Babylon był starożytnym miastem w Dolnej Mezopotamii. Usamodzielniła się po okresie renesansu sumeryjskiego, choć wzmianki o jej istnieniu pochodzą już od Sargona z Akkadu. Po długim czasie strzeżenia walk między królewskimi państwami Isin, Larsa i Yšnunna, Babilon stopniowo stawał się regionalną potęgą, najpierw zastępując rolę Akkadu lub Kišu, a następnie stając się stolicą ogromnego imperium pod rządami Hammurabiego (XVIII w. p.n.e.). Od tej pory stał się wielkim ośrodkiem politycznym, religijnym i kulturalnym. W czasie dominacji hellenistycznej, kiedy nie było już częścią drugiego imperium i popadło w niełaskę przed innymi wielkimi miastami jak Persepolis, Aleksander Wielki chciał uczynić z niego swoją stolicę. W 312 roku p.n.e. Seleucus I Nikator przeniósł stolicę imperium Seleucydów do Seleucji, położonej nad rzeką Tygrys, a nie nad Eufratem, ze względu na szybkość nowych szlaków handlowych. Babilończycy zostali zaproszeni do zmiany miejsca zamieszkania. W tym dniu miasto podupadło, a wkrótce potem zostało opuszczone przez większość mieszkańców. Mimo to kapłanom Bēl – związanym ze świątynią Nowego Roku – pozwolono pozostać, a miasto przez cały okres okupacji funkcjonowało jako rezydencja królewska.
|
|
||
|---|---|---|
 |
||
| Administracja | ||
| Kraj |  Iraq |
|
| Gubernatorstwo | Gubernatorstwo Babilonu (en)  |
|
| Ciudah | Al-.Hillah (es) |
|
| Tipu d’entidá | estáu desapaecíu | |
| Xeografía | ||
| Coordenaes | 32°32′30″N 44°25′54″E / 32.541781°N 44.431644°ECoordenaes: 32°32′30″N 44°25′54″E / 32.541781°N 44.431644°E | |
 Babilonia (ciudá)
Babilonia (ciudá) (Irak)
|
||
| Demografía | ||
| Fundación | 1894 edC | |
 |
||
Babylon
