Trzewny układ ruchowy wyraźnie wymaga sensorycznego sprzężenia zwrotnego do kontrolowania i modulowania jego wielu funkcji. Podobnie jak w przypadku somatycznych modalności zmysłowych (patrz Rozdziały 9 i 10), ciała komórek trzewnych włókien dośrodkowych leżą w zwojach korzeni grzbietowych lub zwojach czuciowych związanych z nerwami czaszkowymi (w tym przypadku nerwami błędnymi, językowo-gardłowymi i twarzowymi) (Rysunek 21.5A). Neurony w zwojach korzeni grzbietowych wysyłają akson obwodowo, aby zakończyć się w specjalizacjach receptorów czuciowych, oraz akson centralnie, aby zakończyć się w części rogu grzbietowego rdzenia kręgowego w pobliżu rogu bocznego, gdzie znajdują się neurony preganglionowe zarówno podziału współczulnego, jak i przywspółczulnego. Poza tworzeniem lokalnych połączeń odruchowych, gałęzie tych trzewnych neuronów czuciowych wędrują również w kierunku rogowym, aby unerwiać komórki nerwowe w pniu mózgu; w tym przypadku jednak celem jest jądro drogi samotnej w górnej części rdzenia (rysunek 21.5B). Odnerwienie z trzewi głowy i szyi, które wchodzi do pnia mózgu za pośrednictwem nerwów czaszkowych, również kończy się w jądrze drogi samotnej (patrz rysunek 21.5B). Jądro to, jak opisano w następnym rozdziale, integruje szeroki zakres trzewnych informacji czuciowych i przekazuje je do podwzgórza oraz do odpowiednich jąder ruchowych w tegmentum pnia mózgu.

Rysunek 21.5

Organizacja wejścia czuciowego do trzewnego układu ruchowego. (A) Wejście dośrodkowe z nerwów czaszkowych istotnych dla czucia trzewnego (jak również wejście dośrodkowe wstępujące z rdzenia kręgowego, nie pokazane tutaj) zbiegają się do jądra drogi samotnej. (więcej…)

Włókna czuciowe związane z trzewiami przekazują jedynie ograniczoną informację do świadomości – głównie ból. Niemniej jednak, trzewne informacje dośrodkowe, których nie jesteśmy świadomi, są niezbędne do funkcjonowania odruchów autonomicznych. Konkretne przykłady, opisane bardziej szczegółowo w dalszej części rozdziału, obejmują informacje dośrodkowe istotne dla kontroli układu krążenia, kontroli pęcherza moczowego i zarządzania funkcjami seksualnymi (chociaż odruchy seksualne wyjątkowo nie są pośredniczone przez jądro solitaryzmu).