Boginie i bogowie pieniędzy i fortuny czczeni na ziemi od wieków. Dotarły one do różnych środowisk i kultur. W wielu kulturach na całym świecie jeden z pięciu zdjęć tych bóstw, więc mogą one zaoferować ochronę przed ubóstwem. Weźmy na przykład kulturę indyjską, Lakshmi to nazwa hinduskiej bogini pieniędzy i fortuny. Jej obraz chwali wiele gospodarstw domowych w Indiach i ma przynieść bogactwo i dobrobyt. Ona również ma przynieść szczęście.

Poza tym można znaleźć Buddyjskich Mnichów i Hinduskich Kapłanów śpiewających starożytne Mantry, aby połączyć się z ich Bogami. Wierzą oni, że słowa produkowane podczas recytacji Mantr pozwalają im się skupić, podczas gdy wibracje produkowane przez nich tworzą fale energii. Poprzez potężne Mantry, te są rzekomo powtarzane 108 razy, aby przynieść bogactwo i dobrobyt do swojego życia. Oto 10 bogów pieniędzy i fortuny, o których powinieneś wiedzieć.

10: Pluton – Rzymski Bóg Bogactwa – Bogowie Pieniądza i Fortuny

W starożytnym Rzymie, Pluton był związany z bogatymi zbiorami i hojnym dowodzeniem, które miał do zaoferowania. Pluton rządził światem podziemnym według mitologii klasycznej. Jego poprzednie imię to Hades w mitologii greckiej, ale z pewną zmianą. On przewodniczył nad życiem pozagrobowym, był związany z pieniędzmi i bogactwem, ponieważ minerały znajdują się pod ziemią i Pluton rządził głęboką ziemią, która miała wszystkie siedziby uzyskując bogate zbiory. Pluton był znany jako bardzo surowy władca i troskliwy mąż Persefony. On ma bardzo solidną obecność w klasycznej zachodniej literaturze.

Read Also: 10 Absurdalnych rzeczy znalezionych na Deep Web

9: Abundantia – Roman Goddess of Abundance, Luck and Prosperity

Abundantia była uważana za personifikację pieniędzy, dobrobytu i bogactwa w starożytnej religii rzymskiej. Jako część propagandy, która wspierała rzymskie rządy cesarza, Abundantia została przedstawiona jako ucieleśnienie rzymskich cnót. Abundantia ma zimny status w literaturze i sztuce, mimo że wiąże się z nią raczej mniej mitologii. Uważa się, że ta rzymska bogini przetrwała w zmodyfikowanej formie w starożytnej Francji.