NAZWISKO BOGINI
Nazwa Guan Yin pisana również jako Guan Yim, Kuan Yim, Kwan Im lub Kuan Yin, jest skróconą formą Kuan-shi Yin, co oznacza „Obserwowanie Dźwięków (lub Krzyków) Świata (ludzkiego)”.
Bardzo szanowany w kulturach azjatyckich, Guan Yim nosi różne nazwy, jak następuje:
Hong Kong: Kwun Yum
Japonia: Kannon lub bardziej formalnie Kanzeon; pisownia Kwannon, oparta na przednowoczesnej wymowie, jest czasami spotykana
Korea: Gwan-eum lub Gwanse-eum
Tajlandia: Kuan Eim (กวนอิม) lub Prah Mae Kuan Eim
Wietnam: Quan Âm
W chińskim buddyzmie Guan Yin jest synonimem Bodhisattwy Avalokitesvary, szczytu miłosierdzia, współczucia, dobroci i miłości.
(Bodhisattwa – istota bodhi lub oświecenia, ten, który zasłużył na opuszczenie świata cierpienia i jest przeznaczony, by stać się Buddą, ale porzucił błogość nirwany, ślubując ocalić wszystkie dzieci boga.
Avalojkitesvara (sanskryt: अवलोकितेश्वर): Słowo 'avalokita' oznacza „widzenie lub patrzenie w dół”, a 'Êvara' – „pan” w sanskrycie).
Wśród Chińczyków Avalokitesvara jest prawie wyłącznie nazywany Guan Shi Yin Pu Sa. Chińskie tłumaczenie wielu buddyjskich sutr w rzeczywistości zastąpiło chińską transliterację Awalokiteśwary przez Guan Shi Yin. Niektóre pisma taoistyczne nadają jej tytuł Guan Yin Da Shi, a czasem nieformalnie jako Guan Yin Fo Zu.
POCHODZENIE
Podobnie jak buddyzm, cześć Guan Yin została wprowadzona do Chin już w I wieku naszej ery i dotarła do Japonii przez Koreę wkrótce po tym, jak buddyzm został wprowadzony do kraju w połowie VII wieku.
Przedstawienia Bodhisattwy w Chinach przed nastaniem dynastii Song (960-1279 n.e., północna i południowa dynastia Song) miały męski wygląd.gólnie przyjmuje się, że Guan Yin powstała jako sanskrycka Avalokitesvara, która jest jej męską formą, ponieważ wszystkie przedstawienia Bodhisattwy były męskie.
Późniejsze wizerunki mogą ukazywać atrybuty żeńskie i męskie, ponieważ Bodhisattwa, zgodnie z Sutrą Lotosu, posiada magiczną moc przekształcania ciała w dowolną formę wymaganą do złagodzenia cierpienia, tak więc Guan Yin nie jest ani kobietą, ani mężczyzną. W buddyzmie mahajany, do którego należy buddyzm chiński, płeć nie jest przeszkodą w osiągnięciu oświecenia.
Jak mówi Sutra Lotosu, Bodhisattwa Kuan Shih Yin, „uciekając się do różnych kształtów, podróżuje po świecie, niosąc istotom zbawienie.”
Przedstawienie w Chinach było dalej interpretowane w formie całkowicie kobiecej około XII wieku, podczas panowania dynastii Ming (1368- 1644 AD).
Dwunastowieczna legenda o buddyjskiej świętej Miao Shan (patrz poniżej), chińskiej księżniczce, która żyła w około 700 r. p.n.e., Powszechnie uważa się, że była ona Kuan Yin, co wzmocniło wizerunek Bodhisattwy jako kobiety.
W okresie nowożytnym Guan Yin jest najczęściej przedstawiana jako piękna, biało ubrana kobieta, co wywodzi się z wcześniejszej formy Pandaravasini.

Wizerunek Guan Yin siedzącej na lotosie, gałązce wierzby i słoiku z wodą
w rękach, w sklepie w Sajgonie. Fot. © nationsonline.org
W sanskrycie znana jest jako Padma pani – „Zrodzona z Lotosu”, lotosu symbolizującego czystość, pokój i harmonię.
Inna wersja sugeruje, że pochodzi od taoistycznego nieśmiertelnego Ci Hang Zhen Ren, (chiński: 慈航真人; pinyin: Cíháng Zhēnrén; dosłownie „Współczucie Podróżuj/Nawiguj Prawdziwą Osobę”), taoistycznej „osoby doskonałej”, mającej niewyczerpane chęci i nie szczędzącej wysiłku, by pomagać potrzebującym.owszechnie znana na Zachodzie jako Bogini Miłosierdzia, Guan Yin jest również czczona zarówno przez taoistów, jak i buddystów.

WIZERUNEK, APARAT
Guan Yin jest zwykle ukazywana w białej, płynącej szacie – biel jest symbolem czystości – i zwykle nosi naszyjniki indyjskiej/chińskiej rodziny królewskiej. W prawej ręce znajduje się słoik z wodą (jako Święta Waza, słoik z wodą jest również jednym z Ośmiu Buddyjskich Symboli Dobrego Szczęścia) zawierający czystą wodę, boski nektar życia, współczucia i mądrości, a w lewej gałązka wierzby do skrapiania boskim nektarem życia oddanych, aby pobłogosławić ich fizycznym i duchowym pokojem. Gałązka wierzby jest również symbolem zdolności do zginania (lub przystosowywania się), ale nie łamania się. Wierzba jest również używana w szamańskich rytuałach i ma również zastosowanie lecznicze.
Korona zwykle przedstawia wizerunek Buddy Amitabhy (W pełni Świadomego Nieskończonego Światła), duchowego nauczyciela Guan Yin, zanim stała się Bodhisattwą.
Latuje ku niej ptak, najczęściej gołąb, symbolizujący płodność.
Naszyjnik lub różaniec jest związany z jej wołaniem do Buddy o pomoc, każdy jego paciorek reprezentuje wszystkie żyjące istoty, a obracanie paciorków symbolizuje, że Guan Yin wyprowadza je ze stanu nieszczęścia i powtarzających się rund odrodzenia do nirwany, stąd paciorki reprezentują oświecenie.
Jeśli książka lub zwój papierów jest w obrębie portretu, reprezentuje Dharmę, nauczanie Buddy lub sutry, buddyjski tekst, Guan Yin podobno stale recytował.
Guan Yin jest często przedstawiany albo sam, stojąc na szczycie smoka, w towarzystwie ptaka, flanked przez dwoje dzieci, lub flanked przez dwóch wojowników. Dwoje dzieci nazywane są Long Nue i Shan Tsai (patrz poniżej). Dwaj wojownicy to historyczna postać Guan Yu, która pochodzi z okresu „Trzech Królestw” oraz mitologiczna postać Wei Tuo, która występuje w chińskim klasyku „Kanonizacja Bogów”. Tradycja buddyjska ukazuje również Guan Yin, lub innych Buddów i Bodhisattwów, flankowanych przez dwóch wspomnianych wojowników, ale jako Bodhisattwów, którzy chronią świątynię i samą wiarę.
Guan Yin siedząca na różowym lotosie jest znakiem pokoju i harmonii.
GUAN YIM I TYSIĄC ARMII
Jedna z buddyjskich legend przedstawia Guan Yin jako ślubującą, że nigdy nie spocznie, dopóki nie uwolni wszystkich czujących istot od samsary, reinkarnacji. Pomimo usilnych starań, zdała sobie sprawę, że wciąż wiele nieszczęśliwych istot nie zostało jeszcze uratowanych. Po zmaganiu się z potrzebami tak wielu z nich, jej głowa rozpadła się na jedenaście kawałków. Amitabha Budda, widząc jej trudną sytuację, dał jej jedenaście głów, za pomocą których mogła usłyszeć krzyki cierpiących. Po usłyszeniu tych krzyków i zrozumieniu ich, Guan Yin próbowała dotrzeć do wszystkich tych, którzy potrzebowali pomocy, ale odkryła, że jej dwie ręce roztrzaskały się na kawałki. Po raz kolejny Amitabha przyszedł jej z pomocą i wyznaczył jej tysiąc ramion, za pomocą których mogła pomagać wielu.
W wielu himalajskich wersjach tej opowieści pojawia się osiem ramion, za pomocą których Awalokiteśwara umiejętnie podtrzymuje Dharmę, a każde z nich posiada swoje własne, szczególne narzędzie, podczas gdy bardziej chińskie wersje podają różną liczbę tych ramion. odobnie jak Avalokitesvara, Guan Yin jest również przedstawiana z tysiącem ramion i różną liczbą oczu, rąk i głów, czasami z okiem w każdej dłoni, i jest powszechnie nazywana Bodhisattwą o tysiącu ramion i tysiącu oczu. W tej formie reprezentuje wszechobecną matkę, spoglądającą we wszystkich kierunkach jednocześnie, wyczuwającą nieszczęścia ludzkości i wyciągającą swe liczne ramiona, by ulżyć im nieskończonymi wyrazami swego miłosierdzia, podczas gdy tysiąc oczu pomaga jej dostrzec każdego, kto może być w potrzebie.

Guan Yin z tysiącem ramion i oczu; Dalat, Wietnam – zdjęcie © nationsonline.org
Na innych wizerunkach Guan Yin przedstawiana jest z pawiem. Paw jest kolejną manifestacją niebiańskiego Feniksa na ziemi. Ma on sto oczu na piórach ogona, co symbolizuje tysiąc oczu Kuan Yima.
GUAN YIM FLANKOWANA PRZEZ DWOJE DZIECI, GUAN YIM FLANKOWANA PRZEZ LONG NUE I SHAN TSAI
Obecność Kuan Yin jest szeroko rozpowszechniona poprzez jej wizerunki jako „obdarowujących dzieci”, które znajdują się w domach i świątyniach. Wielki biały welon okrywa całą jej postać i może ona siedzieć na lotosie, znaku czystości. Często przedstawiana jest z dzieckiem na ręku, przy stopach, na kolanach lub z kilkorgiem dzieci wokół siebie. W tej roli, ona jest również określana jako „biało ubrany uhonorowany jeden.” Czasami po jej prawej i lewej stronie są jej dwie towarzyszki, dziewczyna zwana Lung-wang Nu, córka Smoczego Króla i chłopiec, Shan-ts’ai Tung-tsi, „młody człowiek o doskonałych zdolnościach” (patrz: Jadeitowa Jedynka i Złote Dziecko). Dwoje dzieci to jej akolici, którzy przybyli do niej, gdy medytowała na górze Putuo.

Guan Yin stojąca na szczycie smoka.
Foto© nationsonline.org

GUAN YIN STOJĄCA NA SZCZYCIE SMOKA
Guan Yin jest również znana jako patronka Bodhisattwy z Putuo Shan (Góry Putuo), mistrzyni Morza Południowego i patronka rybaków. Jako taka jest ukazywana przekraczając morze na siedząco lub stojąc na lotosie lub na głowie smoka.
Smok jest starożytnym symbolem wysokiej duchowości, mądrości, siły i boskich mocy transformacji.
LEGENDY
GUAN YIM I SHAN TSAI
Shan Tsai (zwany także Sudhana w sanskrycie) był niepełnosprawnym chłopcem z Indii, który był bardzo zainteresowany studiowaniem Dharmy Buddy. Kiedy usłyszał, że na skalistej wyspie P’u-t’o jest buddyjski nauczyciel, szybko udał się tam, aby się uczyć. Po przybyciu na wyspę, udało mu się odnaleźć Bodhisattwę Guan Yin, pomimo jego poważnego kalectwa.
Guan Yin, po rozmowie z Shan Tsai, postanowiła sprawdzić determinację chłopca do pełnego studiowania nauk buddyjskich. Wyczarowała iluzję trzech uzbrojonych w miecze piratów wbiegających na wzgórze, aby ją zaatakować. Guan Yin wystartowała i rzuciła się na krawędź klifu, a trzy iluzje wciąż ją goniły.
Shan Tsai, widząc, że jego nauczyciel jest w niebezpieczeństwie, chwiejnym krokiem ruszył pod górę. Guan Yin następnie skoczył nad krawędzią klifu, a wkrótce po tym trzech bandytów poszedł. Shan Tsai, nadal chcąc zapisać swój nauczyciel, udało się przeczołgać jego sposób na krawędzi klifu.
Shan Tsai spadł w dół klifu, ale został zatrzymany w połowie powietrza przez Guan Yin, który teraz poprosił go do chodzenia. Shan Tsai stwierdził, że może chodzić normalnie i że nie był już kaleką. Kiedy zajrzał do basenu z wodą, odkrył, że ma teraz bardzo przystojną twarz. Od tego dnia Guan Yin nauczał Shan Tsai całej Dharmy Buddy.
GUAN YIN I LUNG NUE
Wiele lat po tym, jak Shan Tsai został uczniem Guan Yin, na Morzu Południowym miało miejsce przykre wydarzenie. Syn Smoczego Króla (władcy-boga morza) został złapany przez rybaka, gdy przybierał postać ryby. Utknąwszy na lądzie, nie był w stanie przemienić się z powrotem w swoją smoczą formę. Jego ojciec, mimo że był potężnym Dragon King, nie był w stanie nic zrobić, gdy jego syn był na lądzie. Distressed, syn zawołał do wszystkich Heaven and Earth.
Słysząc ten krzyk, Guan Yin szybko wysłał Shan Tsai odzyskać rybę i dał mu wszystkie pieniądze miała. Ryba w tym momencie był o być sprzedawane na rynku. Wywołała spore poruszenie, gdyż żyła jeszcze kilka godzin po złowieniu. To przyciągnęło na targ znacznie większy tłum niż zwykle. Wielu ludzi uznało, że ta niezwykła sytuacja oznacza, że zjedzenie ryby zapewni im nieśmiertelność, więc wszyscy obecni chcieli ją kupić. Wkrótce rozpoczęła się wojna licytacyjna, a Shan Tsai został łatwo przebity.
Shan Tsai błagał sprzedawcę ryb, aby oszczędził życie ryby. Tłum, teraz zły na kogoś tak śmiałego, miał zamiar przegonić go z dala od ryby, kiedy Guan Yin rzuciła jej głos z daleka, mówiąc: „Życie powinno zdecydowanie należeć do tego, kto próbuje je uratować, a nie do tego, kto próbuje je wziąć.”
Tłum zdając sobie sprawę z ich haniebnych działań i pragnienia, rozproszył się. Shan Tsai przyniósł rybę z powrotem do Guan Yin, który natychmiast zwrócił ją do morza. Tam ryba przekształciła się z powrotem w smoka i wróciła do domu. Dzisiejsze obrazy Guan Yin czasami przedstawiają ją trzymającą kosz z rybami, co symbolizuje wspomnianą wcześniej opowieść.
Ale historia nie kończy się na tym. W nagrodę za pomoc Guan Yin w uratowaniu jego syna, Król Smoków wysłał swoją córkę, dziewczynę zwaną Lung Nue („smocza dziewczyna”), aby podarowała Guan Yin „Perłę Światła”. Perła Światła” była cennym klejnotem należącym do Smoczego Króla, który nieustannie świecił. Lung Nue, przytłoczona obecnością Guan Yin, poprosiła o zostanie jej uczennicą, aby mogła studiować Dharmę Buddy. Guan Yin przyjęła jej ofertę z jedną tylko prośbą: aby Lung Nue została nową właścicielką „Perły Światła”.
W popularnej ikonografii, Lung Nue i Shan Tsai są często widziane obok Guan Yin jako dwoje dzieci. Lung Nue jest widziany albo trzymając miskę lub sztabkę, która reprezentuje Perłę Światła, podczas gdy Shan Tsai jest widziany ze złączonymi dłońmi i lekko ugiętymi kolanami, aby pokazać, że był kiedyś kaleką.

Przedstawienie Guan Yin na ulicznej paradzie.
Foto© Valeska Gehrmann
LEGENDA MIO SHAN
Zważywszy na to, że Bodhisattwa zgodnie z sutrami wciela się w żywych ludzi, księżniczka Miao Shan jest powszechnie postrzegana jako inkarnacja Avalokitesvary (Guan Yin).
Inna opowieść opisuje Guan Yin jako córkę okrutnego króla, który chciał, aby wyszła za mąż za bogatego, ale nieczułego mężczyznę. Historia ta jest zwykle przypisywana badaniom buddyjskiego mnicha Chiang Chih-ch’i w 1100 r. n.e. Historia jest prawdopodobnie pochodzenia taoistycznego. Chiang Chih-ch’i, kiedy pisał tę pracę, wierzył, że Guan Yin, którego znamy dzisiaj, był w rzeczywistości buddyjską księżniczką zwaną Miao Shan, która miała religijnych zwolenników na Fragrant Mountain. Mimo to w mitologii chińskiej istnieje wiele wariantów tej historii.
Według tej historii, po tym jak król poprosił swoją córkę Miao Shan o rękę bogatego człowieka, powiedziała mu, że wypełni jego polecenie, tak długo jak małżeństwo złagodzi trzy nieszczęścia.
Król zapytał córkę, co trzy nieszczęścia były, że małżeństwo powinno złagodzić. Miao Shan wyjaśnił, że pierwszym nieszczęściem, które małżeństwo powinno złagodzić było cierpienie, które ludzie znoszą, gdy się starzeją. Drugim nieszczęściem, które powinno złagodzić było cierpienie, które ludzie znoszą, gdy zachorują. Trzecim nieszczęściem, które powinno złagodzić, było cierpienie spowodowane śmiercią. Jeśli małżeństwo nie mogłoby złagodzić żadnego z powyższych, to wolałaby przejść na wieczną emeryturę i żyć w religii.
Kiedy ojciec zapytał, kto może złagodzić wszystkie powyższe, Miao Shan wskazała, że lekarz jest w stanie zrobić to wszystko.
Jej ojciec rozgniewał się, ponieważ chciał, aby poślubiła osobę władzy i bogactwa, a nie uzdrowiciela. Zmusił ją do ciężkiej pracy i ograniczył jej jedzenie i picie, ale to nie sprawiło, że się poddała.
Codziennie błagała, by zamiast wychodzić za mąż, mogła wstąpić do świątyni i zostać mniszką. Jej ojciec w końcu pozwolił jej pracować w świątyni, ale poprosił mnichów, aby dawali jej bardzo ciężkie prace, aby ją zniechęcić. Mnisi zmusili Miao Shan do pracy przez cały dzień i całą noc, podczas gdy inni spali, aby ukończyć swoją pracę. Była ona jednak tak dobrą osobą, że zwierzęta żyjące wokół świątyni zaczęły pomagać jej w obowiązkach. Jej ojciec, widząc to, stał się tak sfrustrowany, że próbował spalić świątynię. Miao Shan ugasiła ogień gołymi rękami i nie doznała żadnych poparzeń. Ojciec, ogarnięty strachem, kazał ją uśmiercić.
W jednej z wersji tej legendy, kiedy Miao Shan została stracona, nadprzyrodzony tygrys zabrał ją do jednego z bardziej piekielnych królestw zmarłych. Jednakże, zamiast być karane przez demony jak inni więźniowie, Mio Shan grał muzykę i kwiaty kwitły wokół niej. To całkowicie zaskoczyło głównego demona. Historia mówi, że Miao Shan, przez samo przebywanie w tym piekle, zamieniła je w raj.
Odmiana legendy mówi, że Miao Shan pozwoliła sobie umrzeć z ręki kata. Według tej legendy, gdy kat próbował wykonać rozkaz jej ojca, jego topór roztrzaskał się na tysiąc kawałków. Następnie spróbował miecza, który również się roztrzaskał. Próbował strzelać Miao Shan dół ze strzałami, ale wszystkie veered off.
W końcu w desperacji użył swoich rąk. Miao Shan, zdając sobie sprawę z losu, jaki spotkałby kata z ręki jej ojca, gdyby nie pozwoliła sobie umrzeć, wybaczyła katowi próbę zabicia jej. Mówi się, że dobrowolnie wzięła na siebie ogromną karmiczną winę, którą kat wygenerował za zabicie jej, tym samym pozostawiając go bez winy. To właśnie z tego powodu zstąpiła do sfer podobnych do Piekła. Będąc tam, była świadkiem z pierwszej ręki cierpienia i okropności, jakie istoty muszą tam znosić i została przytłoczona żalem. Przepełniona współczuciem, uwolniła całą dobrą karmę, którą zgromadziła przez wiele swoich żyć, uwalniając w ten sposób wiele cierpiących dusz z powrotem do Nieba i na Ziemię. W procesie tym podobne do piekła królestwo stało się rajem. Mówi się, że Yanluo, Król Piekła, wysłał ją z powrotem na Ziemię, aby zapobiec całkowitemu zniszczeniu jego królestwa, i że po powrocie pojawiła się na Pachnącej Górze.
Inna opowieść mówi, że Miao Shan nigdy nie umarła, ale w rzeczywistości została przeniesiona przez nadprzyrodzonego tygrysa, uważanego za bóstwo tego miejsca, na Pachnącą Górę.
Legenda o Miao Shan zazwyczaj kończy się tym, że Miao Chuang Yen, ojciec Miao Shan, zachorował na żółtaczkę. Żaden lekarz nie był w stanie go wyleczyć. Wtedy pojawił się mnich, który powiedział, że żółtaczka może być wyleczona przez zrobienie lekarstwa z ręki i oka jednego bez gniewu. Mnich dalej zasugerował, że taka osoba może być znaleziona na Fragrant Mountain. Kiedy zapytał, Miao Shan chętnie ofiarowała swoje oczy i ręce. Miao Chuang Yen został wyleczony z choroby i udał się do Pachnącej Góry, aby podziękować tej osobie. Kiedy odkrył, że jego własna córka złożyła ofiarę, błagał o przebaczenie. Historia kończy się przemianą Miao Shan w Tysiąc Uzbrojoną Guan Yin, a król, królowa i jej dwie siostry budują dla niej świątynię na górze. Zaczęła swoją podróż do nieba i miała zamiar przejść do nieba, kiedy usłyszała krzyk cierpienia od świata poniżej. Odwróciła się i zobaczyła ogromne cierpienie, jakie znosili ludzie na świecie. Przepełniona współczuciem wróciła na ziemię, przyrzekając, że nie opuści jej aż do czasu, gdy wszystkie cierpienia się skończą.
Po powrocie na Ziemię Guan Yin podobno przez kilka lat przebywała na wyspie Mount Putuo, gdzie praktykowała medytację i pomagała żeglarzom i rybakom, którzy utknęli na mieliźnie. Z tego powodu Guan Yin jest często czczona jako patronka żeglarzy i rybaków. Mówi się, że Guan Yin często wypala morze, gdy łodziom zagrażają skały. Po kilkudziesięciu latach Guan Yin powróciła na Pachnącą Górę, aby kontynuować swoją medytację.