staan met de vorming van de grootste krater op Phobos. Deze structuur, bekend als Stickney, heeft een doorsnede van ongeveer 10 km. Nauwkeurige waarnemingen van de positie van Phobos in de afgelopen eeuw suggereren dat getijdenkrachten van Mars de satelliet langzaam naar de planeet toe trekken. Als dat het geval is, zal de satelliet in de zeer verre toekomst op Mars botsen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *