Cel przeglądu: Niniejszy artykuł stanowi dokładny przegląd piśmiennictwa z podkreśleniem artykułów, które poszerzyły naszą wiedzę na temat wrażliwości krtani na alergeny znajdujące się w powietrzu lub te spożywane. Ten obszar dociekań wymaga ciągłego zainteresowania i badań. W miarę jak zmienia się dziedzina laryngologii klinicznej i odkrywanych jest coraz więcej informacji na temat możliwego związku przyczynowego między alergią a patologią narządu głosu, praktykujący otolaryngolodzy, alergolodzy i inni specjaliści medyczni mogą odkryć bardziej wszechstronne metody oceny i leczenia swoich pacjentów z alergią, szczególnie tych, którzy zgłaszają się z dolegliwościami w postaci dysfonii, dysfagii, refluksu krtaniowo-gardłowego (LPR) i/lub duszności.

Ostatnie ustalenia: Nadal prowadzone są badania epidemiologiczne mające na celu opisanie związku alergii z objawami i symptomami głosowymi. Zarówno w badaniach populacyjnych, jak i w mniejszych badaniach podjęto ostatnio próbę powiązania tych dwóch schorzeń. Niestety, pacjent z przewlekłymi dolegliwościami krtaniowymi jest często domyślnie przypisywany do rozpoznania LPR i leczony inhibitorami pompy protonowej, które nie zawsze są korzystne. Ocena endoskopowa może nie być tak wiarygodna dla postawienia diagnozy LPR, ponieważ badanie jest subiektywne, a wiarygodność międzyosobnicza jest niska. W badaniach bezpośredniej prowokacji krtaniowej wykazano, że lepka i lepka błona śluzowa krtani jest jedynym wiarygodnym objawem, który konsekwentnie wiąże się z potencjalną reaktywnością tkanek alergicznych.

Podsumowanie: Wzajemne powiązania wrażliwości alergicznej i przewlekłego zapalenia krtani u niektórych osób stają się coraz jaśniejsze, ponieważ nasza wiedza na temat badania wzrosła, a dostępna rutynowa technologia diagnozowania tych warunków uległa znacznej poprawie. Niezależnie od tych postępów, potrzeba znacznie więcej badań na ten temat, aby zmniejszyć częstotliwość błędnych diagnoz i niewłaściwego zarządzania pacjentami z alergią.