Uwaga redaktora: W czasie, gdy ta historia została opublikowana w 2005 roku, naukowcy przedstawili naukę tak, jak ją rozumieli. Ale Ziemia stale się zmienia, a wiedza naukowa stale ewoluuje wraz z dłuższą perspektywą. Dekadę później, zapis CERES został rozszerzony i poddany dalszej analizie. Przeczytaj zaktualizowaną historię tutaj.

Średnio, Słońce świeci na Ziemię 341 watów energii na metr kwadratowy powierzchni. W ciągu każdej godziny Słońce kieruje na naszą planetę więcej energii niż ludzkość zużywa w ciągu całego roku. Energia ta dostarcza paliwa potrzebnego do podtrzymania większości form życia na naszym świecie i utrzymuje ciepło wystarczające do ich podtrzymania. Światło słoneczne dostarcza również energii, która zasila ziemski system klimatyczny.

Obraz powyżej pokazuje średnie albedo Ziemi w marcu 2005 roku, zmierzone przez instrument Clouds and Earth’s Radiant Energy System (CERES) na pokładzie satelity Terra należącego do NASA. Albedo to ułamek przychodzącego światła słonecznego, które nasza planeta odbija z powrotem w przestrzeń kosmiczną. Gdyby Ziemia była pokryta lodem jak gigantyczna kula śnieżna, jej albedo wynosiłoby około 0,84, co oznacza, że odbijałaby większość (84 procent) światła słonecznego, które do niej dociera. Z drugiej strony, gdyby Ziemia była całkowicie pokryta ciemnozielonym baldachimem leśnym, jej albedo wynosiłoby około 0,14, co oznacza, że większość światła słonecznego zostałaby pochłonięta, a nasz świat byłby znacznie cieplejszy niż jest obecnie. Pomiary satelitarne wykonane od późnych lat 70-tych szacują średnie albedo Ziemi na około 0.30.

W powyższym obrazie albedo, kolor biały pokazuje obszary, gdzie Ziemia odbija największy procent krótkofalowego promieniowania słonecznego. Ciemnoniebieski pokazuje obszary, gdzie Ziemia odbiła najniższy procent krótkofalowego promieniowania słonecznego. Zauważ, że najwyższe wartości albedo występują w regionach, gdzie Ziemia jest w większości pokryta śniegiem i lodem, chmurami lub jednym i drugim. Najniższe wartości albedo występują w krajobrazach pokrytych lasami lub na otwartym oceanie.

Istnieją czynniki w ziemskim systemie klimatycznym, które wpływają na to, ile światła słonecznego nasz świat odbija z powrotem w przestrzeń, a ile łapie i przechowuje w postaci ciepła. Wszelkie znaczące zmiany w jasności powierzchni ziemi lub w zakresie chmur i aerozoli w atmosferze wpływają na to, ile światła słonecznego odbija Ziemia, co z kolei wpływa na system klimatyczny. Spadek zaledwie o 0,01 w albedo Ziemi miałby znaczący wpływ na ocieplenie klimatu – niemal równy efektowi podwojenia ilości dwutlenku węgla w atmosferze, co spowodowałoby zatrzymanie przez Ziemię dodatkowych 3,4 watów energii na każdy metr kwadratowy powierzchni.

W wydaniu czasopisma Science z 6 maja 2005 roku, zespół naukowy CERES poinformował, że albedo krótkofalowe Ziemi stale spada od czasu, gdy instrument Terra CERES zaczął dokonywać pomiarów w lutym 2000 roku. W ciągu 4 lat (od 2000 do 2004 roku) instrument CERES zmierzył spadek albedo o 0,0027, co odpowiada 0,9 wata energii na metr kwadratowy zatrzymanej w systemie ziemskim. Zespół CERES nie jest obecnie pewien, co spowodowało ten spadek albedo. Zespół twierdzi, że przyszłe badania skupią się na porównaniu danych CERES z danymi z innych czujników kosmicznych, aby sprawdzić, czy w tym czasie zaszły jakieś znaczące zmiany w systemie klimatycznym Ziemi, które mogłyby odpowiadać za zmianę albedo.

Zdjęcie wykonane przez Jesse Allen, Earth Observatory Team, dzięki uprzejmości zespołu CERES Science Team w NASA’s Langley Research Center