Frigid Antarctic waters pack an particularly diverse and vibrant array of sea spiders, morskich stawonogów, które rosną tak duże jak talerze obiadowe i używają swoich wrzecionowatych nóg do oddychania i trawienia. Naukowcy obawiają się, że te stworzenia (takie jak gigantyczny antarktyczny pająk morski Colossendeis megalonyx, na zdjęciu powyżej) mogą ucierpieć, gdy oceany staną się cieplejsze i bardziej kwaśne, ale międzynarodowa współpraca wykazała, że współczesne pająki morskie pochodzą z długiej linii zagorzałych ocalałych.

W badaniu naukowcy poddali sekwencjonowaniu genetycznemu wszystkie żyjące rodziny pająków morskich (obejmujące 89 gatunków, wszystkie odległe od pająków lądowych), aby stworzyć pierwsze kompleksowe drzewo genealogiczne. Wyniki pokazały, które części ciała kiedy ewoluowały i ujawniły, że przodkowie współczesnych pająków morskich są znacznie starsi i wytrzymalsi, niż wcześniej sądzono. Grupa ta rozwijała się i różnicowała przez prawie 500 milionów lat, donosi zespół w tym miesiącu w Molecular Biology and Evolution. Stało się tak pomimo dramatycznych zmian w temperaturze i chemii oceanu, które towarzyszyły masowemu wymieraniu pod koniec permu, które wyeliminowało niemal całe życie morskie.

Co sprawia, że pająki morskie są tak wytrzymałe? Odpowiedź pozostaje niejasna; pomaga im to, że nie polegają na zwapnionym pancerzu, jak małże i ostrygi, który rozpuszcza się w kwaśnej wodzie. Ale tylko czas pokaże, jak dzisiejsze wodne pełzacze poradzą sobie z wyzwaniami współczesności, takimi jak mikroplastik, wycieki ropy i niszczenie siedlisk.