Akademia Nauk, francuska Académie des Sciences, instytucja założona w Paryżu w 1666 roku pod patronatem Ludwika XIV, mająca doradzać rządowi francuskiemu w sprawach naukowych. Ta rola doradcza została w dużej mierze przejęta przez inne organy, ale akademia jest nadal ważnym przedstawicielem nauki francuskiej na arenie międzynarodowej. Chociaż jej rola jest obecnie głównie honorowa, akademia nadal odbywa regularne poniedziałkowe spotkania w Institut de France w Paryżu.
Akademia Nauk została założona przez kontrolera finansowego Ludwika, Jean-Baptiste Colberta, w celu sformalizowania pod kontrolą rządu wcześniejszych prywatnych spotkań na tematy naukowe. W 1699 roku Akademia otrzymała formalną konstytucję, w której uznano sześć obszarów tematycznych: matematykę, mechanikę, astronomię, chemię, botanikę i anatomię. Istniała hierarchia członkostwa, w której po starszych członkach (zwanych emerytami, którzy otrzymywali niewielkie wynagrodzenie) następowali współpracownicy i asystenci.
Akademia zorganizowała kilka ważnych ekspedycji. Na przykład w 1736 roku Pierre-Louis Moreau de Maupertuis poprowadził ekspedycję do Laponii, aby zmierzyć długość stopnia wzdłuż południka. Jego pomiar zweryfikował twierdzenie Izaaka Newtona, że Ziemia jest sferą obłą (kulą spłaszczoną na biegunach).
Po rewolucji francuskiej w 1789 roku Akademia została skierowana w 1791 roku przez Zgromadzenie Narodowe do zracjonalizowania narodowego systemu miar i wag; zaowocowało to przyjęciem systemu metrycznego. W 1793, w okresie rewolucyjnego egalitaryzmu, akademia została tymczasowo zniesiona, wraz z innymi akademiami królewskimi, z powodu jej rojalistycznego tytułu i elitarnego charakteru. W 1795 roku akademia została reaktywowana pod tytułem Pierwsza Klasa Instytutu Narodowego. Ideą instytutu było połączenie w jedną organizację głównych, dawniej odrębnych akademii królewskich, które reprezentowały wszystkie gałęzie nauki i kultury. Nauka jednak, zgodnie z ideologią oświecenia, była stawiana na pierwszym miejscu i stanowiła najliczniejszą grupę. Podczas Restauracji Burbonów Ludwika XVIII w 1816 roku akademia odzyskała swój dawny tytuł, choć pozostała sekcją składową Instytutu Narodowego, który obecnie obejmuje Akademię Francuską, Akademię Sztuk Pięknych, Akademię Inskrypcji i Belles-Lettres oraz Akademię Nauk Moralnych i Politycznych.
W 1835 roku akademia rozpoczęła publikację Comptes rendus, cotygodniowego dziennika z obradami, który ukazywał się w ciągu tygodnia, tworząc precedens dla szybkiej publikacji wiadomości naukowych. Comptes w dużej mierze zastąpił coroczny tom Mémoires i do dziś jest główną publikacją akademii. Akademia ma ograniczony budżet rządowy i oficjalnie odpowiada przed ministrem edukacji. W XIX wieku akademia posiadała wielką władzę dzięki publikacjom, nagrodom i patronatowi nad stanowiskami akademickimi. W przeciwieństwie do Royal Society of London, jej członkostwo (rezydujące) było ściśle ograniczone (do 75 w 1800 roku), a wybory były gorącą rywalizacją, przy czym głosowanie było ograniczone do członków rezydujących. Zwykle kandydaci musieli startować kilka razy, zanim odnieśli sukces. Marie Curie próbowała tylko raz w 1910 roku i została nieznacznie pokonana. Karol Darwin był kilkakrotnie nominowany, zanim w końcu został wybrany na członka korespondenta w 1878 roku. Z drugiej strony, akademia mogła pochwalić się stowarzyszeniem z wieloma wybitnymi francuskimi naukowcami, takimi jak Antoine-Laurent Lavoisier, Pierre-Simon Laplace i Louis Pasteur.
W ramach poważnej reorganizacji i modernizacji w 1976 roku, członkostwo zostało znacznie zwiększone, a uwagę zwrócono na ostatnie osiągnięcia naukowe. Utworzono dwa główne działy, jeden obejmujący nauki matematyczne i fizyczne z ich zastosowaniami, a drugi nauki chemiczne, przyrodnicze, biologiczne i medyczne z ich zastosowaniami. Ogólna liczba członków rezydentów została zwiększona do 130, korespondentów do 160, a zagranicznych współpracowników do 80 – i nawet te liczby wydają się być prawdopodobne do zwiększenia. Wakaty otwierają się po śmierci dotychczasowych członków. W celu zachęcenia młodszych członków, połowa miejsc w wyborach jest zarezerwowana dla kandydatów poniżej 55 roku życia.