Znajdź źródła: „Chiles en nogada” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (wrzesień 2019) (Learn how and when to remove this template message)
Chiles en nogada to meksykańskie danie z poblano chiles nadziewane picadillo (mieszanka zwykle zawierająca rozdrobnione mięso, aromaty, owoce i przyprawy) zwieńczone sosem śmietanowym na bazie orzechów włoskich, zwanym nogada, nasionami granatu i pietruszką, i jest zwykle podawane w temperaturze pokojowej.
Warzywa faszerowane
Meksyk
Puebla
Temperatura pokojowa
chile poblano, picadillo, orzechy włoskie, śmietana, granat
Przygotowanie dania. Składniki do przygotowania potrawy
W skład picadillo wchodzi zazwyczaj jabłko panochera (manzana panochera), gruszkę na słodkim mleku (pera de leche) i brzoskwinię criollo (durazno criollo). Sos śmietanowy składa się zazwyczaj z mleka, podwójnej śmietany, świeżego sera, sherry i orzechów włoskich. Orzechy włoskie, od których pochodzi nazwa sosu nogada (nogal to po hiszpańsku „drzewo orzechowe”), pochodzą tradycyjnie z odmiany nogal de Castilla (orzech kastylijski). W niektórych przypadkach orzechy pekan mogą zastąpić lub uzupełnić orzechy włoskie.
Tradycyjny sezon przygotowywania i spożywania tego dania w środkowym Meksyku to sierpień i pierwsza połowa września, kiedy na rynkach regionu pojawiają się granaty i rozpoczynają się narodowe uroczystości niepodległościowe. Kolorystyka potrawy – zielone chile, biały sos, czerwony granat – nasuwa jeszcze bardziej patriotyczne skojarzenia, ponieważ są to główne kolory flagi Meksyku.
Tradycyjne chile en nogada pochodzą z Puebla; są one związane z niepodległością tego kraju, ponieważ mówi się, że zostały przygotowane po raz pierwszy, aby zabawiać przyszłego cesarza Agustina de Iturbide, kiedy przybył do miasta po podpisaniu Traktatu z Kordoby. Danie to jest powodem do dumy dla mieszkańców stanu Puebla.
Niektórzy historycy meksykańscy uważają, że wynalazcami tego dania były Monjas Clarisas, choć inni sądzą, że były to Madres Contemplativas Agustinas z klasztoru Santa Mónica, Puebla.