Astrocyt, komórka w kształcie gwiazdy, która jest typem neurogleju występującego w układzie nerwowym zarówno u bezkręgowców jak i kręgowców. Astrocyty mogą być podzielone na typy włókniste i protoplazmatyczne. Astrocyty włókniste przeważają wśród mielinizowanych włókien nerwowych w istocie białej ośrodkowego układu nerwowego. Organelle widoczne w somatach neuronów są również widoczne w astrocytach, ale wydają się być znacznie rzadsze. Komórki te charakteryzują się obecnością licznych fibrylli w cytoplazmie. Główne wyrostki wychodzą z komórki w kierunku promienistym (stąd nazwa astrocyt, oznaczająca „komórkę gwiaździstą”), tworząc rozszerzenia i stopki końcowe na powierzchniach naczyń włosowatych.

W przeciwieństwie do astrocytów włóknistych, astrocyty protoplazmatyczne występują w istocie szarej ośrodkowego układu nerwowego. Mają one mniej fibryli w obrębie cytoplazmy, a organelle cytoplazmatyczne są nieliczne, tak że somaty są ukształtowane przez otaczające je neurony i włókna. Wyrostki protoplazmatyczne astrocytów kontaktują się również z naczyniami włosowatymi

Astrocyty dzielą się po urazie układu nerwowego i zajmują miejsca pozostawione przez uszkodzone neurony. Uważa się, że astrocyty posiadają systemy wychwytu o wysokim powinowactwie dla neuroprzekaźników, takich jak glutaminian i kwas gamma-aminomasłowy (GABA). Funkcja ta jest ważna w modulacji transmisji synaptycznej, ponieważ systemy wychwytu mają tendencję do kończenia działania neuroprzekaźnika w synapsach, a także mogą działać jako systemy magazynowania neuroprzekaźników, gdy są one potrzebne.