Na pierwszy rzut oka architektura barokowa przypomina techniki budowlane z okresu renesansu. Jednak barokowi architekci byli zdecydowanie bardziej teatralni. Celowo zmieniali klasyczne elementy, tak aby budynki były bardziej ostentacyjne i sugestywne.

Malowidła i rzeźby w stylu barokowym stały się integralnymi aspektami budynków we Włoszech i w całej Europie Zachodniej. W efekcie architekci postrzegali budowle, takie jak kościoły, jako wielkie rzeźby, w przeciwieństwie do pudełka z kwadratowymi ścianami i tradycyjnymi formami budynków.

Historia

Architektura barokowa rozpoczęła się we Włoszech.

Ogólnie rzecz biorąc, architektura barokowa rozwinęła się w odpowiedzi na burzliwy okres, który rozpoczął się w XVI wieku. Ci, którzy mieli władzę, chcieli wykorzystać architekturę i sztukę jako sposób na pokazanie siły, bogactwa i znaczenia. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w odpowiedzi Kościoła katolickiego na reformację protestancką.

W tym czasie przywódcy religijni mogli wpływać na kulturę i formy sztuki, które stały się sławne. Dla Kościoła katolickiego najbardziej znaczącym sposobem na utrzymanie tego wpływu była produkcja okazałych kościołów i katedr.

Zleceni artyści i architekci zaczęli ożywiać renesansowe pojęcia piękna i realizmu, tylko tym razem w jeszcze bardziej ozdobny i ekstrawagancki sposób. W okresie baroku artyści stworzyli kilka nowych technik, które miały na celu wywołanie emocji i lojalności.

Styl ten rozprzestrzenił się następnie na całą Europę i Amerykę Południową.

Po rozpoczęciu budowy przez papieża i innych władców katolickich, styl szybko rozprzestrzenił się w całej Europie i Ameryce Południowej z powodu kolonizacji. Architektury barokowej nie ma w Ameryce Północnej, ponieważ kontynent ten był dopiero kolonizowany w tym czasie.

Barokowa architektura ma subtelne różnice w zależności od kraju. W miarę jak styl barokowy stawał się popularny, lokalizacje zmieniały podstawowe cechy, aby dopasować je do swojego programu i stylu życia. W większości przypadków budynki są mocno zdobione i zawierają elementy, które wydają się niezwykłe, a nawet niedokończone.

Dwa słynne przykłady architektury barokowej to kościół Santa Susanna i pałac Caserta we Włoszech.

Charakterystyka

Różnicowanie stylów architektonicznych może być trudne, zwłaszcza gdy budowniczowie łączą formy z różnych stylów. Poszukaj tych kluczowych elementów w architekturze barokowej.

• Duże kopuły lub kopułki. Kopuły te były zazwyczaj umieszczane w centrum budynku.
• Wyszukane motywy i dekoracje. Szczegóły są niezwykle skomplikowane, co dodawało ekstrawagancji i sakralności przestrzeni.
• Złocone rzeźby wewnątrz i na zewnątrz. Posągi były wykonane z gipsu lub marmuru i zawierały kontrastujące kolory i tekstury.
• Cechy przyciągające uwagę. Mogą to być zakrzywione ściany, malowane sufity, sklepione sufity, kolumny, rzeźby, łuki, nisze, fontanny, przewijanie, łamane frontony itp. Wiele z tych elementów daje poczucie ruchu znanego jako dynamizm.
• Dwuspadowy dach mansardowy. Ten element dachu jest kluczową cechą francuskiej architektury barokowej i został włączony do wielu pałaców lub rezydencji wiejskich.

Ciekawostki

Architektura barokowa w pewnym stopniu pokrywa się z architekturą renesansową.

Renesans miał miejsce między 1400 a 1600 rokiem, a okres baroku nastąpił tuż po nim. W związku z tym architekci barokowi zaadaptowali klasyczne formy zarówno z okresu renesansu, jak i z czasów rzymskich. Na przykład Bazylika Świętego Piotra to barokowy kościół w Watykanie, który posiada cechy inspirowane renesansem.

Barokowi artyści i architekci byli mistrzami światła.

Okres baroku to jeden z pierwszych okresów, w których artyści zwracali szczególną uwagę na światło. Wykończenia były wybierane w oparciu o to, jak światło będzie się odbijać. Ponadto, włączono obszary intensywnego światła i ciemności, aby pokazać kontrast i stworzyć dramaturgię. Możesz zobaczyć ten efekt w obszarach budynków, które są celowo pozostawione w ciemności, jak również w obrazach. Efekt ten jest znany w świecie sztuki jako światłocień.

Architektura barokowa i kolonializm są ze sobą ściśle powiązane.

Europejski kolonializm pomógł sfinansować niektóre z bogactw widocznych w barokowych budynkach. Szczególnie w Hiszpanii i Francji, pieniądze kolonialne pomogły władcom zbudować wyszukane pałace i rezydencje, aby pokazać swoją władzę.

Istnieją różne style i okresy architektury barokowej.

Estetykę baroku można podzielić na dwa style: barok pełny i barok powściągliwy. Pierwszy z nich był bardziej rozpowszechniony w południowo-zachodniej Europie w pierwszym wieku okresu baroku. Barok powściągliwy był widoczny w północno-zachodniej Europie w okresie późnego baroku w latach 1675-1725.

Słowo barok oznacza niedoskonałą perłę.

Okres baroku został nazwany wieki później z zamiarem uchwycenia skrajnego bogactwa i dramatyzmu epoki. Termin barokowy nawiązywał do niektórych wystawnych broszek z pereł w tym czasie.

Podsumowując, architektura barokowa jest teatralnym stylem budowania, który powstał we Włoszech w XVII wieku. Budowle w stylu barokowym to przede wszystkim kościoły, rezydencje i pałace, których celem było pokazanie bogactwa, władzy i dbałości o piękno. Okres architektury barokowej nie istnieje w Ameryce Północnej, ale konkretne tematy, takie jak dynamizm i światłocień, zostały wdrożone do innych form sztuki i stylów budowlanych.