Łacina: Via Appia
Droga Appijska lub Via Appia Antica w Rzymie jest jedną z najbardziej znanych starożytnych dróg. Została zbudowana w 312 roku p.n.e. przez Appiusza Klaudiusza Caecusa. W całości rozciągała się na długości 350 mil (563kms). Droga Appijska rozciągała się od Forum Romanum do dzisiejszego Brindisi. Duże kamienie stanowiły większość jej konstrukcji, a miękki żwir, który był zagęszczany między kamieniami, cementował ją. Rzymskie drogi, a zwłaszcza Droga Appijska, były niezwykle ważne dla Rzymu. Umożliwiała handel i dostęp do wschodu, a konkretnie do Grecji.
Droga Appijska jest widoczna do dziś i wiele znaczących grobowców i architektury znajduje się na jej granicach. To właśnie na tej drodze Via Appia Antica miało miejsce wiele wydarzeń. Najbardziej znana jest z roli, jaką odegrała w buncie niewolników pod wodzą Spartakusa w 73 r. p.n.e. Po stłumieniu powstania przez armię rzymską ukrzyżowano ponad 6000 niewolników, a ich ciała wyłożono na 130 mil Drogi Appijskiej.
Bilety wstępu: Podążając za tym linkiem możesz zarezerwować wycieczkę rowerową Via Appia.
Droga Appijska jest również wyłożona grobowcami starożytnych rodzin patrycjuszowskich Rzymu. Wśród grobowców można znaleźć katakumby chrześcijańskie, San Sebastian, San Domitilla, San Callixtus i najbardziej imponujący, grobowiec Cecylii Metelli. Spacer wzdłuż tej drogi jest bogaty w historię i wizję, dobrym miejscem do rozpoczęcia jest brama San Sebastiano. Droga Appijska jest tak bogata w historię i znaczenie i jest naprawdę cennym doświadczeniem. Mówi się, że jest to droga, na której Piotr miał wizję od Chrystusa i udał się z powrotem do Rzymu, aby być prześladowanym.
Część Via Appia, która jest teraz nazywana Via sacra (Święta Droga, w centrum Rzymu) zaczyna się na Kapitolu. Przechodzi ona przez Forum Romanum, opuszczając je tuż za Łukiem Tytusa. Ta starożytna droga graniczy również z Palatynem i Circus Maximus, jak również z Łaźniami Caracalli, dochodząc do imponującej bramy św. Sebastiana.
Resztki akweduktu Klaudiusza znajdują się również w pobliżu i są nadal dobrze zachowane.