Dęby są jednymi z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych drzew na tej planecie. Istniały na długo przed pojawieniem się ludzi.

Karmią różne żywe stworzenia swoimi liśćmi i żołędziami.

Dęby odegrały również kluczową rolę w historii ludzkości.

Wcześniejsi ludzie budowali swoje domy, tworzyli narzędzia i konstruowali silne statki z drewna dębowego.

Drzewa te są nadal jednym z kluczowych źródeł surowca w naszych współczesnych czasach.

Wyjątkowe meble, materiały podłogowe, kremy kosmetyczne i beczki do wina to niektóre z wielu produktów, które są produkowane przy użyciu dębu.

Oto 12 interesujących faktów na temat dębu!

Dojrzały dąb może osiągnąć około 148 stóp (45 metrów).

W porównaniu z sekwoją nadmorską, która zwykle osiąga wysokość 379 stóp (116 metrów), dęby mieszczą się w kategorii drzew średniej wysokości.

Jednakże, w przeciwieństwie do sekwoi, ich gałęzie mogą rozprzestrzeniać się na dużej długości. Dlatego są one również uważane za krzewy.

Dęby pojawiły się na naszej planecie około 65 milionów lat temu.

W przeciwieństwie do wielu innych drzew, dęby nie wyginęły w tak długim okresie czasu.

To głównie dlatego, że ich nasiona są zamknięte w twardej skorupie.

Dodatkowo, żołędzie i liście są pokryte kwasem taninowym, który zapobiega grzybom i owadom, które mogłyby im zaszkodzić.

Drzewa dębowe żyją do 1000 lat.

Uważa się je za stare, gdy osiągną wiek 700 lat.

Do tego wieku dęby nadal rosną i produkują żołędzie, aby rozmnażać swoje potomstwo.

Gdy drzewa przekroczą granicę 1000 lat, ich wzrost zwalnia, a niektóre części zaczynają obumierać.

Dąb produkuje około 10 milionów żołędzi w ciągu swojego życia.

Każdy żołądź zawiera tylko jedno nasiono zamknięte w twardej skorupie.

Oprócz tego, że są nasionami, są również głównym źródłem pożywienia dla wielu ptaków, takich jak dzięcioł, kaczki i gołębie.

Szczurki, myszy, szczury i większe ssaki, takie jak jelenie, świnie i niedźwiedzie również spożywają żołędzie.

Jednakże, jeśli jesteś właścicielem psa lub konia, powinieneś pamiętać, że żołędzie są toksyczne dla twoich zwierząt.

Kwasy taninowy i galusowy zawarte w żołędziach mogą zatruć zarówno psy jak i konie, prowadząc do poważnych chorób układu pokarmowego i nerek.

Istnieje ponad 600 gatunków dębów.

Najwięcej populacji dębów można spotkać w Ameryce Północnej, szczególnie w Meksyku, gdzie rośnie około 160 gatunków, a 109 z nich to endemity.

W Stanach Zjednoczonych występuje również ponad 90 gatunków. Jeśli udamy się za ocean do Chin, znajdziemy tam również ponad 100 gatunków.

Moim ulubionym wśród nich jest północny dąb czerwony (Quercus rubra); jego liście mają wyjątkowy czerwony kolor. Czerwony dąb jest również drzewem stanowym New Jersey.

Największy żyjący dąb znajduje się w Mandeville, w Luizjanie.

Oprócz tego, że jest największy, jest również jednym z najstarszych znanych żyjących dębów, którego wiek szacuje się na 1500 lat.

Właścicielka drzewa, Carole Hendra Doby, nazwała żywy dąb „Seven Sisters Oak”, ponieważ była jedną z siedmiu sióstr.

Co więcej, dąb ma siedem zestawów gałęzi, które wyrastały z jego centralnego pnia.

Wino dojrzewa w dębowych beczkach.

Może już widziałeś jedną z tych wielkich starych drewnianych beczek po winie. Są one wykonane z ręcznie selekcjonowanych dębów, zazwyczaj amerykańskich i francuskich.

Dojrzewanie wina w dębowych beczkach było historyczną praktyką słynnych winiarzy.

Jest ono nadal praktykowane w naszych czasach.

Przed zabutelkowaniem wina, jest ono przechowywane w beczkach przez długi czas.

Dąb dodaje do wina niepowtarzalny smak i aromaty wanilii, kokosa i dymu.

Jeśli lubisz trufle, to podziękuj dębom.

Trufle mają ścisły związek z korzeniami dębów.

Czy wiesz, że wyhodowanie trufli na farmach jest prawie niemożliwe? Trufle rosną naturalnie.

Proces ich rozwoju jest związany z tajemnicą i niepewnością.

Dlatego ceny trufli są o wiele wyższe niż jakichkolwiek innych grzybów.

Hodowcy trufli nie sadzą trufli, zamiast tego sadzą dęby, mając nadzieję na stworzenie korzystnych warunków, które mogą sprzyjać wzrostowi trufli.

Populacja dębów maleje.

To rzeczywiście niefortunna wiadomość.

Rolnicy w Meksyku i Ameryce Środkowej wycinają dęby, aby otworzyć pastwiska dla swojego bydła lub plantacji kawy.

Oraz wykorzystują ścięte dęby jako materiał budowlany, a resztę przetwarzają do produkcji węgla.

Obecnie około 78 gatunków dębów uważa się za zagrożone wyginięciem.

Tylko 1 na 10 000 żołędzi wyrasta na dąb.

Zwykle dęby zaczynają produkować żołędzie, gdy osiągną wiek 50 lat.

W wieku dojrzałym mogą wytworzyć ponad 10 000 żołędzi, z których większość zostaje strawiona przez zwierzęta i zapłodniona w ziemi.

Według szacunków tylko jeden na tysiąc przeżywa, by stać się dębem.

Innymi słowy, w pełni rozwinięty dąb rodzi jeden dąb rocznie.

Wikingowie używali dębów do budowy swoich statków i łodzi.

Drewno dębowe jest gęste i mocne, co czyniło je korzystnym w wielu projektach budowlanych w czasach starożytnych.

Wikingowie ręcznie wykonywali swoje statki używając lokalnych dębów (używali również sosny).

Do połowy XIX wieku statki Brytyjskiej Królewskiej Marynarki Wojennej również były budowane z dębów.

W dzisiejszych czasach dęby są nadal wybierane przez stolarzy przy tworzeniu mebli i fornirów.

Niektóre kultury czciły dęby.

Przez wieki, głównie w części Europy, ludzie czcili dęby, kojarząc je z mitologicznymi bogami, czyli Zeusem i Jowiszem.

Druidzi również czcili dęby.

Ślubowali pod rozłożystymi gałęziami dębów i nosili żołędzie, wierząc, że te praktyki przyniosą im szczęście i zdrowie.