Grusze Bradforda (Pyrus calleryana 'Bradford') są narażone na wiele problemów, w tym z gałęziami, które są podatne na łamanie podczas burz śnieżnych, lodowych lub wietrznych. Innym częstym problemem są brązowe lub żółte liście w porze roku, w której zdrowy egzemplarz miałby liście w innym kolorze (zazwyczaj zielone wiosną i latem, czerwonawe jesienią). Istnieje wiele możliwych przyczyn pojawienia się brązowych lub żółtych liści na gruszy Bradforda.

Brązowienie liści gruszy Bradforda w lecie

Brązowienie liści jest częstym problemem u gruszy Bradforda sadzonej w lecie i naturalne jest założenie, że problem jest związany z podlewaniem. Jednak największym problemem nie jest to ile lub jak mało wody dostaje nasza grusza Bradforda, ale raczej pora roku, w której zdecydowaliśmy się ją posadzić. Lato to po prostu nie jest najlepsza pora na sadzenie drzew. Ogólnie rzecz biorąc, wiosna i jesień to najlepszy czas.

A dokładniej, w tym przypadku grusza Bradford wolno się ukorzenia i powinna być sadzona tylko wiosną. Letnie upały są bardzo trudne do zniesienia dla nowych drzew w najlepszych okolicznościach, a to jest podwójnie prawdziwe w przypadku roślin, które wolno się ukorzeniają. Zacienianie drzewa tkaniną cieniującą lub innym schronieniem może w pewnym stopniu pomóc, zapewniając ochronę przed palącym słońcem.

Ogórek gruszy Bradford posadzony latem jest prawdopodobnie po prostu zestresowany, a brązowe liście mogą być spowodowane czymś, co nazywa się „oparzeliną”. Jeśli chodzi o wymagania dotyczące podlewania młodych grusz Bradforda, zależy to od wielu zmiennych, które muszą być brane pod uwagę, zwłaszcza od rodzaju gleby.

Jako ogólne zalecenie, nowo posadzone drzewa powinny być podlewane:

• 1 cal wody tygodniowo dla optymalnej gleby (czyli gleby, która jest dobrze zdrenowana, ale nie nadmiernie).
• 2 cale w przypadku gleby piaszczystej (gdzie drenaż jest trochę za dobry).
• Mniej niż 1 cal w przypadku gleby gliniastej (która dobrze zatrzymuje wodę).

Żółknące liście gruszy Bradforda na wiosnę

Gdy wiosną liście gruszy Bradforda żółkną, zawsze warto wykluczyć niedobór jakiegoś składnika odżywczego. Na przykład niedobór żelaza w glebie powoduje chlorozę u roślin. Należy zbadać glebę, wysyłając jej próbkę do okręgowego biura ds. rozwoju. Jeśli nie rozumiecie ich wyników lub zaleceń, chętnie udzielą Wam wyjaśnień – wystarczy zapytać.

Żółte liście gruszy Bradford na wiosnę mogą być także oznaką nadmiernego nawadniania. Niezależnie od tego, czy roślina otrzymuje zbyt dużo wody z deszczu, czy z nadmiernego podlewania ręcznego, słabe odwadnianie może być podstawowym i większym problemem. Woda stosunkowo szybko przenika przez glebę, która dobrze odprowadza wodę, a rośliny są mniej narażone na negatywne skutki zbyt dużej ilości wody. Jeśli masz glebę gliniastą (która ma tendencję do zatrzymywania wody), być może trzeba będzie poprawić drenaż i/lub napowietrzyć glebę. Jeśli okaz siedzi w niskim miejscu, może być również konieczne, aby poprawić drenaż otaczającej ziemi.

Nawietrzanie gleby gliniastej zwykle wymaga przebicia ziemi za pomocą świdra. Poprawa drenażu może polegać na wykopaniu kanałów ułatwiających odpływ wody; jest to jednak bardziej wykonalne na obszarze pokrytym ściółką niż na obszarze trawnika. Jeśli chodzi o podlewanie, grusza Bradforda w okresie wiosennym powinna być podlewana najczęściej dwa razy w tygodniu. W rzeczywistości, jeśli dużo pada, najlepiej nie podlewać jej wcale.

Co zrobić, jeśli sąsiednie drzewa są w porządku?

Należy pamiętać, że problemy związane z glebą (niedobór składników odżywczych, problemy z drenażem, itp.) mogą być bardzo zlokalizowane. Warunki glebowe mogą się zmienić w odległości zaledwie kilku stóp. Podobnie, nie wszystkie rośliny są tworzone równe. Na przykład, jedna roślina może rozwijać chlorozę w tej samej glebie, w której inna roślina rośnie bez problemów. Według University of Arizona Extension, „podatność na niedobór żelaza jest bardzo różna dla różnych roślin i nierzadko zdarza się, że roślina z poważnym niedoborem żelaza rośnie w sąsiedztwie takiej, która rośnie w identycznej glebie i nie ma żadnych objawów”. Nigdy nie bierz za pewnik, że dwa drzewa tego samego typu, które rosną tuż obok siebie, koniecznie będą radzić sobie tak samo.