Nazwa ogólna: błękit metylenowy (iniekcja) (METH i leen BLOO)
Nazwa handlowa: Provayblue, Urolene Blue
Postacie dawkowania: roztwór do wstrzykiwań (10 mg/mL); roztwór dożylny (5 mg/mL)

Medycznie Reviewed by Drugs.pl on 2 lipca 2020 . Napisane przez Cerner Multum.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Dawkowanie
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Interakcje

Co to jest błękit metylenowy?

Błękit metylenowy jest formą hemoglobiny (HEEM o glo bin). Hemoglobina jest substancją zawartą we krwi, która przenosi tlen i rozprowadza go do tkanek i narządów. Jednakże methemoglobina nie jest typem hemoglobiny, który jest użyteczny w przenoszeniu tlenu.

Methemoglobina normalnie występuje w niewielkich ilościach we krwi. Jednakże, gdy poziom methemoglobiny wzrasta, krew jest mniej wydajna w cyrkulacji tlenu. Wynikający z tego brak tlenu w całym organizmie może powodować objawy takie jak bladość lub niebieskie zabarwienie skóry.

Methemoglobinemia to stan, w którym methemoglobina występuje w dużych ilościach we krwi. Methemoglobinemia może wystąpić, gdy osoba jest narażona na działanie niektórych leków lub substancji chemicznych, takich jak azotyny.

Niebieski metylen w zastrzyku jest stosowany w leczeniu methemoglobinemii. błękit metylenowy działa poprzez przekształcenie methemoglobiny w bardziej wydajny typ hemoglobiny, aby lepiej przenosić tlen w całym organizmie.

Błękit metylenowy może być również stosowany do celów niewymienionych w tym przewodniku po lekach.

Ostrzeżenia

Nie należy stosować błękitu metylenowego, jeśli u pacjenta występuje niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD).

Wiele leków może wchodzić w interakcje z błękitem metylenowym. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich aktualnie stosowanych lekach i o lekach, które pacjent ostatnio odstawił, zwłaszcza o lekach przeciwdepresyjnych.

Przed użyciem tego leku

Nie należy stosować błękitu metylenowego, jeśli pacjent jest na niego uczulony lub jeśli pacjent ma:

• genetyczny niedobór enzymu zwanego niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD).

Wiele leków może wchodzić w interakcje z błękitem metylenowym. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich aktualnie stosowanych lekach, a także o lekach, które pacjent ostatnio odstawił, a w szczególności:

• alfentanil, fentanyl;

• buspiron;

• digoksyna, naparstnica;

• dihydroergotamina, ergotamina;

• fenytoina;

• pimozyd;

• chinidyna;

• warfaryna (Coumadin, Jantoven);

• inhibitor MAO – izokarboksazyd, linezolid, fenelzyna, rasagilina, selegilina, tranylcypromina i inne;

• przeciwdepresyjny z grupy „SSRI” – citalopram, escitalopram, fluoksetyna, paroksetyna, sertralina, Prozac, Paxil, Zoloft i inne;

• lek przeciwdepresyjny z grupy „SNRI” -desvenlafaksyna, duloksetyna, lewomilnacipran, milnacipran, wenlafaksyna, Effexor, Cymbalta, Pristiq i inne;

• inne leki przeciwdepresyjne–bupropion, klomipramina, mirtazapina; lub

• leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu narządu–cyklosporyna, sirolimus, takrolimus.

Aby upewnić się, że stosowanie błękitu metylenowego jest bezpieczne dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent ma:

• chorobę wątroby; lub

• chorobę nerek.

Stosowanie błękitu metylenowego w czasie ciąży może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży.

Nie należy karmić piersią w ciągu 8 dni po otrzymaniu błękitu metylenowego. Jeśli w tym czasie używasz laktatora, wyrzuć zebrane mleko. Nie należy podawać go dziecku.

Jak podawany jest błękit metylenowy?

Błękit metylenowy wstrzykuje się do żyły przez kroplówkę. Zastrzyk ten zostanie podany przez pracownika służby zdrowia. Zakończenie infuzji dożylnej może trwać do 30 minut.

Podczas otrzymywania błękitu metylenowego ściśle monitorowane będą: oddychanie, ciśnienie krwi, poziom tlenu, czynność nerek i inne parametry życiowe. Konieczne będzie również badanie krwi, aby lekarz mógł stwierdzić, czy lek działa.

Może być konieczne podanie tylko jednej dawki błękitu metylenowego. Jeśli potrzebna jest druga dawka, można ją podać 1 godzinę po pierwszej dawce.

Błękit metylenowy najprawdopodobniej spowoduje, że mocz lub stolce będą miały niebieski lub zielony kolor. Jest to normalne działanie niepożądane leku i nie powoduje żadnych szkód. Jednakże, efekt ten może powodować nietypowe wyniki niektórych badań moczu.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę leku?

Ponieważ błękit metylenowy będzie otrzymywany w warunkach klinicznych, nie jest prawdopodobne, że pominie Pan dawkę leku.

Co się stanie, jeśli przedawkuję?

Należy zwrócić się o pomoc medyczną lub zadzwonić do linii Poison Help pod numer 1-800-222-1222.

Objawy przedawkowania mogą obejmować wymioty, ból brzucha, ból lub ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, problemy z oddychaniem, uczucie jakbyś miał zemdleć, szybkie bicie serca, niepokój, dezorientację, drżenie, rozszerzone źrenice, niebieskie zabarwienie skóry lub warg, drętwienie lub mrowienie.

Czego powinienem unikać podczas przyjmowania błękitu metylenowego?

Błękit metylenowy może powodować niewyraźne widzenie i może upośledzać myślenie lub reakcje. Zachowaj ostrożność, jeśli prowadzisz samochód lub robisz cokolwiek, co wymaga od ciebie czujności i zdolności wyraźnego widzenia.

Przez co najmniej 24 godziny po leczeniu błękitem metylenowym należy unikać ekspozycji na światło słoneczne lub solarium. Ten lek może sprawić, że łatwiej ulegniesz poparzeniu słonecznemu. Noś odzież ochronną i używaj filtrów przeciwsłonecznych (SPF 30 lub wyższych), kiedy jesteś na zewnątrz.

Skutki uboczne błękitu metylenowego

Uzyskaj pomoc medyczną, jeśli masz objawy reakcji alergicznej: pokrzywka; utrudnione oddychanie; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Natychmiast poinformuj swoich opiekunów, jeśli masz:

• zakłopotanie lub osłabienie;

• bladą lub zażółconą skórę;

• ciemno zabarwiony mocz;

• gorączkę; lub

• wysoki poziom serotoniny w organizmie – pobudzenie, halucynacje, gorączka, szybkie bicie serca, nadaktywność odruchów, nudności, wymioty, biegunka, utrata koordynacji, omdlenia.

Współczesne działania niepożądane mogą obejmować:

• ból rąk lub nóg;

• niebieski lub zielony mocz;

• zmienione poczucie smaku;

• ból głowy, zawroty głowy;

• pocenie się, odbarwienie skóry;

• mdłości; lub

• uczucie gorąca.

Nie jest to pełna lista działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Efekty uboczne można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Jakie inne leki mogą wpływać na błękit metylenowy?

Wiele leków może wchodzić w interakcje z błękitem metylenowym, a niektóre leki nie powinny być stosowane razem. Dotyczy to leków wydawanych na receptę i bez recepty, witamin i produktów ziołowych. Nie wszystkie możliwe interakcje są wymienione w tym przewodniku po lekach. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta, a także o tych, które pacjent ostatnio stosował przed rozpoczęciem leczenia błękitem metylenowym.

Informacje dodatkowe

Pamiętaj, przechowuj ten lek i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie udostępniaj leków innym osobom i stosuj ten lek tylko w zalecanych wskazaniach.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje zawarte na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej