Tak wygląda certyfikat testu Cogginsa.

Test Cogginsa został nazwany na cześć Leroya Cogginsa. Jest on lekarzem weterynarii, który w 1970 roku opracował test wykrywający przeciwciała przeciwko wirusowi niedokrwistości zakaźnej koni (EIA). Należy pamiętać, że raz zakażone wirusem EIA zwierzę pozostaje zakażone przez całe życie. Zakażenia u koni są rzadkie, ale nieuleczalne, nie ma też dostępnej szczepionki. Dlatego też identyfikacja zwierząt, które są nosicielami wirusa jest bardzo ważna. Wszystkie pokazy koni powinny wymagać negatywnego wyniku testu Cogginsa w ciągu 12 miesięcy od każdego zwierzęcia.

Wirus EIA jest członkiem tej samej rodziny co ludzki wirus niedoboru odporności. Konie dotknięte wirusem EIA (oraz kucyki, muły lub osły) będą miały gorączkę, anemię (niska liczba czerwonych krwinek), obrzęki (spiętrzenie), utratę wagi lub zanik mięśni. Choroba może być również śmiertelna. Najczęstszą postacią choroby jest postać przewlekła. U koni z przewlekłą formą choroby, wirus pozostaje w tkankach zwierzęcia i zwierzę zawsze będzie zakaźne. Z tego powodu tak samo ważne jest badanie koni, które nie opuszczają twojej posesji, jak i tych, które ją opuszczają. EIA ma również postać niewidoczną; dotknięte nią konie mogą wykazywać jedynie lekką gorączkę przez jeden dzień lub mogą być całkowicie pozbawione zewnętrznych oznak infekcji.

EIA jest chorobą przenoszoną przez krew. Wirus występuje na całym świecie i jest obecny od wieków. Jego rozpowszechnienie w Stanach Zjednoczonych rozpoczęło się w latach 30-tych XX wieku i osiągnęło swój szczyt w latach 60-tych i 70-tych. W 1975 r. w Stanach Zjednoczonych wykryto ponad 10 000 przypadków zakażenia EIA. Wiele z tych zwierząt wykazywało poważne objawy kliniczne, a niektóre z nich padły. Obecnie większość koni, u których wykryto zakażenie, to „niewidoczni nosiciele”, co oznacza, że nie wykazują one żadnych zewnętrznych objawów choroby, ale wirus jest wykrywany podczas badania zwierzęcia.

Ważne jest, aby wiedzieć, że choroba ta nie przenosi się z konia na konia. Najczęstszymi wektorami tej choroby są gryzące muchy, szczególnie muchy końskie. Muchy te żywią się krwią i mogą przenosić wirusa na swoich częściach ustnych z jednego zakażonego konia na drugiego. Ponieważ jest to choroba przenoszona przez krew, odnotowano również przypadki związane z ponownym użyciem igieł. Ważne jest, aby przestrzegać prawidłowego protokołu szczepień i nigdy nie używać igieł ponownie.

Nie ma szczepionki ani leczenia tej choroby i może być ona trudna do odróżnienia od innych chorób wywołujących gorączkę, takich jak grypa i zapalenie mózgu. Ze względu na brak szczepionki, ważne jest częste wykonywanie testów na tę chorobę. Wiele pokazów i wystaw wymaga negatywnego wyniku testu Cogginsa w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Jeśli przewozisz konia w stanie New Jersey, musisz być w stanie przedstawić negatywny wynik testu Cogginsa, jeśli zostaniesz zatrzymany przez policjanta stanowego. Jest to prawo stanowe. W USA wszystkie konie przewożone przez granice stanów muszą być przebadane na obecność EIA z wynikiem negatywnym w ciągu 12 miesięcy od transportu. Wszystkie koniowate sprzedane, przehandlowane lub podarowane w obrębie stanu muszą zostać przebadane na obecność EIA z wynikiem ujemnym w ciągu 12 miesięcy od zmiany właściciela. Wszystkie konie trafiające na aukcje lub rynki sprzedaży muszą mieć negatywny wynik badania przed sprzedażą, lub koń musi być poddany kwarantannie w danym stanie do czasu poznania wyników badania.

Zaleca się, aby wszyscy właściciele koni wdrożyli plan kontroli EIA na swoim terenie. Wszystkie konie powinny być badane co 12 miesięcy jako część rutynowego programu zdrowotnego. Częstsze badania mogą być wskazane na obszarach, na których EIA występuje od dłuższego czasu. Właściciele koni przystępujących do pokazów lub zawodów sportowych powinni przedstawić urzędnikom odpowiedzialnym za zawody dowód ujemnego wyniku badania w kierunku EIA. Wszystkie nowe konie wprowadzane do stada powinny mieć ujemny wynik badania EIA przed wprowadzeniem lub zostać odizolowane w czasie oczekiwania na wyniki badań. Należy wdrożyć praktyki kontroli wektorów, w tym stosowanie środków owadobójczych i repelentów oraz kontrolę owadów środowiskowych. Należy przestrzegać zasad dobrej higieny i dezynfekcji, aby zapobiec zakażeniu przez skażone igły, strzykawki lub sprzęt.

Więcej informacji:

https://www.merckvetmanual.com/generalized-conditions/equine-infectious-anemia/overview-of-equine-infectious-anemia

https://aaep.org/horsehealth/equine-infectious-anemia

https://foundationequineclinic.com/…/why-does-my-horse-need-a-coggins-test-if-we-do…

https://ker.com/equinews/what-is-a-coggins-test/

https://www.aphis.usda.gov/aphis/ourfocus/animalhealth/animal-disease-information/horse-disease-information/equine-infectious-anemia

By Carol K. Ward, agent hrabstwa 4-H, Rutgers Cooperative Extension