Share
Arepas to jedno z najpopularniejszych dań w kuchni latynoamerykańskiej, zwłaszcza w Wenezueli i Kolumbii, krajach, które kwestionują jego pochodzenie. Chociaż istnieją pewne odmiany, podstawowa arepa składa się z rodzaju płaskiego ciasta lub naleśnika z mąki kukurydzianej i wody, które dopuszcza liczne nadzienia.
Przestrzennie stosowana w innych krajach, z różnymi przepisami, a nawet z innymi mąkami, arepa należy do najbardziej tradycyjnej książki kucharskiej spuścizny tubylczej, która sięga czasów na długo przed przybyciem konkwistadorów do Ameryki. Kukurydza była podstawowym pożywieniem i dziś arepas są niemal symbolem latynoskiej gastronomii, typowym dla ulicznych straganów i domów, bardzo prostym w przygotowaniu i niezwykle uniwersalnym.
Czym dokładnie są arepy?
Pojęcie arepy zbiera RAE i przedstawia dwie definicje, odróżniając arepy z Wenezueli, Kolumbii i Antyli, od kubańskich:
- f. Ant., Col. i Ven. Gatunek chleba o okrągłym kształcie, zrobiony z kukurydzy zmiękczonej na wolnym ogniu, a następnie zmielonej, lub z wcześniej ugotowanej mączki kukurydzianej, która jest gotowana na budare lub ruszcie.
- f. Kuba. Cienkie ciasto z mąki pszennej, cukru, wanilii i mleka, smażone, spożywane na gorąco z syropem lub syropem.
Warianty na bok, Zasadniczo arepa to płaskie, okrągłe ciasto, gruby placek przypominający naleśnik, opiekany na ruszcie, smażony lub pieczony, który może być spożywany z otwartą buzią z różnymi nadzieniami lub używany jako podstawa do nakładania na niego polew, w sposób meksykańskich tostadas.
Najbardziej popularnym sposobem jedzenia arepas jest grillowanie lub grillowanie i nadziewanie ich mięsem, warzywami, sałatką, serem, fasolą lub różnymi sosami. Można je również stosować bez farszu, jako dodatek do gulaszu i zup, jako pieczywo. Są typowe na śniadanie, ale ze względu na swoją wszechstronność są również spożywane w ciągu dnia, zwłaszcza w porze kolacji w domu.
Origin i odmiany
Jak już wspomniałam na początku, dokładne pochodzenie arepas jest niejasne i często jest przedmiotem dyskusji między Wenezuelczykami i Kolumbijczykami. W rzeczywistości bardzo trudno jest dokładnie określić narodziny tak starożytnej potrawy o tak skromnych korzeniach, która prawdopodobnie sięga wiele wieków przed przybyciem Hiszpanów na kontynent amerykański.
.
Co do tego badacze są zgodni, to fakt, że najbardziej prymitywna wersja arepy jest ściśle związana z uprawą kukurydzy, podstawowe zboże rdzennej ludności, o którym najwcześniejsze wzmianki pochodzą sprzed około 3 000 lat.
RaE już zawiera w swojej definicji, że arepa pochodzi od erepa, co oznaczało „kukurydza” w języku Cumagotos, rdzennej karaibskiej grupy etnicznej, która obecnie wymarła. Jednak inne źródła sugerują, że termin ten był używany znacznie wcześniej w innych regionach kontynentu.
Tak jak w przypadku typowych dań hiszpańskich czy europejskich, absurdalna wydaje się chęć nadania arepas dokładnej narodowości, skoro ich pochodzenie jest znacznie starsze niż powstanie państw z ich obecnymi granicami. Niezaprzeczalne są ich rdzenne korzenie i kluczowa rola w żywieniu ludności amerykańskiej przez wiele stuleci.
Okres czasu, Receptury arepas ewoluowały, a specjalności pojawiały się w różnych miejscach, odróżniając w ten sposób arepas wenezuelskie od kolumbijskich, z zauważalnymi różnicami w obrębie każdego kraju. Istnieją również arepas w innych krajach łacińskich, takich jak Panama lub Kuba – gdzie są one zazwyczaj mniejsze i mają kształt pikantnych naleśników, a nawet dotarły na Wyspy Kanaryjskie.
Mówi się o wielu różnych arepas w Wenezueli i ponad pięćdziesięciu odmianach zidentyfikowanych tylko w Kolumbii. Zmieniają się nie tylko pod względem nadzienia; są arepas, które zawierają jajko w cieście, inne są robione z jukki lub przez zmieszanie kukurydzy z gotowanym ziemniakiem. Rodzaj kukurydzy i jej obróbka również wpływa na różnorodność regionalnych arep.
Kolumbijskie arepas zazwyczaj zawierają tłusty składnik w mieszance ciasta, jak masło czy olej, i są najczęściej spotykane w ich prostym, płaskim, niewypełnionym formacie. W stylu afrykańskich lub indyjskich flatbreads, są one prostym dodatkiem do codziennych posiłków, do „wciskania” lub maczania w sosach i gulaszach. Choć zdarzają się też nadziewane, lub z dodatkiem sera.
Podobnie w Wenezueli też zaczynały się od prostych i płaskich, dziś tradycyjnie podaje się je otwarte i nadziewane. Akceptują one praktycznie każdy składnik według lokalnego lub osobistego gustu: rozdrobnioną wołowinę, pieczonego lub gotowanego kurczaka, sałatkę, awokado, ser, fasolę, warzywa, jajko, majonez, smażone dojrzałe platany, ryby i owoce morza, sosy itp.
Można je również grillować lub na ruszcie, piec, smażyć lub stosować kombinację tych technik. Obecnie istnieją również specjalne urządzenia elektryczne do ich przyrządzania, takie jak gofrownice. Chociaż wiele rodzin nadal wyrabia własne ciasto, przygotowując kukurydzę w sposób całkowicie rzemieślniczy, dziś najłatwiejszym sposobem jest uciekanie się do formatu gotowej mąki.
Jak przygotować podstawowe ciasto arepas
Wyrabianie arepas w domu jest bardzo łatwe właśnie dzięki komercyjnemu formatowi specjalnej białej, gotowanej mąki kukurydzianej. W Hiszpanii można ją znaleźć bez problemu w prawie każdym supermarkecie, zazwyczaj wenezuelskiej marki P.A.N. Istnieją również dzisiaj wersje białej marki – takie jak Hacendado z Mercadony – lub innych producentów.
Ważne jest, aby nie pomylić tej przygotowanej mąki ze skrobią kukurydzianą, polentą lub kaszą kukurydzianą. Nie możemy też używać jej jako ekwiwalentu zwykłej, nieprzetworzonej mąki kukurydzianej, której użylibyśmy do innych wypieków czy ciast. Do przygotowania arepas używa się ugotowanej mąki kukurydzianej, zazwyczaj białej.
Najprostsze jest postępowanie zgodnie z instrukcją producenta, choć z doświadczeniem można na oko dostosować przepis do naszych upodobań. W zależności od wody lub otoczenia możemy potrzebować więcej lub mniej wilgoci, aby łatwo poradzić sobie z ciastem. Można je również przyrządzić z mlekiem zamiast wody. Kroki są bardzo proste:
- Wrzuć ugotowaną wcześniej mąkę kukurydzianą do średniej miski.
- Dodaj sól i dobrze wymieszaj.
- Uformuj studnię w środku i dodawaj stopniowo wodę.
- Mieszaj w miarę dodawania wody, pozwalając jej wsiąknąć.
- Wyrabiaj ciasto, aż mąka wchłonie całą wodę, około 2-3 minuty.
- Przykryj i odstaw na 5-10 minut.
- Podzielić na porcje wielkości 1 dużego jajka lub do smaku, uformować kulki i spłaszczyć dłońmi, aby uzyskać grube krążki lub placki o średnicy około 10-12 cm.
- Piecz arepas na kratce przez około 5 minut z każdej strony.
- Podawaj gorące z nadzieniem do smaku.
Ciasto powinno być elastyczne, miękkie, ale nie klejące się w dotyku. Na początku może się wydawać, że wody jest za dużo, ale mąka wchłania ją w trakcie mieszania. Możesz skorygować ten punkt dodając więcej wody lub mąki, ale zawsze bardzo stopniowo.
Arepas mogą być mniejsze lub większe, choć nie zaleca się robienia ich zbyt szerokich, ponieważ trudniej będzie je napełnić bez łamania. Jeśli nie chcesz ich wypełnić, lepiej jest zrobić je mniejsze.
Czasami trudno jest uzyskać punkt wewnątrz ciasta; dobrym trikiem jest zrumienienie ich najpierw na kratce i dokończenie pieczenia w piekarniku w temperaturze 180°C, uważając, aby się nie przypaliły. Najlepsze są świeżo upieczone, ale można je przechowywać pojedynczo w lodówce przez następny dzień, smażąc je na ruszcie w kółko.
Kilka wariacji na temat podstawowego ciasta obejmuje kokos, panela, puree warzywne, jajko, olej lub masło, ser, inne mąki – również łączenie pszennej z kukurydzianą lub używanie tylko pszennej – gotowany ryż, owies lub smażone kawałki chleba. Mogą być również zanurzane w jajku do smażenia, a także istnieją słodkie wersje, zazwyczaj z anyżem.
Najlepsze nadzienia do arepas
Arepas są trochę pustym płótnem do dostosowania do smaku i do okazji, jak już powiedzieliśmy, że dopuszczają wszystkie rodzaje nadzień. Można o nich myśleć jak o chlebkach naan lub meksykańskich tortillach, które nadają się do składania fajitas, tacos i quesadillas wszelkiego rodzaju.
Jako, że jest to ciasto bardziej suche i mniej elastyczne – kukurydza nie posiada glutenu-, zaleca się wybierać soczyste nadzienia, z umiarem, aby nie doprowadzić do przepełnienia i uniknąć chaosu podczas ich jedzenia, zawsze rękami. Podczas serwowania możemy napełniać je bezpośrednio lub układać na stole różne składniki, aby każdy kelner mógł złożyć arepas według własnego upodobania.
Są nadzienia tak popularne, że mają swoją własną nazwę, zwłaszcza w Wenezueli, choć zawsze pozostaje osobisty akcent kucharza lub kelnera i regionalne cechy szczególne. Oto niektóre z najlepszych nadzień do arepas:
- Reina pepiada: składa się z rozdrobnionej sałatki z kurczaka, cebuli, awokado i majonezu. Oto przepis, aby spróbować go w domu.
- Sifrina: wariant poprzedniego, dodając ser żółty.
- Pelúa: dobrze przyprawiona smalona wołowina połączona z grubo startym serem.
- Rumberas: z pieczoną wieprzowiną -pernil- i serem.
- Huevos pericos: jajecznica z cebulą, pomidorem i różnymi ziołami lub przyprawami.
- Pabellon: z rozdrobnionym mięsem, czarną fasolą -caraotas- i smażonymi dojrzałymi platanami -tajadas-, zazwyczaj również z białym serem.
- Llanera: z rozdrobnioną wołowiną, pomidorem, awokado i białym serem.
- Domino: czarna fasola i tarty biały ser.
- Rompe colchón: z różnymi owocami morza, opcjonalnie również z rybą, i różnymi warzywami.
- Carne mechada: kurczak, wieprzowina lub wołowina, sama lub z sosami i/lub serem.
- Smażona fasola: na bazie pomidorów, cebuli i papryki.
- Szynka i ser: gotowana, grillowana lub typu York, z topiącym się serem typu mozzarella lub gouda, można również dodać jajko.
- Sałatka: od najprostszej wersji z zieleniną, cebulą i pomidorem, po wszelkie wariacje, jakie tylko przyjdą nam do głowy.
- Awokado lub guacamole, również w połączeniu z pomidorem, cebulą, kolendrą, świeżym serem itp.
- Zimne mięsa i kiełbasy.
- Pieczone lub grillowane warzywa, same lub z serem.
- Patacón lub smażony banan, lub plastry smażonego dojrzałego banana, same lub z serem.
- Tuńczyk lub bonito, z majonezem lub sałatką, lub innymi przetworami z owoców morza.
- Krewetki, krewetki i inne owoce morza gotowane lub grillowane.
- Jajka: smażone, gotowane, poached, jajecznica…
- Wędzony łosoś i ser.
Photos | iStock.com – Eddy Milfort
En Directo al Paladar | Arepas Reina Pepiada: typowy wenezuelski przepis
En Directo al Paladar | Pan de jamón, wenezuelski przepis świąteczny, który z przyjemnością odkryjesz
At Directo al Paladar | Pan de jamón, wenezuelski przepis świąteczny, który z przyjemnością odkryjesz