Chromosfera, najniższa warstwa atmosfery Słońca, o grubości kilku tysięcy kilometrów, znajdująca się nad jasną fotosferą i poniżej niezwykle rozciągłej korony. Chromosfera (sfera barwna), nazwana tak przez angielskiego astronoma Sir Josepha Normana Lockyera w 1868 roku, pojawia się na krótko jako jasny półksiężyc, czerwony od światła wodoru, podczas zaćmień Słońca, kiedy ciało Słońca jest prawie przesłonięte przez Księżyc. Chromosfera może być obserwowana w innych okresach przez tarczę Słońca w filtrach, które przepuszczają czerwone światło linii alfa wodoru o długości 6562,8 angstremów (Å; 1 Å = 10-10 metrów). Dolna chromosfera jest mniej lub bardziej jednorodna. Górna zawiera stosunkowo chłodne kolumny wznoszącego się gazu, zwane spikulami, pomiędzy którymi znajduje się gorętszy gaz, podobny do tego z korony, do którego stopniowo zlewa się górna chromosfera. Spikule występują na krawędziach sieci magnetycznej chromosfery, które wyznaczają obszary o zwiększonym natężeniu pola. Temperatury w chromosferze wahają się od około 4 500 do 100 000 Kelwinów (K), wzrastając wraz z wysokością; średnia temperatura wynosi około 6 000 K. Prominencje słoneczne są przede wszystkim zjawiskami chromosferycznymi.
Marshall Space Flight Center/National Aeronautics and Space Administration
