Bichon Frisé jest psem o niewielkich rozmiarach, z niebiańsko białym płaszczem, który puszy się w górę. Po wielu stuleciach rozwoju w Europie, stał się dziś uroczym i przytulnym dodatkiem do wielu rodzin.

Charakterystyka fizyczna

Mały, wytrzymały i zwinny pies rasy Bichon porusza się wydajnym i bezwysiłkowym chodem. Jego łagodny i dociekliwy wyraz twarzy sprawia, że pies bardzo łatwo zdobywa serce swoich właścicieli. Pudrowy wygląd Bichona zawdzięcza podwójnej sierści, która składa się z gęstego, miękkiego podszerstka i białej, szorstkiej i kręconej sierści zewnętrznej, która odstaje od ciała.

Sposób bycia i temperament

Swoją radosną postawą, figlarny, żywiołowy i skoczny pies Bichon zachwyca każdego. Jest dobry w kontaktach z dziećmi i przyjazny wobec zwierząt domowych, innych psów i nieznajomych. Ten czuły, wrażliwy pies uwielbia się bawić i być przytulanym, ale kiedy jest pozostawiony sam sobie, może nadmiernie szczekać.

Opieka

Bichon jest psem domowym, któremu nie należy pozwalać na życie na zewnątrz. Jest mały, ale wymaga codziennego ruchu, który można łatwo zapewnić mu poprzez miłe harce na podwórku, żywą zabawę w domu lub krótki spacer na smyczy. Pudrowo-puszysta biała sierść wymaga czesania, a także szczotkowania na zmianę, aby utrzymać ją wolną od brudu. Raz w miesiącu trzeba ją także przycinać i strzyc. Chociaż Bichon nie gubi sierści, jego luźne włosy mają tendencję do kołtunienia się, a nawet mogą matowieć w sierści. Ponadto, biel sierści może być trudna do utrzymania w niektórych obszarach.

Zdrowie

Rasa psów Bichon, z długością życia około 12 do 15 lat, jest podatna na niektóre poważne problemy zdrowotne, takie jak hiperadrenokortycyzm, alergie i zwichnięcie rzepki, lub mniej poważne warunki, takie jak zaćma i dysplazja stawu biodrowego; choroba Legg-Perthesa i choroba wątroby mogą również dotyczyć tej rasy. Aby zidentyfikować niektóre z tych problemów, lekarz weterynarii może przeprowadzić badania bioder, kolan i oczu psa.

Historia i tło

Pies Bichon Frisé pochodzi od Barbet (lub Water Spaniel) i był pierwotnie znany jako „Barbichon”, który został później skrócony do „Bichon”. Bichon został podzielony na cztery typy: Ilvanese, Bolognese, Maltaise i Tenerife. Mówi się, że Teneryfa była pierwotnym źródłem Bichon Frisé. Zostały one wyhodowane na kanaryjskiej wyspie Teneryfa, gdzie hiszpańscy marynarze używali ich jako przedmiotów wymiany podczas swoich podróży. W 1300 roku włoscy marynarze odkryli te małe pieski podczas swoich rejsów i przywieźli je do Europy. Wkrótce potem psy te stały się ulubieńcami włoskich arystokratów.

„Teneryfa” lub „Bichon” stały się popularne we Francji w XVI wieku w okresie renesansu. Cieszyły się również znacznym powodzeniem w Hiszpanii i wielu innych częściach Europy, by następnie stracić na popularności. Rasa psów Bichon cieszyła się krótkim odrodzeniem pod rządami Napoleona III w 1800 roku, ale ponownie jej popularność nie trwała długo. W tym czasie Bichon stał się zwykłym psem „ulicznym”, który przetrwał, zabawiając przechodniów, towarzysząc szlifierzom organów i wykonując sztuczki w cyrkach. Pierwsza wojna światowa pozostawiła Bichona w opłakanym stanie, ale w 1933 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, z pomocą francuskich hodowców, wprowadziła standard dla rasy i nadała jej nazwę Bichon Frisé.

Bichon Frisé przybył do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat pięćdziesiątych. Tam został dobrze wypielęgnowany, pokochany i przyjęty do serc miłośników psów w całym kraju. Amerykański Kennel Club uznał tę rasę w 1971 roku.