Poniżej znajduje się nieskorygowany tekst tego rozdziału, przeznaczony do zapewnienia naszym własnym wyszukiwarkom i zewnętrznym silnikom bardzo bogatego, reprezentatywnego dla rozdziału tekstu do przeszukiwania każdej książki. Ponieważ jest to materiał NIEPOPRAWIONY, proszę rozważyć poniższy tekst jako użyteczne, ale niewystarczające przybliżenie dla autorytatywnych stron książki.

TABELA 1 Równania pozwalające oszacować zapotrzebowanie energetyczne niemowląt i małych dzieciOszacowane zapotrzebowanie energetyczne (kcal/dzień) = całkowity wydatek energetyczny + depozycja energii EERa = (89 Â¥ waga â100) + 1750â3 miesiące EER = (89 Â¥ waga â100) + 564â6 miesięcy EER = (89 Â¥ waga â100) + 564â6 miesięcy 564â6 miesięcy EER = (89 Â¥ masa ciała â100) + 227â12 miesięcy EER = (89 Â¥ masa ciała â100) + 2013â35 miesięcyDzieci i młodzież 3â18 latEstimated Energy Requirement (kcal/day) = Total Energy Expenditure + Energy DepositionBoys EER = 88.5 â (61,9 Â¥ wiek ) + PAb Â¥ ) + (903 Â¥ wzrost )] + 20 3â8 lat EER = 88,5 â (61,9 Â¥ wiek ) + PA Â¥ ) + (903 Â¥ wzrost )] + 25 9â18 latDziewczęta EER = 135,3 â (30,8 Â¥ wiek ) + PA Â¥ ) + (934 Â¥ wzrost )] + 20 3â8 lat EER = 135,3 â (30,8 Â¥ wiek ) + PA Â¥ ) + (934 Â¥ wzrost )] + 25 9â18 latDorośli 19 lat i starsiEstimated Energy Requirement (kcal/day) = Total Energy Expenditure EER = 662 â (9,53 Â¥ wiek ) + PA Â¥ ) + (539,6 Â¥ wzrost )]Mężczyźni EER = 354 â (6,91 Â¥ wiek ) + PA Â¥ ) + (726 Â¥ wzrost )]KobietyCiążaOszacowane zapotrzebowanie energetyczne (kcal/dzień) = EER nieciężarnej + Depozycja energii w ciąży1. trymestr EER = EER nieciężarnej + 02. trymestr EER = EER nieciężarnej + 3403. trymestr EER = EER nieciężarnej + 452. 452LaktacjaOszacowane zapotrzebowanie energetyczne (kcal/dzień) = EER nieciężarnej + Wydatek energetyczny mleka â Utrata masy ciała0â6 miesięcy po porodzie EER = EER nieciężarnej + 500 â 1707â12 miesięcy po porodzie EER = EER nieciężarnej + 400 â 0 UWAGA: Równania te dostarczają szacunkowych danych na temat zapotrzebowania na energię. Względna masa ciała (tzn. utrata, stabilny przyrost) jest preferowanym wskaźnikiem adekwatności energetycznej. a EER = Szacowane Zapotrzebowanie Energetyczne. b PA = Współczynnik Aktywności Fizycznej (patrz Tabela 2).

CZĘŚĆ II: ENERGIA 83 ENERGIAE nergia jest potrzebna do podtrzymania różnych funkcji organizmu, w tym resorpcji, krążenia, pracy fizycznej, metabolizmu i syntezy białek. Energia ta jest dostarczana przez węglowodany, białka, tłuszcze i alkohol w diecie. Bilans energetyczny człowieka zależy od spożycia energii z dietą i jej wydatku energetycznego. Liczne czynniki wpływają na wydatek energetyczny i zapotrzebowanie na energię, w tym wiek, skład ciała, płeć i poziom aktywności fizycznej. Brak równowagi pomiędzy pobraniem a wydatkiem energetycznym powoduje przyrost lub utratę składników ciała, głównie w postaci tłuszczu, i determinuje zmiany masy ciała. Szacowane zapotrzebowanie energetyczne (EER) definiuje się jako średnie spożycie energii w diecie, które przewiduje się w celu utrzymania równowagi energetycznej u zdrowej osoby dorosłej w określonym wieku, płci, wagi, wzrostu i poziomu aktywności fizycznej, który jest zgodny z dobrym stanem zdrowia. Masa ciała danej osoby jest łatwo monitorowanym wskaźnikiem adekwatności lub nieadekwatności zwyczajowego spożycia energii. Aby obliczyć EER, opracowano równania predykcyjne dla osób o prawidłowej masie ciała (wskaźnik masy ciała od 18,5 kg/m2 do 25 kg/m2), wykorzystując dane dotyczące całkowitego dziennego wydatku energetycznego mierzonego techniką podwójnie znakowanej wody (DLW). Równania znajdują się w tabeli 1. U dzieci oraz kobiet w ciąży i karmiących, EER uwzględnia potrzeby związane ze wzrostem, odkładaniem się tkanek i wydzielaniem mleka w tempie odpowiadającym dobremu stanowi zdrowia. EER nie odzwierciedla dokładnego spożycia energii w diecie potrzebnej do utrzymania równowagi energetycznej dla konkretnej osoby; odzwierciedla natomiast średnie zapotrzebowanie dla osób o określonych cechach. Mimo że EER można oszacować dla czterech poziomów aktywności na podstawie równań przedstawionych w tabeli 2, dla zachowania zdrowia zaleca się aktywny poziom aktywności fizycznej (PAL). W związku z tym zapotrzebowanie na energię definiuje się jako ilość energii, którą dana osoba musi spożyć, aby utrzymać prawidłową masę ciała w zakresie pożądanym dla dobrego stanu zdrowia (BMI od 18,5 kg/m2 do 25 kg/m2), przy jednoczesnym prowadzeniu stylu życia uwzględniającego odpowiedni poziom aktywności fizycznej. Nie istnieje Zalecane Spożycie Energii (RDA), ponieważ oczekuje się, że spożycie energii powyżej EER spowoduje przyrost masy ciała. Podobnie, koncepcja Tolerable Upper Intake Level (UL) nie odnosi się do energii, ponieważ każde spożycie powyżej zapotrzebowania energetycznego danej osoby prowadziłoby do przyrostu masy ciała i prawdopodobnie zwiększonego ryzyka zachorowalności.

DRIs: THE ESSENTIAL GUIDE TO NUTRIENT REQUIREMENTS84 TABELA 2 Współczynniki aktywności fizycznej (PA Values) do stosowania w równaniach EER Sedentary Low Active Active Very Active (PALa 1.0â1.39) (PAL 1.4â1.59) (PAL 1.6â1.89) (PAL 1.9â2.5) Typowe codzienne czynności życiowe PLUS co najmniej 60 minut Typowe codzienne czynności życiowe umiarkowane PLUS Typowe codzienne czynności życiowe PLUS Typowe codzienne czynności życiowe 30â60 minut dodatkowe 60 czynności (np, codziennych umiarkowanych PLUS minut energicznych prac domowych, aktywność co najmniej 60 lub 120 minut chodzenia do autobusu (np. chodzenie z prędkością 5â7 km/h) umiarkowana aktywność Chłopcy 3â18 y 1,00 1,13 1,26 1,42 Dziewczęta 3â18 y 1,00 1,16 1,31 1,56 Mężczyźni 19 y + 1,00 1,11 1,25 1,48 Kobiety 19 y + 1,00 1,12 1,27 1,45 a PAL = Poziom Aktywności Fizycznej. Gdy spożycie energii jest niższe od zapotrzebowania na nią, organizm adaptuje się poprzez zmniejszenie dobrowolnej aktywności fizycznej, zmniejszenie tempa wzrostu (u dzieci) i mobilizację rezerw energetycznych, głównie tkanki tłuszczowej, co prowadzi do utraty masy ciała. U dorosłych nieprawidłowo niskie BMI wiąże się ze zmniejszeniem zdolności do pracy i ograniczeniem dobrowolnej aktywności fizycznej. Gdy spożycie energii przewyższa zapotrzebowanie energetyczne, dochodzi do przyrostu masy ciała, a w konsekwencji do zwiększenia ryzyka chorób przewlekłych, w tym cukrzycy typu II, nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, udaru mózgu, choroby pęcherzyka żółciowego, zapalenia stawów i niektórych nowotworów. ENERGIA I FUNKCJA CIAŁA Energia jest potrzebna do podtrzymania różnych funkcji ciała, w tym oddychania, krążenia, metabolizmu, pracy fizycznej i syntezy białek.

CZĘŚĆ II: ENERGIA 85Informacje ogólneEnergia zawarta w żywności jest uwalniana w organizmie poprzez utlenianie różnych substancji organicznych, głównie węglowodanów, tłuszczów i aminokwasów, dając energię chemiczną wymaganą do podtrzymania metabolizmu, przekazywania nerwów, oddychania, krążenia, pracy fizycznej i innych funkcji organizmu. Ciepło wytwarzane podczas utleniania jest wykorzystywane do utrzymania temperatury ciała. Węglowodany, tłuszcze, białka i alkohol dostarczają całej energii dostarczanej przez żywność i są ogólnie określane jako makroskładniki odżywcze (w przeciwieństwie do witamin i pierwiastków, które są określane jako mikroskładniki odżywcze). Ilość energii uwalnianej w procesie utleniania makroskładników odżywczych przedstawiono w tabeli 3. ENERGIA W RÓWNOWAGI Z NUTRIENTAMI W przypadku wielu składników odżywczych zalecane spożycie (RDA) oblicza się poprzez dodanie dwóch odchyleń standardowych (SD) do mediany ilości, które są wystarczające do spełnienia określonego kryterium adekwatności w celu zaspokojenia potrzeb prawie wszystkich zdrowych osób (patrz część I, Wprowadzenie do referencyjnych wartości spożycia).Jednakże, nie jest tak w przypadku energii, ponieważ nadmiar energii nie może być wyeliminowany i ostatecznie odkłada się w postaci tkanki tłuszczowej. Rezerwa ta zapewnia utrzymanie metabolizmu w okresach ograniczonego spożycia żywności, ale może również prowadzić do otyłości. Dlatego logiczne wydaje się oparcie szacowanego spożycia energii na ilości energii, która musi być spożyta, aby utrzymać równowagę energetyczną u dorosłych, którzy utrzymują pożądaną masę ciała, biorąc również pod uwagę przyrosty w wydatkowaniu energii wywołane ich zwyczajowym poziomem aktywności. Istnieje jeszcze jedna zasadnicza różnica między wymaganiami dotyczącymi energii a wymaganiami dotyczącymi składników odżywczych. Masa ciała danej osoby jest łatwo monitorowanym wskaźnikiem adekwatności lub nieadekwatności zwyczajowego spożycia energii. A compara-TABLE 3 Energy Provided by Macronutrients Kcal/gaMacronutrientCarbohydrate 4Fat 9Protein 4Alcoholb 7 a These values for carbohydrate, fat, protein, and alcohol are known as Atwater Factors.Atwater, a pioneer in the study of nutrients and metabolism, proposed the use of thesevalues. Są one często stosowane w etykietowaniu składników odżywczych i formułowaniu diet. b Zawartość alkoholu (etanolu) w napojach jest zwykle opisywana w procentach objętościowych. Jeden ml alkoholu waży 0,789 g i dostarcza 5,6 kcal/mL.

DRIs: THE ESSENTIAL GUIDE TO NUTRIENT REQUIREMENTS86 bly obvious and individualized indicator of inadequate or excessive intake is not usually evident for other nutrients. WSKAŹNIK MASY CIAŁA Wskaźnik masy ciała, lub BMI, jest definiowany jako waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wzrostu w metrach. Rosnąca literatura wspiera wykorzystanie BMI jako predyktora wpływu masy ciała na ryzyko zachorowalności i śmiertelności. National Institutes of Health (NIH) i World Health Organization (WHO) zdefiniowały wartości graniczne BMI dla osób dorosłych powyżej 19 roku życia, niezależnie od wieku i płci: niedowaga jest definiowana jako BMI poniżej 18,5 kg/m2, nadwaga jako BMI od 25 do 30 kg/m2, a otyłość jako BMI 30 kg/m2 lub wyższy. Za zdrowy lub pożądany wskaźnik BMI uważa się wartość od 18,5 kg/m2 do 25 kg/m2. Ten zakres BMI jest wykorzystywany przy tworzeniu równań do szacowania zapotrzebowania energetycznego. Komponenty wydatku energetycznego Podstawowa i spoczynkowa przemiana materii: Podstawowa przemiana materii (BMR) odzwierciedla energię potrzebną do podtrzymania aktywności metabolicznej komórek i tkanek oraz energię potrzebną do utrzymania krążenia krwi, oddychania, funkcji przewodu pokarmowego i nerek podczas czuwania, na czczo i w stanie spoczynku (tj. podstawowy koszt życia). BMR obejmuje wydatek energetyczny związany z pozostawaniem w stanie czuwania, co odzwierciedla fakt, że tempo metabolizmu podczas snu (SMR) w godzinach porannych jest o około 5-10% niższe niż BMR w godzinach porannych. BMR jest powszechnie ekstrapolowane na 24 godziny i nazywane jest wówczas podstawowym wydatkiem energetycznym (BEE), wyrażonym w kcal na 24 godziny. Spoczynkowy wskaźnik przemiany materii (RMR) odzwierciedla wydatek energetyczny w warunkach spoczynku i zazwyczaj jest nieco wyższy (10-20%) niż w warunkach podstawowych, ze względu na wzrost wydatku energetycznego spowodowany niedawnym spożyciem pokarmu (tj. efekt termiczny pokarmu) lub opóźnionym efektem niedawno zakończonej aktywności fizycznej. Wydatek energetyczny w warunkach podstawowych, spoczynku i snu jest związany z wielkością ciała, najsilniej skorelowany z wielkością masy beztłuszczowej (FFM), która jest masą ciała pomniejszoną o masę tkanki tłuszczowej. Wielkość FFM generalnie wyjaśnia 70-80% wariancji RMR u poszczególnych osób. Jednakże, na RMR wpływa również wiek, płeć, stan odżywienia, zmiany dziedziczne i różnice w stanie hormonalnym. Efekt termiczny pożywienia: Termiczny efekt pożywienia (TEF) odnosi się do zwiększonego wydatku energetycznego spowodowanego spożyciem pokarmu, w tym jego trawieniem, trans- portem, metabolizacją i przechowywaniem. Intensywność i czas trwania TEF zależą przede wszystkim od ilości i składu spożywanych pokarmów, głównie z powodu kosztów metabolicznych związanych z przetwarzaniem i przechowywaniem spożytych składników odżywczych. Przyrosty wydatku energetycznego podczas trawienia powyżej wartości bazowych, podzielone przez zawartość energetyczną spożywanego pokarmu, wahają się od 5 do 10 procent dla węglowodanów, 0 do 5 procent dla tłuszczu i 20 do 30 procent dla białka. Wysoki TEF dla białka odzwierciedla stosunkowo wysoki koszt metaboliczny w-volved w przetwarzaniu aminokwasów. TEF dla diety mieszanej wynosi 10 procent zawartości energetycznej pokarmu.Termoregulacja: Jest to proces, dzięki któremu ssaki regulują swoją temperaturę ciała w wąskich granicach. Ponieważ większość ludzi może dostosować swoje ubranie i środowisko w celu utrzymania komfortu, dodatkowy koszt energii związany z termoregulacją rzadko ma znaczący wpływ na całkowity wydatek energetyczny.Aktywność fizyczna: Energia wydatkowana na aktywność fizyczną jest bardzo zróżnicowana u poszczególnych osób i zmienia się z dnia na dzień. U osób prowadzących siedzący tryb życia, około dwie trzecie całkowitego wydatku energetycznego (TEE) idzie na podtrzymanie podstawowego metabolizmu przez 24 godziny (theBEE), podczas gdy jedna trzecia jest wykorzystywana do aktywności fizycznej. U osób bardzo aktywnych, 24-godzinny TEE może wzrosnąć do dwóch razy więcej niż BEE, a nawet wyższe całkowite wydatki mogą wystąpić wśród ciężkich robotników i niektórych sportowców. Oprócz natychmiastowego kosztu energetycznego poszczególnych czynności, ćwiczenia fizyczne powodują niewielki wzrost wydatku energetycznego, który utrzymuje się przez pewien czas po ich zakończeniu. Nadmierne powysiłkowe zużycie tlenu przez organizm (EPOC) zależy od intensywności i czasu trwania ćwiczeń i zostało oszacowane na około 15 procent wzrostu wydatku energetycznego, który występuje w trakcie aktywności: Stosunek całkowitego do podstawowego dziennego wydatku energetycznego (TEE:BEE) jest znany jako Poziom Aktywności Fizycznej (PAL). Kategorie PAL definiuje się jako siedzący (PAL ⥠1,0 < 1,4), mało aktywny (PAL ⥠1,4 < 1.6), aktywny(PAL ⥠1.6 < 1.9), i bardzo aktywny (PAL ⥠1.9 < 2.5). W niniejszej publikacji PAL jest używany do opisu i rozliczania nawyków aktywności fizycznej (patrz część II, âPhysicalActivityâ).Całkowity wydatek energetyczny: Całkowity wydatek energetyczny (TEE) jest sumą podstawowego wydatku energetycznego, termicznego efektu pożywienia, aktywności fizycznej, termoregu- lacji oraz energii wydatkowanej na odkładanie nowych tkanek i produkcję mleka. Wraz z pojawieniem się informacji o TEE metodą podwójnie znakowanej wody, możliwe stało się określenie wydatku energetycznego niemowląt, dzieci i dorosłych w warunkach swobodnego życia. Odnosi się on do energii wydatkowanej w trakcie utleniania składników odżywczych dających energię do wody i dwutlenku węgla.

DRIs: THE ESSENTIAL GUIDE TO NUTRIENT REQUIREMENTS88 DETERMINING DRIS Szacowane zapotrzebowanie energetyczne Szacowane zapotrzebowanie energetyczne (EER) jest definiowane jako średnie spożycie energii w diecie, które przewiduje się w celu utrzymania równowagi energetycznej u zdrowej osoby dorosłej w określonym wieku, płci, o określonej wadze, wzroście i poziomie aktywności fizycznej, który jest zgodny z dobrym stanem zdrowia. Nie istnieje RDA dla energii, ponieważ oczekuje się, że spożycie energii powyżej EER spowoduje przyrost masy ciała. W celu obliczenia EER dla dorosłych opracowano równania predykcyjne dla osób o prawidłowej masie ciała (BMI 18,5-25 kg/m2), wykorzystując dane dotyczące całkowitego dziennego wydatku energetycznego mierzonego techniką DLW (patrz tab. 1). U dzieci oraz kobiet ciężarnych lub karmiących równania predykcyjne dla EER uwzględniają dodatkowe zapotrzebowanie związane z odkładaniem się tkanek lub wydzielaniem mleka w tempie odpowiadającym dobremu stanowi zdrowia. Kryteria określania zapotrzebowania na energię, według grup etapów życia Grupa etapów życia Kryterium 0 do 6 mo Wydatek energetyczny plus odkładanie energii 7 do 12 mo Wydatek energetyczny plus odkładanie energii 1 do 18 y Wydatek energetyczny plus odkładanie energii > 18 y Wydatek energetyczny Ciąża 14 do 18 y Młodociane kobiety EER plus zmiana w TEE plus ciąża Odkładanie energii 19 do 50 lat Dorosłe kobiety EER plus zmiana TEE plus odkładanie energii w czasie ciąży Laktacja 14 do 18 lat Młodociane kobiety EER plus wydatek energetyczny mleka minus utrata wagi 19 do 50 lat Dorosłe kobiety EER plus wydatek energetyczny mleka minus utrata wagi Czynniki wpływające na wydatek energetyczny i zapotrzebowanie Skład ciała i wielkość ciała: Chociaż wielkość i masa ciała mają oczywisty wpływ na wydatek energetyczny, kwestią sporną jest, czy różnice w składzie ciała wpływają ilościowo na wydatek energetyczny. Jest mało prawdopodobne, aby skład ciała miał znaczący wpływ na wydatek energetyczny w spoczynku lub koszty energetyczne aktywności fizycznej u osób dorosłych z BMI 18,5-25 kg/m2. U dorosłych z wyższym odsetkiem tkanki tłuszczowej przeszkody mechaniczne mogą zwiększać wydatek energetyczny związany z niektórymi czynnościami. Proporcja beztłuszczowej masy ciała (FFM) jest głównym parametrem określającym tempo wydatkowania energii w warunkach podstawowej przemiany materii na czczo (BMR) i spoczynkowej przemiany materii (RMR). RMR/kg masy ciała lub RMR/kg FFM spada wraz ze wzrostem masy ciała, ponieważ udział najbardziej aktywnych metabolicznie tkanek (mózgu, wątroby i serca) zmniejsza się wraz ze wzrostem wielkości ciała. Wyniki różnych badań sugerują, że niski wydatek energetyczny jest czynnikiem ryzyka przyrostu masy ciała w podgrupie osób podatnych na nadmierne przybieranie na wadze, ale nie u wszystkich podatnych osób i nie u osób z normalnym poziomem ryzyka. Dane te są zgodne z ogólnym poglądem, że otyłość jest problemem wieloczynnikowym.Aktywność fizyczna: Zwiększony wydatek energetyczny, który występuje podczas aktywności fizycznej, stanowi największą część wpływu aktywności na ogólny wydatek energetyczny. Aktywność fizyczna wpływa również na wydatek energetyczny w okresie powysiłkowym, w zależności od intensywności i czasu trwania ćwiczeń, temperatury otoczenia, stanu nawodnienia organizmu oraz stopnia urazu ciała. Efekt ten utrzymuje się nawet przez 24 godziny po zakończeniu ćwiczeń. Spontaniczna aktywność pozatreningowa dostarcza 100-700 kcal dziennie. Siedzenie bez wiercenia się lub siedzenie z wierceniem się zwiększa wydatek energetyczny odpowiednio o 4 lub 54% w porównaniu z leżeniem. Stanie bez ruchu lub stanie z wierceniem się zwiększa wydatek energetyczny odpowiednio o 13 lub 94 procent.Płeć: Istnieją istotne dane dotyczące wpływu płci na wydatek energetyczny w ciągu całego życia. Różnice między płciami w BMR wynikają z większego poziomu tkanki tłuszczowej u kobiet oraz z różnic w relacji między RMR a FFM.Wzrost: Wymagania energetyczne u niemowląt i dzieci obejmują energię asso-ciated z odkładania tkanek w stawkach zgodnych z dobrym stanem zdrowia. Koszt energetyczny wzrostu jako procent całkowitego zapotrzebowania na energię zmniejsza się z około 35 procent w wieku 1 miesiąca do 3 procent w wieku 12 miesięcy. To ponownie utrzymuje się na niskim poziomie aż do młodzieńczego wzrostu, kiedy to następnie zwiększa się do około 4percent. Czas pojawienia się gwałtownego wzrostu, który trwa 2-3 lata, jest również bardzo zróżnicowany, przy czym u większości dzieci występuje on między 10 a 13 rokiem życia.

DRIs: THE ESSENTIAL GUIDE TO NUTRIENT REQUIREMENTS90 Starszy wiek: Wszystkie trzy główne składniki wydatku energetycznego (RMR, TEF i, wydatek energetyczny związany z aktywnością fizyczną), zmniejszają się wraz ze starzeniem. U mężczyzn, którzy utrzymują stałą wagę, spadek ten wynosi średnio 1,2% na dekadę. Sugerowany punkt zwrotny dla szybszego spadku wydaje się występować w wieku około 40 lat u mężczyzn i 50 lat u kobiet. W przypadku kobiet może to być spowodowane przyspieszoną utratą FFM w okresie menopauzy. Wykazano, że PAL zmniejsza się stopniowo z wiekiem i jest niższy u osób starszych w porównaniu z młodymi dorosłymi. Genetyka: Indywidualne zapotrzebowanie na energię różni się istotnie z powodu kombinacji różnic w wielkości i składzie ciała, różnic w RMR niezależnie od składu ciała, różnic w TEF oraz różnic w aktywności fizycznej i EEPA. Na wszystkie te determinanty zapotrzebowania energetycznego potencjalnie wpływa genetyka, a czynniki kulturowe również przyczyniają się do zmienności. Pochodzenie etniczne: Dane z badań dorosłych i dzieci wskazują, że BMR jest zwykle niższe u Afroamerykanów niż u osób rasy kaukaskiej. Obecnie nie ma wystarczających danych, aby stworzyć dokładne równania predykcyjne BMR dla dorosłych Afroamerykanów. W niniejszej publikacji zastosowano ogólne równania predykcyjne z tabeli 1 dla wszystkich ras, uznając, że mogą one zawyżać BMR w niektórych grupach, takich jak Afroamerykanie. Środowisko: Istnieje skromny 2â5 procentowy wzrost TEE w pozycji siedzącej w niskich normalnych temperaturach otoczenia (20â28âC, lub 68â82âF) w porównaniu z wysokimi normalnymi temperaturami (28â30âC, lub 82â86âF). Jednakże przy ustalaniu zapotrzebowania na energię nie uwzględniono w szczególny sposób temperatur otoczenia. Wartości TEE stosowane do przewidywania zapotrzebowania na energię można uznać za wartości uśrednione dla temperatur otoczenia w różnych sezonach morskich. Duża wysokość nad poziomem morza również zwiększa BMR i TEE z powodu hipoksji hipobarycznej. Nie wiadomo jednak, na jakich wysokościach efekt ten staje się wyraźny. Adaptacja i akomodacja: Adaptacja oznacza utrzymanie zasadniczo niezmienionej wydolności funkcjonalnej pomimo pewnych zmian w stanie ustalonym i obejmuje zmiany w składzie ciała, które zachodzą przez dłuższy czas. Termin adaptacja opisuje normalne fizjologiczne reakcje człowieka na różne warunki środowiskowe. Przykładem adaptacji jest wzrost stężenia hemoglobiny, który występuje u osób żyjących na dużych wysokościach. Akomodacja odnosi się do względnie krótkotrwałych dostosowań, które są dokonywane w celu utrzymania odpowiedniej zdolności funkcjonalnej w zmienionych warunkach stanu stacjonarnego. Termin akomodacja charakteryzuje reakcję adaptacyjną, która umożliwia przetrwanie, ale powoduje pewne konsekwencje dla zdrowia lub funkcji fizjologicznych. Najczęstszym przykładem akomodacji jest zmniejszenie szybkości wzrostu u dzieci. Poprzez zmniejszenie tempa wzrostu, ciała dzieci są w stanie zaoszczędzić energię i mogą przetrwać przez dłuższy okres czasu na marginalnym spożyciu energii, chociaż może to być kosztem ostatecznego zahamowania wzrostu. Oszacowanie zapotrzebowania na energię na podstawie wydatku energetycznego zakłada, że efektywność wykorzystania energii jest mniej więcej jednakowa u wszystkich osobników, co potwierdzają dane doświadczalne.ULTolerowany Górny Poziom Spożycia (UL) to najwyższe dzienne spożycie składników odżywczych, które prawdopodobnie nie stwarza ryzyka wystąpienia niekorzystnych skutków u prawie wszystkich ludzi. Koncepcja UL nie odnosi się do energii, ponieważ spożycie przekraczające indywidualne zapotrzebowanie energetyczne prowadziłoby do przyrostu masy ciała i prawdopodobnie zwiększonego ryzyka zachorowalności.SKUTKI NIEDOŻYWIENIANiedożywienie jest nadal powszechnym problemem zdrowotnym w wielu częściach świata, szczególnie u dzieci. Kiedy spożycie energii nie odpowiada potrzebom energetycznym z powodu niewystarczającego spożycia, nadmiernych strat jelitowych lub ich kombinacji, kilka mechanizmów adaptacyjnych wchodzi w grę. Ograniczenie dobrowolnej aktywności fizycznej jest szybkim sposobem zmniejszenia wydatku energetycznego. U dzieci, zmniejszenie tempa wzrostu jest kolejnym mechanizmem zmniejszającym zapotrzebowanie na energię. Jednakże, jeśli ten stan utrzymuje się u dzieci, niska waga wzrostu skutkuje niską posturą i niską wagą w stosunku do wieku, stan znany jako zahamowanie wzrostu. Przewlekły niedobór energii powoduje mobilizację rezerw energetycznych, głównie tkanki tłuszczowej, co prowadzi do zmian masy ciała i składu ciała w czasie. U dzieci, skutki przewlekłego niedożywienia obejmują obniżone wyniki w nauce, opóźniony wiek kostny i zwiększoną podatność na infekcje. U dorosłych nienormalnie niski BMI wiąże się z obniżoną zdolnością do pracy i ograniczoną dobrowolną aktywnością fizyczną. niepożądane skutki nadmiernego spożyciaDwa główne niepożądane skutki wynikają z nadmiernego spożycia energii: ⢠Adaptacja do wysokiego poziomu spożycia energii: Kiedy ludzie otrzymują dietę zapewniającą stałą, ale ograniczoną, ilość nadmiaru energii, początkowo przybierają na wadze. Jednak w ciągu kilku tygodni ich wydatki energetyczne wzrosną, głównie z powodu zwiększonych rozmiarów ciała. W związku z tym ich masa ciała ostatecznie ustabilizuje się na wyższym poziomie wagowym.

DRIs: THE ESSENTIAL GUIDE TO NUTRIENT REQUIREMENTS92 Zmniejszenie spożycia energii przyniesie odwrotny efekt. Dla większości osób prawdopodobne jest, że głównym mechanizmem utrzymania masy ciała jest kontrola spożycia żywności, a nie dostosowanie aktywności fizycznej. ⢠Zwiększone ryzyko chorób przewlekłych: BMI wynoszące ⥠25 kg/m2 wiąże się ze zwiększonym ryzykiem przedwczesnej umieralności. Ponadto, wraz ze wzrostem BMI powyżej 25 kg/m2 wzrasta ryzyko zachorowalności na cukrzycę typu II, nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową, udar mózgu, chorobę pęcherzyka żółciowego, zapalenie kości i niektóre rodzaje nowotworów. Ponieważ niektóre badania sugerują, że ryzyko choroby zaczyna wzrastać przy niższych wartościach BMI, niektórzy badacze zalecają dążenie do osiągnięcia BMI 22 kg/m2 pod koniec okresu dojrzewania. Taki poziom pozwoliłby na pewien przyrost masy ciała w połowie życia bez przekraczania progu 25 kg/m2. Z powyższych względów spożycie energii związane z niekorzystnym ryzykiem definiuje się jako powodujące przyrost masy ciała u osób o masie mieszczącej się w granicach zdrowych (BMI 18,5-25 kg/m2) oraz u osób z nadwagą (BMI 25-30 kg/m2). W przypadku osób otyłych, które muszą schudnąć, aby poprawić swój stan zdrowia, spożycie energii powodujące niekorzystne ryzyko jest wyższe niż spożycie niezbędne do schudnięcia bez powodowania negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Energia jest niezbędna do podtrzymania różnych funkcji organizmu, w tym oddychania, krążenia, metabolizmu, pracy fizycznej i syntezy białek. Bilans energetyczny osoby zależy od ilości energii przyjmowanej z dietą oraz całkowitego wydatku energetycznego, który obejmuje podstawowy wydatek energetyczny, efekt termiczny pożywienia, aktywność fizyczną, termoregulację oraz energię wydatkowaną na odkładanie nowych tkanek i produkcję mleka. Brak równowagi między pobraniem a wydatkowaniem energii powoduje przyrost lub ubytek składników ciała, głównie w postaci tkanki tłuszczowej. Te przyrosty lub straty determinują zmiany masy ciała. EER to średnie spożycie energii z dietą, które jest przewidywane w celu utrzymania równowagi energetycznej u zdrowej osoby dorosłej w określonym wieku, płci, o określonej wadze, wzroście i poziomie aktywności fizycznej, który jest zgodny z dobrym stanem zdrowia. U dzieci, kobiet ciężarnych i karmiących, EER 3 uwzględnia potrzeby związane ze wzrostem, odkładaniem tkanek i wydzielaniem mleka w tempie odpowiadającym dobremu stanowi zdrowia.

Część II: ENERGIA 93 Masa ciała osoby jest łatwo monitorowanym wskaźnikiem adekwatności lub nieadekwatności zwyczajowego spożycia energii. Liczne czynniki wpływają na wydatkowanie energii i zapotrzebowanie na nią,3 w tym wiek, skład ciała, płeć i pochodzenie etniczne. Nie istnieje RDA dla energii, ponieważ spożycie energii powyżej3 EER spowodowałoby przyrost masy ciała. Koncepcja UL nie odnosi się do energii, ponieważ każde spożycie3 przekraczające zapotrzebowanie energetyczne danej osoby prowadziłoby do niepożądanego przyrostu masy ciała. Kiedy spożycie energii jest mniejsze niż zapotrzebowanie energetyczne, organizm dostosowuje się3 poprzez mobilizację rezerw energetycznych, głównie tkanki tłuszczowej. U dorosłych nieprawidłowo niskie BMI wiąże się z obniżoną3 wydolnością zawodową i ograniczoną dobrowolną aktywnością fizyczną. Nadmierne spożycie energii prowadzi do adaptacji do wysokiego3 poziomu spożycia energii z przyrostem masy ciała i zwiększonym ryzykiem chorób przewlekłych, w tym cukrzycy typu II, nadciśnienia, CHD, udaru, choroby pęcherzyka żółciowego, choroby zwyrodnieniowej stawów i niektórych rodzajów raka.