Waga, długość, szerokość i grubość 83 normalnych języków od pacjentów w wieku od 25 tygodnia ciąży do 10,5 roku zostały porównane statystycznie z kilkoma miarami wielkości ciała i głowy oraz zmianami opisanymi przez regresję liniową; związki między środkami zostały zbadane przez korelację częściową i najmniejszych kwadratów. Różnice między płciami w wielkości języka nie były wyraźne. Język podwaja swoją długość, szerokość i grubość między urodzeniem a okresem dojrzewania i znacznie się powiększa poza ten okres. Fakt, że główne wymiary języka korelowały bardziej z wielkością głowy niż ciała sugeruje, że czynniki lokalne wpływają na wzrost języka bardziej niż uogólnione czynniki somatyczne. Wagi 45 języków, które uznano za nieprawidłowe pod względem wielkości, zostały porównane z wagami osób z grupy kontrolnej. Objętość normalnych i nieprawidłowych języków była identyczna z wagą, co wskazuje, że gęstość pozostaje stała w różnych warunkach. Język był nieprawidłowo mały w hipoglosji hipodaktylii oraz w rozszczepie wargi i podniebienia. W zespole DiGeorge’a i oligohydramnios masa języka mieściła się w granicach 1 SD średniej kontrolnej. Język był znacznie powiększony, gdy był wypukły lub w anencefalii, asocjacji CHARGE i zespole Crouzona. Anasarca powodowała powiększenie języka w różnym stopniu. Często występowały jednoczesne odchylenia w wielkości języka i żuchwy, ale małe języki nie zawsze były związane z małymi żuchwami, a duże języki nie zawsze były obserwowane z dużymi żuchwami. Tak więc, związek anomalii językowych i czaszkowo-twarzowych wydaje się wynikać z wielu różnych czynników, oprócz biomechanicznych.