Łowcy muszą pamiętać, że waga tuszy samców zwierzyny grubej jest bardzo zmienna, podczas gdy samice są znacznie bardziej przewidywalne. Samice mają tendencję do wzrostu przez trzeci rok, w którym to momencie wydają się osiągać plateau w swoim tempie wzrostu i dodawać niewiele, jeśli w ogóle, wagi w kolejnych latach.

Mężczyźni, jednakże, będą kontynuować wzrost przez lata 7 do 10 w zależności od ilości pożywienia dostępnego w ich diecie. Oszacowanie wydajności mięsa bez kości na podstawie masy oporządzenia polowego może być wykonane dość dokładnie, ale należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Ilość przycięć z powodu brudu, psucie się z powodu nieodpowiedniego chłodzenia i wydajność, w której mięso zostało usunięte z kości, wszystkie wchodzą w grę.

Innym czynnikiem do rozważenia jest strata z powodu ran postrzałowych. Należy pamiętać, że straty będą znaczne, jeśli zwierzę zostało trafione w przednią lub tylną ćwiartkę. Myśliwi muszą uwzględnić procentowy udział strat przy szacowaniu wydajności mięsa bez kości. Wydajność mięsa bez kości wynosi zazwyczaj 55% wagi większości zwierząt w oporządzeniu.

Jelenie mają tendencję do posiadania mięsa bez kości w wysokości około 48% ich wagi w oporządzeniu. Średni jeleń mule buck produkuje 75 do 90 funtów, a średnia łania wyprodukuje około 60 funtów mięsa bez kości. Większość przeciętnych byków łosi daje od 190 do 225 funtów mięsa bez kości, podczas gdy przeciętna krowa produkuje około 160 funtów mięsa.