Baton Rouge, miasto, stolica Luizjany, USA, i siedziba (1811) parafii East Baton Rouge. Baton Rouge jest portem położonym na czele głębokowodnej żeglugi na rzece Missisipi, w południowo-wschodnio-centralnej części stanu. Francusko-kanadyjski odkrywca Pierre Le Moyne d’Iberville odwiedził te tereny w 1699 roku i zauważył czerwony cyprysowy słupek (baton rouge), który wyznaczał granicę między Indianami Houma i Bayougoula. Francuzi zbudowali i obsadzili fort w tym miejscu w 1719 roku i nazwali go na cześć tego słupa. Obszar ten został odstąpiony Wielkiej Brytanii w 1763 roku pod koniec wojny francusko-indiańskiej. Podczas Rewolucji Amerykańskiej, Hiszpanie obezwładnili brytyjski garnizon 21 września 1779 roku i kontrolowali region przez następne 20 lat.
Richard Rutter
W 1800 roku Hiszpania scedowała Luizjanę na Francję, a w czasie zakupu Luizjany (1803) przez Stany Zjednoczone, Baton Rouge był roszczony przez Hiszpanię, wraz z całym terytorium Zachodniej Florydy. Mieszkańcy miasta i urodzeni w Stanach Zjednoczonych obywatele okolicznych parafii zbuntowali się przeciwko hiszpańskim rządom 23 września 1810 roku i założyli Republikę Zachodniej Florydy, która została zaanektowana przez Stany Zjednoczone trzy miesiące później. Baton Rouge zostało przyłączone w 1817 r., a w 1849 r. stało się stolicą stanu.
26 stycznia 1861 r. Luizjana przyłączyła się do Konfederacji, na krótko przed rozpoczęciem amerykańskiej wojny secesyjnej. Siły Unii początkowo zdobyły miasto, ale wycofały się po niezdecydowanej bitwie z siłami Konfederacji 5 sierpnia 1862 roku. Wojska Unii ponownie zajęły miasto w grudniu 1862 i utrzymały je przez resztę wojny. Podczas wojny siedziba rządu stanowego została przeniesiona do trzech innych miast, ale w 1882 roku powróciła do Baton Rouge.
Stary Kapitol Stanowy (1847-50) został zastąpiony podczas administracji gubernatora Huey P. Longa; został odrestaurowany i obecnie jest muzeum. Nowy budynek został zbudowany (1931-32) z marmuru i innych kamieni sprowadzonych z różnych części świata; ma 34 piętra i ozdobną Salę Pamięci oraz wieżę obserwacyjną. Na jego terenie znajduje się zatopiony ogród z grobem Longa. Baton Rouge jest siedzibą Louisiana State University (1860) i Southern University (1880).
Rozwój miasta jako ośrodka przemysłowego rozpoczął się wraz z budową gigantycznej rafinerii przez Standard Oil Company w 1909 roku. Następnie, do połowy lat trzydziestych XX wieku, powstało tu wiele zakładów przemysłowych, przyciągniętych bliskością pól naftowych (w Teksasie, Oklahomie i Luizjanie), tanim transportem oceanicznym i rzecznym oraz obfitością gazu ziemnego i innych zasobów naturalnych. W latach dwudziestych XX wieku rozbudowano doki oraz zbudowano kanał Port Allen-Morgan City Cut-Off. Pod wpływem przemysłu petrochemicznego, który powstał tam w czasie i po II wojnie światowej, populacja miasta wzrosła z około 35 000 do ponad 125 000 w latach czterdziestych, do czego przyczyniło się przyłączenie okolicznych przedmieść. Wzrosło również znaczenie usług, szczególnie tych związanych z rządem stanowym oraz z pozycją miasta jako centrum dystrybucji dla otaczającego je regionu rolniczego. Pop. (2000) 227,818; Baton Rouge Metro Area, 705,373; (2010) 229,493; Baton Rouge Metro Area, 802,484.