Jeśli kiedykolwiek zdobyłeś uznanie za znaczące osiągnięcie lub kamień milowy, prawdopodobnie zostałeś oślepiony przez rozczarowanie, że twoje zwycięstwo nie poruszyło wszystkich, którzy byli świadkami poświęcenia i etyki pracy, której wymagało. Bez ostrzeżenia, nawet ludzie, którzy kochają nas najbardziej może czasami rosnąć zazdrosny o nas, i tak samo nieoczekiwanie, tak samo może ludzie, którzy ledwo znają nas w ogóle.

I co gorsza, bycie skromną osobą, która nie afiszuje się pożądanych dóbr materialnych lub symboli statusu niekoniecznie chroni cię przed byciem celem. Kiedy posiadasz pewne godne pozazdroszczenia cechy osobiste, które przyciągają uwagę – cechy takie jak charyzma, kreatywność czy samodyscyplina – samo bycie sobą wystarczy, aby niektóre osoby poczuły do ciebie urazę.

Poniżej zagłębiam się w kilka widocznych oznak zazdrości i rozpakowuję psychologiczne podstawy tych czerwonych flag. Każda analiza oferuje wyjaśnienie, dlaczego i w jaki sposób porównywanie się, konkurencyjność, niepewność i narcyzm często dają się we znaki ludziom, którzy są szczególnie podatni na zazdrość. W wielu przypadkach ich niska samoocena, często maskowana jako brawura lub protekcjonalność, podsyca niepotrzebny konflikt i napięcie.

Jeśli jesteś celem zazdrości, prawdopodobnie zastanawiałeś się, dlaczego dana osoba spędza więcej czasu na umniejszaniu ciebie, niż na zajęciu się własną niską samooceną i pracy nad wewnętrznym spełnieniem i wzmocnieniem siebie. Przykłady tutaj zapewniają wgląd w to, jak pozbawiona uprawnień i irracjonalna zazdrość może uczynić niektóre osoby.

1. Wykraczają poza charakter, gdy inni komplementują lub gratulują ci.

Zazdrość jest tak powszechną i uniwersalną emocją, nawet anioły wśród nas są podatne na nią. Nie pomaga w tym fakt, że sprzedając iluzje doskonałości, przemysł kosmetyczny i medialny zasiewają w nas wszystkich pewien stopień niepewności.

Wskazówką do rozpoznania zazdrości u innych jest to, że prawdopodobnie nie są oni znani jako łobuzy. Zamiast tego, ich zazdrość może przejawiać się jako reakcja na ciebie, która często wydaje się całkowicie poza charakterem. W sytuacjach społecznych, prawdopodobnie nigdy nie widziałeś, żeby znęcali się nad innymi, a nawet mogą traktować cię serdecznie. Możesz jednak zauważyć, że przełącznik przestawia się, gdy inni obsypują cię uwagą. Gdy wszyscy inni entuzjastycznie cię komplementują lub gratulują, oni nagle pojawiają się bez wyrazu lub wydają się zirytowani i niecierpliwi.

Heraklit powiedział: „Nasza zazdrość trwa dłużej niż szczęście tych, którym zazdrościmy”. Jednak dla osób podatnych na zazdrość, wyzwolone niepewności mogą sprawić, że pojedyncza chwila poczuje się nieuchronna, tak bardzo, że szybko tracą perspektywę, reagują w trybie walki lub ucieczki i zauważalnie wychodzą z charakteru.

• Zrozumienie zazdrości
• Znajdź terapeutę w pobliżu mnie

2. Są zaangażowani w analizowanie twojej pracy – i niezrozumienie twoich intencji.

W staraniach, aby odwrócić nierównowagę sił w ich umysłach, desperacja, aby prześcignąć swój cel może prowadzić niektórych ludzi podatnych na zazdrość, aby uzasadnić bezlitosną kontrolę i zastraszające zachowanie. Często wydają się czekać z niecierpliwością i cierpliwością na upokarzające wpadki swojego celu, zwłaszcza te publiczne, i wykorzystują każdą okazję, by je skorygować i potępić.

Gdy „złapią” lub „złapią” swój cel, wspólną taktyką jest patologizowanie go. To często wygląda jak odrzucanie szczerych wysiłków celu, aby przeprosić lub wziąć odpowiedzialność, jak również nieproporcjonalnie przypisując winę do ich charakteru lub inteligencji, a nie uzasadnionego kontekstu – znany również jako podstawowy błąd atrybucji. Celem jest zracjonalizowanie rzekomej dyspozycyjności celu i ich własnej rzekomej wyższości poprzez pozbawienie celu złożoności, sprzeczności, omylności i niuansów nieodłącznie związanych z byciem człowiekiem.

Jego zaangażowanie w niezrozumienie celu nie pozostawia miejsca na łaskę. Szczególnie na stanowiskach autorytetu i władzy mogą zmuszać swój cel do przeskakiwania przez niekończące się przeszkody, ustanawiając coraz wyższe standardy, bez zamiaru bycia kiedykolwiek zadowolonym.

3. Używają ataków ad hominem i stereotypów, aby zdyskredytować lub nie docenić twojej inteligencji, umiejętności i/lub talentu.

Co się dzieje, gdy nawet ostre soczewki deficytu osoby destrukcyjnie zazdrosnej nie mogą wykryć żadnych wad w charakterze lub pracy ich celu? Lub, gdy ich cel wydaje się stawać na wysokości zadania, za każdym razem, gdy niesprawiedliwie podnoszą poprzeczkę? Wtedy zazwyczaj zaczynają atakować cechy osobiste, które nie mają nic wspólnego z tym, czego zazdroszczą swojemu celowi, uciekając się nawet do bigoterii.

Na przykład, mężczyzna, który zazdrości płodnej pisarce feministycznej, może publicznie kwestionować, czy zasługuje ona na uznanie lub włączenie do kanonu, na podstawie tego, że jej 10 najlepiej sprzedających się książek skupia się wyłącznie na płci. Nie ma jednak żadnej korelacji między gatunkiem a umiejętnościami pisarza. Piosenkarz o ugruntowanej pozycji może zwrócić uwagę, że młodemu, popularnemu muzykowi brakuje formalnego wykształcenia lub nie ma odpowiedniego „wyglądu”, choć najwyraźniej nie potrzebuje ich do zdobycia uznania.

Zazdrosna osoba, która nie może znaleźć uzasadnionych „wad” u swojego celu, będzie umniejszać jego sympatię lub próbować go poniżyć, kierując do niego jakąkolwiek krytykę. To, że ich krytyka może być stronnicza lub nieistotna, nie ma znaczenia.

4. Romantyzują twoje życie lub zakładają, że bardziej zasługują na twój sukces, ponieważ mniej się z nim zmagałeś.

Ci, którzy zakładają, że twoje życie i sukcesy nie wymagają wysiłku, zazwyczaj nigdy nie cieszą się tak bardzo, jak byś tego oczekiwał, ponieważ, po pierwsze, nie widzą, co jest godne uwagi w twoich osiągnięciach, wzroście lub postępie. W szczególności ci, którzy wstydzą się tego, kim są, i nienawidzą swojego życia, będą w stanie tylko krótkowzrocznie analizować twoje szczęście lub przywileje, nawet jeśli sami korzystają z przywilejów, których ty nigdy nie miałeś.

To samo dotyczy ludzi, którzy walczą o uczłowieczenie tych, których idealizują. Zwykle nie jest jasne, że ich podziw graniczy z zazdrością, dopóki obiekt ich uczuć nie postawi granicy lub opinii, która podważa ich romantyczne projekcje. Nagle popadają w przeciwną skrajność.

A jeśli chodzi o twoje ciężko zarobione zwycięstwa, nigdy nie pojmują odwagi, dyscypliny i poświęcenia, które włożyli w spełnienie twoich marzeń. Mają skłonność do zakładania, że twoja ścieżka życiowa była wolna od przeszkód.

5. Umniejszają cię, kopiując twoje cechy, styl lub pracę.

Jedną z ironicznych cech osób podatnych na zazdrość jest to, że często kopiują rzeczy, które krytykują w swoich celach, ponieważ zawsze zwracają na siebie uwagę i często są konkurencyjni i zdesperowani, aby uzyskać potwierdzenie. W rzeczywistości, badania dowodzą, że zazdrość może zwiększyć prawdopodobieństwo prawidłowego zapamiętania szczegółów dotyczących zazdroszczonej osoby, znacznie bardziej niż w przypadku kogoś, komu się nie zazdrości, nawet do tego stopnia, że zazdrość zakłóca racjonalne poznanie (Hill, DelPriore, & Vaughn, 2011).

W konsekwencji, jednostki konkurencyjne, które dążą do bycia podziwianymi lub zazdroszczonymi, mogą wykazywać paradoksalne zachowania polegające na kopiowaniu nawyków, stylu lub pracy osób, których cele podważają. W dążeniu do pozbycia się poczucia nieadekwatności, bez konieczności zajmowania się podstawowymi problemami, stają się pochłonięci społecznym porównywaniem własnego statusu z postrzeganą wartością celu. Końcowym rezultatem jest oneupmanship, który często polega na tym, że ciężko pracują, aby „dotrzymać kroku” swojemu celowi i używają celu, który pomniejszają prywatnie, jako tego samego kryterium do podniesienia swojego publicznego lub społecznego wizerunku.

Zdjęcie z Facebooka: Josep Suria/