Ostatnie oświadczenie rodziny Bushów na temat decyzji byłej Pierwszej Damy Barbary Bush o otrzymaniu opieki komfortowej zamiast hospitalizacji spowodowało wzrost zainteresowania i pytań ze strony społeczeństwa na temat tego, co tak naprawdę oznacza „opieka komfortowa”.
Istnieją różne formy opieki komfortowej, ale w swojej najbardziej podstawowej formie, jest to plan, który koncentruje się na kontroli objawów, łagodzeniu bólu i jakości życia pacjenta, a ostatecznie ma na celu zapewnienie opieki, a nie wyleczenie. „Inną częścią opieki komfortowej,” mówi Janet Burda, pielęgniarka zaawansowanej praktyki z Palos Community Hospital’s Home Health program w Palos Heights, „jest pomoc w łagodzeniu niepokoju dla opiekunów. Często opiekunowie nie wiedzą, czego się spodziewać pod koniec życia ukochanej osoby i często nie wiedzą, jak rozpoznać objawy dyskomfortu u pacjenta, który nie jest w stanie mówić lub komunikować się w inny sposób.
Dwie najbardziej znane kategorie opieki komfortowej to opieka paliatywna i hospicyjna.
Opieka paliatywna
Opieka paliatywna to opieka skoncentrowana na pacjencie i jego rodzinie, która skupia się na jakości życia poprzez przewidywanie, zapobieganie i leczenie cierpienia w trakcie choroby – na przykład takich rzeczy jak ból, niepokój, duszności, nudności, wymioty lub biegunka u pacjenta z rakiem przechodzącego chemioterapię. Ten rodzaj opieki uwzględnia potrzeby fizyczne, intelektualne, emocjonalne, społeczne i duchowe oraz ułatwia pacjentowi autonomię, dostęp do informacji i wybór. Ten rodzaj opieki nie jest przeznaczony dla nieuleczalnie chorych pacjentów.
Opieka hospicyjna
Jeśli zostanie postawiona nieuleczalna diagnoza, pacjent będzie kwalifikował się do opieki hospicyjnej. Hospicjum jest modelem pełnej współczucia, wysokiej jakości opieki nad pacjentem i jego rodziną, gdzie interdyscyplinarny zespół profesjonalistów, w skład którego wchodzą: lekarz, pielęgniarka, pracownik socjalny, terapeuci, doradcy, pomoc domowa, wsparcie duchowe i wsparcie w żałobie oraz przeszkoleni wolontariusze, zapewniają pacjentowi emocjonalną, psychospołeczną i duchową opiekę oprócz opieki medycznej. Plan opieki nad każdym pacjentem jest dostosowany do jego potrzeb. Według danych Narodowej Organizacji Opieki Hospicyjnej i Paliatywnej (NHCPO), każdego roku hospicja otaczają opieką ponad 1,65 miliona Amerykanów i ich rodzin – a liczba ta stale rośnie.
–
Komfortowa opieka odzwierciedla podstawy opieki hospicyjnej i paliatywnej, podczas gdy opieka hospicyjna zapewnia najbardziej wszechstronny wachlarz objętych nią usług. W Stanach Zjednoczonych organizacje hospicyjne są głównymi dostawcami usług opieki paliatywnej i opieki komfortowej na poziomie społeczności lokalnej.
Zasiłek hospicyjny Medicare wymaga, aby nieuleczalnie chory pacjent miał rokowania na przeżycie sześciu miesięcy lub mniej, ale dla wyjaśnienia, nie ma sześciomiesięcznego limitu na usługi opieki hospicyjnej. Pacjenci hospicyjni to osoby z rakiem, demencją, chorobami serca, POChP, chorobami nerek i innymi schorzeniami. Większość opieki hospicyjnej jest świadczona w domu, ale opieka hospicyjna może być również świadczona w domach opieki, domach spokojnej starości i placówkach stacjonarnych.
Wymagań dotyczących kwalifikowalności do hospicjum nie należy mylić z długością świadczenia. Pacjent w ostatniej fazie życia może być objęty opieką hospicyjną tak długo, jak to konieczne, jeśli lekarz zaświadczy, że nadal spełnia on wymagania kwalifikacyjne. W ramach świadczenia hospicyjnego Medicare, po dwóch 90-dniowych okresach opieki (w sumie sześć miesięcy) następuje nieograniczona liczba okresów 60-dniowych.
Wszystko, co dotyczy opieki u schyłku życia, powinno rozpocząć się od rozmowy, powiedział Burda. W związku ze śmiercią Barbary Bush dzień po Narodowym Dniu Podejmowania Decyzji dotyczących Opieki Zdrowotnej (National Healthcare Decisions Day), 16 kwietnia, narodowej inicjatywie mającej na celu zachęcenie dorosłych w każdym wieku do planowania przed kryzysem zdrowotnym, jej odejście wywołało wiele aktualnych rozmów na temat planowania końca życia.
„Ludzie powinni podjąć kroki w celu edukacji siebie i członków rodziny na temat preferencji i opcji” – powiedziała. „Porozmawiaj z rodziną. Przeprowadźcie tę krytyczną rozmowę o tym, jak chcecie, aby wyglądał koniec waszego życia. To daje ci kontrolę.”