Dania boczne różnią się w zależności od domu. W niektórych częściach kraju można znaleźć tłuczone ziemniaki i sos, a w innych słodkie placki ziemniaczane. Ale bez względu na to, jak obchodzisz Święto Dziękczynienia, w większości domów w Ameryce co roku do stołu zapraszany jest jeden gość – indyk!
Historia indyka na Święto Dziękczynienia jest trochę tajemnicza. Nikt nie wie dokładnie, w jaki sposób ten szczególny ptak zdobył honorowe miejsce przy stole w listopadzie, ale historycy mają kilka różnych teorii.
Dzięki listom i zapisom prowadzonym przez wczesnych amerykańskich osadników wiemy, że kiedy koloniści zasiedli do stołu z Indianami Wampanoag, w menu znalazły się wołowina i ptactwo. Ten historyczny posiłek stał się później znany jako pierwsze Święto Dziękczynienia.
Ale historycy nie mogą być pewni, jakie rodzaje ptactwa podano tego dnia, list napisany przez pielgrzyma Edwarda Winslowa wspomina o polowaniu na indyka przed posiłkiem.
Inna teoria przypisuje indyka na Święto Dziękczynienia królowej Anglii. W XVI wieku flota hiszpańskich statków zatonęła w drodze do ataku na Anglię.
Zgodnie z legendą królowa Elżbieta otrzymała tę wiadomość podczas jedzenia kolacji. Była tak podekscytowana, że kazała podać kolejną gęś. Niektórzy historycy twierdzą, że pierwsi osadnicy zainspirowali się działaniami królowej i zamiast gęsi upiekli indyka.
Dziki indyk jest rodzimym ptakiem Ameryki Północnej. W związku z tym Benjamin Franklin twierdził, że to czyni indyka bardziej odpowiednim ptakiem narodowym dla Stanów Zjednoczonych niż orzeł przedni.
Nie wszyscy zgodzili się z Franklinem, jednak orzeł przedni został narodowym godłem Stanów Zjednoczonych w 1782 roku. Łysy orzeł może być ptakiem Ameryki przez 364 dni w roku, ale indyk ma jeden dzień tylko dla siebie – Święto Dziękczynienia.
Oto kilka interesujących ciekawostek o indykach, które mogą cię zaskoczyć:
- Dzikie indyki potrafią latać, ale indyki domowe nie.
- Indyki mogą biec do 20 mil na godzinę.
- Długa, luźna skóra, która zwisa na szyi indyka nazywa się „grzebień.”
.