Witamy w „An Educator’s Guide to Teaching Styles & Learning Styles.” Dzisiejszy temat dyskusji: Jak style uczenia się uczniów wpływają na style nauczania edukatorów i vice versa. Poniżej znajduje się sylabus dla naszych kluczowych punktów dyskusji:

• Indywidualne style uczenia się uczniów
• Teoria wielu inteligencji
• Teacher-Centered vs. Student-Centered
• Teaching Styles: 5 Approaches to Education
• Lifelong Education for Teachers: Impact of an M.Ed.
• Follow-up Quiz

Uwaga redaktora: Decyzja, aby zabawnie spreparować ten wpis na blogu, aby poczuć się jak lekcja w klasie jest strategią pisarską mającą na celu zaangażowanie czytelnika w to, co mamy nadzieję będzie pouczającą dyskusją na temat ważnych koncepcji i praktyk edukacyjnych.

Style uczenia się uczniów

Jeśli jesteś nauczycielem, wiesz, że nie ma dwóch takich samych uczniów i że istnieje spektrum różnych stylów uczenia się. Styl nauczania nauczyciela może zatem w znacznym stopniu wpłynąć na zdolność ucznia do uczenia się i rozumienia. Dlatego wiedza o różnych stylach uczenia się jest niezbędna dla nauczycieli.

Czy Andrea uczy się najbardziej efektywnie poprzez obrazy i grafiki? Może być wzrokowcem.

Czy Jeremy najlepiej przyswaja materiał słuchając wykładów, zadając pytania i uczestnicząc w dyskusjach grupowych? Może być uczniem słuchowym.

Czy Max i Emily wolą zbierać informacje poprzez czytanie, robienie notatek i pisanie raportów lub esejów? Mogą się uczyć czytania/pisania.

A co z Dylanem? Jest bardzo praktyczna i wydaje się lubić rozbierać rzeczy na części i składać je z powrotem – uczyć się poprzez działanie. Ona może być uczniem kinestetycznym.

To jest jeden wspólny podział spektrum stylów uczenia się, ale oczywiście nie jedyny. (Jedną z pierwszych lekcji, jakich się nauczysz, badając style uczenia się, jest to, że istnieje wiele różnych teorii.)

Jedną z nich jest Teoria Wielorakich Inteligencji, opracowana w późnych latach 70-tych i wczesnych 80-tych przez Harvarda Howarda Gardnera (zobacz film), który wierzył, że istnieje osiem odrębnych „inteligencji”, które są ściśle związane z uczeniem się. Są to:

• Wizualno-przestrzenna – Zdolność do konceptualizacji i manipulowania wielkoskalowymi układami przestrzennymi (np. pilot samolotu, żeglarz) lub bardziej lokalnymi formami przestrzeni (np. architekt, szachista).
• Cielesno-kinestetyczny – Zdolność do korzystania z całego ciała lub jego części (np. rąk lub ust) w celu rozwiązywania problemów lub tworzenia produktów (np. tancerz).
• Muzyczny – Wrażliwość na rytm, wysokość dźwięku, metrum, ton, melodię i barwę. Może pociągać za sobą zdolność do śpiewania, grania na instrumentach muzycznych i/lub komponowania muzyki (np. dyrygent muzyczny).
• Językowa – Wrażliwość na znaczenie słów, kolejność między słowami i dźwięk, rytmy, fleksje i metrum słów (np. poeta). Czasami nazywana inteligencją językową.
• Logiczno-matematyczna – Zdolność do konceptualizacji logicznych relacji między działaniami lub symbolami (np. matematycy, naukowcy).
• Interpersonalna – Zdolność do efektywnej interakcji z innymi. Wrażliwość na nastroje, uczucia, temperamenty i motywacje innych (np. negocjator). Czasami nazywana inteligencją społeczną.
• Intrapersonalna – Wrażliwość na własne uczucia, cele i obawy, a także zdolność do planowania i działania w świetle własnych cech. Nie jest to specyficzne dla konkretnych karier; raczej łączy się ze zdolnością każdej osoby do podejmowania konsekwentnych decyzji dla siebie. Czasami nazywana samorozwojem.
• Naturalistyczna – zdolność do konsekwentnego rozróżniania w świecie przyrody, na przykład pomiędzy jedną rośliną a drugą, lub jedną formacją chmur a inną. Czasami nazywana inteligencją przyrodniczą.

Pomysł stojący za teoriami inteligencji wielorakich nie polega na tym, że ludzie uczą się tylko w jeden sposób, ale że są silniejsi w różnych obszarach i mogą demonstrować swoją wiedzę i umiejętności na różne sposoby. Dla nauczycieli, bycie wyczulonym na takie rozróżnienie może być pomocne w zrozumieniu, jak najlepiej nawiązać kontakt z poszczególnymi uczniami.

Zakres różnych stylów nauczania

Są dwa główne rodzaje stylów nauczania: skoncentrowane na nauczycielu lub skoncentrowane na uczniu. Oto bliższe spojrzenie na nauczanie skoncentrowane na nauczycielu w porównaniu z podejściem skoncentrowanym na uczniu:

Podejście skoncentrowane na nauczycielu

Podejście skoncentrowane na nauczycielu pozycjonuje nauczyciela jako eksperta, który jest odpowiedzialny za przekazywanie wiedzy swoim uczniom poprzez wykłady lub bezpośrednie instrukcje. W tym podejściu (czasami nazywanym „mędrcem na scenie”) uczniowie są biernymi aktorami lub „pustymi naczyniami”, słuchającymi i chłonącymi informacje.

Ten skoncentrowany na nauczycielu styl jest tradycyjnym podejściem do nauczania, ale niekoniecznie najlepszym. W miarę jak nauczyciele dowiadują się więcej o skutecznych sposobach angażowania uczniów każdego stylu, podejście skoncentrowane na nauczycielu jest postrzegane mniej przychylnie niż kiedyś. Jednakże, istnieją również niezliczone przykłady uczniów, którzy zostali poddani wyzwaniom i przekształceni przez nauczyciela lub profesora wykładającego na temat, nad którym spędzili całe swoje życie, zgłębiając go.

Podejście skoncentrowane na uczniu

Podejście skoncentrowane na uczniu tworzy więcej równowagi pomiędzy nauczycielem a uczniem, z każdym z nich odgrywającym rolę w procesie uczenia się. W tym podejściu, nauczyciel jest czasami określany jako „przewodnik z boku.”

Pomimo, że nauczyciel nadal posiada autorytet, jest bardziej prawdopodobne, że będzie działał jako facylitator, udzielając uczniom wskazówek i pomagając im w nauce. Takie podejście sprzyja wyborowi ucznia i ułatwia nawiązywanie kontaktów między uczniami. Kilka stylów w ramach podejścia skoncentrowanego na uczniu to:

Styl oparty na dociekaniu
Ten styl nauczania skoncentrowany na uczniu zachęca do niezależności, autonomii i praktycznego uczenia się, w którym to uczniowie są liderami i otrzymują wskazówki od swoich nauczycieli.

Styl oparty na współpracy
Styl oparty na współpracy to podejście skoncentrowane na uczniu, które skupia się na pracy w grupie i rozwoju społecznym. Podobnie jak styl oparty na dociekaniu, styl kooperatywny zachęca do niezależności i nauki praktycznej, ale kładzie szczególny nacisk na pracę rówieśniczą i społeczność.

Opcje kariery rozszerzają się, wynagrodzenia rosną wraz z Master of Education Degree >>

Pytanie: Ile jest stylów nauczania?
Odpowiedź: Jest to swego rodzaju „podchwytliwe pytanie”, ponieważ, jak można się spodziewać, różni teoretycy edukacji oferują różne pomysły na temat zakresu, zasięgu, opisów (i liczby) różnych stylów nauczania.

Mimo, że może to być przypadek, w którym nie ma „właściwych odpowiedzi”, wiele zasobów edukacyjnych dzieli różne style nauczania na następujące pięć podstawowych kategorii:

Styl autorytatywny
Styl autorytatywny podąża za tradycyjnym podejściem skoncentrowanym na nauczycielu, często charakteryzującym się sesjami wykładowymi lub jednokierunkowymi prezentacjami. W tym podejściu (zwanym również stylem „kreda i rozmowa”) od uczniów oczekuje się, że będą zwracać uwagę, przyswajać informacje, robić notatki i zadawać pytania.

Styl Demonstratora lub Trenera
Styl Demonstratora często stosowany w matematyce, naukach ścisłych i muzyce, obejmuje raczej „pokazywanie” niż „opowiadanie”, przy czym nauczyciele częściej wspierają informacje przykładami lub eksperymentami, demonstracjami lub prezentacjami multimedialnymi.

Styl Facylitatora lub Aktywności
Facylitator/nauczyciel skupia się na promowaniu samodzielnego uczenia się i pomaganiu uczniom w rozwijaniu umiejętności krytycznego uczenia się i myślenia. Podejście skoncentrowane na uczniu, obejmuje tworzenie planów nauczania i zajęć, które wymagają od uczniów odkrywania treści kursu w kreatywny i oryginalny sposób.

Ściągnij nasz darmowy eBook, aby poznać najlepsze powody, dla których warto zdobyć tytuł magistra edukacji >>

Styl delegata lub styl grupowy
Dobrze nadaje się do programów nauczania, które obejmują lub podkreślają działania grupowe, styl delegujący przenosi znaczną część odpowiedzialności za uczenie się na uczniów, którzy są zachęcani do wspólnej pracy nad projektami związanymi z tematami lekcji (np. laboratoria naukowe, debaty itp.).). W tym stylu nauczyciel jest aktywnym obserwatorem, który stara się poprowadzić uczniów we właściwym kierunku.

Styl hybrydowy lub mieszany

Podejście hybrydowe może łączyć elementy stylów omówionych powyżej, często łącząc osobowość i zainteresowania nauczyciela z osobowością i zainteresowaniami uczniów. Choć metoda ta uważana jest za integracyjną, umożliwiającą nauczycielom dostosowanie swojego stylu do potrzeb uczniów w ramach danego przedmiotu, niektórzy edukatorzy uważają, że grozi ona rozmyciem procesu uczenia się poprzez położenie mniejszego nacisku na dogłębną naukę niż w przypadku stosowania jednego, skoncentrowanego podejścia.

Powyższa dyskusja nie ma na celu zredukowania organicznej praktyki nauczania w klasie do czystych kategorii ani zaszufladkowania edukatorów do jednego lub drugiego „typu” nauczyciela – ale raczej zbadanie różnych metodologii, aby zwiększyć nasze wspólne zrozumienie doświadczenia nauczania. To, do czego to się sprowadza, to poznanie swoich uczniów i wykorzystanie swoich umiejętności i instynktów, aby odkryć najbardziej efektywne sposoby angażowania zarówno pojedynczych uczniów, jak i całych klas w swój program nauczania.

Poznanie każdego ucznia na tyle dobrze, aby skutecznie go uczyć, jest szczególnie trudne dla nauczycieli szkół średnich, którzy co godzinę mają innych uczniów. To, co działa z jednym uczniem lub grupą, może nie działać z następnym.

Dlatego tak ważne jest, aby nauczyciele mieli zarówno silne poczucie zakresu różnych stylów uczenia się uczniów, jak i mocne uchwycenie różnych stylów nauczania i strategii, których można użyć, aby być najbardziej skutecznym nauczycielem, jakim można być.

Edukacja przez całe życie dla nauczycieli: Wpływ stopnia magistra

Edukatorzy, którzy są zmotywowani do rozwijania głębszego zrozumienia różnych stylów nauczania, stylów uczenia się, teorii instruktażowej i wielu innych, często dążą do uzyskania tytułu magistra edukacji. Takie programy nie tylko prezentują możliwość stać się lepszym nauczycielem, w wielu okręgach szkolnych uzyskanie M.Ed. będzie również zarobić nauczycieli wzrost wynagrodzenia.

Aby pomóc rozszerzyć możliwości edukacyjne dla zapracowanych nauczycieli pracujących, University of San Diego opracował innowacyjny, 100% online Master of Education stopnia programu, który daje nauczycielom możliwość zarabiania ich M.Ed. na ich własny harmonogram, podczas gdy interakcja z i uczenie się od kolegów pedagogów w całym kraju.

Specjalności M.Ed. obejmują:

• STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts and Mathematics)
• Inclusive Learning: Special Education and Universal Design (UDL)
• Curriculum and Instruction
• Literacy and Digital Learning
• School Leadership
• Innovation & Education Technology

Kolejny quiz:

1. Jakie są niektóre z Twoich najbardziej skutecznych strategii nauczania?
2. Jakie aspekty edukacji (lub specjalizacji) chciałbyś dowiedzieć się więcej?
3. Czy myślałeś o przeniesieniu swojego mistrzostwa w nauczaniu na wyższy poziom?

Jeśli odpowiedziałeś „Tak” na pytanie 3, możesz chcieć rozpocząć rozmowę z doradcą USD o tym, jak nasz program studiów magisterskich może pomóc Ci osiągnąć swoje cele jako edukator, a także jako student przez całe życie.