Badanie jest solidnym badaniem prospektywnym z długim okresem obserwacji wynoszącym 7 lat i obiektywnymi miarami zarówno czynnika ryzyka (sprawność sercowo-naczyniowa i siła mięśni), jak i wyniku (depresja, lęk lub oba).

Ale chociaż wykazano korelację między sprawnością fizyczną a lepszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego, nie musi to oznaczać, że istnieje związek przyczynowy między tymi dwoma czynnikami. Na przykład, może się okazać, że osoby o lepszym zdrowiu psychicznym częściej pozostają aktywne fizycznie.

Jednakże badacze zastosowali różne techniki statystyczne, które ich zdaniem sugerują, że prawdopodobnie istnieje związek przyczynowy między sprawnością fizyczną a lepszym zdrowiem psychicznym.

Oprócz dostosowania do potencjalnych czynników zakłócających, które są związane zarówno z niskim poziomem sprawności fizycznej, jak i depresją i lękiem – takich jak palenie – autorzy przeprowadzili również szereg analiz wrażliwości.

Sprawdzili, czy nie występuje zjawisko odwrotnej przyczynowości (gdy wynik jest w rzeczywistości przyczyną), wykluczając osoby, które były w depresji lub lęku na początku badania. Zmienili również wartości odcięcia, które określały, czy ludzie mieli depresję. Żadna z tych analiz nie zmieniła ich wyników.

Pozostaje potrzeba wykazania mechanizmów, które mogą odpowiadać za ten związek.

Niemniej jednak, wyniki są nadal ważne. Oprócz dostarczenia dalszych dowodów na korzystny wpływ aktywności fizycznej na zdrowie psychiczne, badanie jest również jednym z pierwszych, które wykorzystuje obiektywne miary sprawności fizycznej, aby to zrobić.

Dla naukowców, może to oznaczać, że ilościowe pomiary sprawności fizycznej, a w szczególności, środki zarówno sprawności sercowo-oddechowej i siły mięśni – a nie raporty własne aktywności fizycznej – może potencjalnie służyć jako wskaźniki ryzyka zdrowia psychicznego dla clinicians.

Zachęcająco, naukowcy zauważyć, że osoba może znacząco poprawić swoją sprawność fizyczną w zaledwie 3 tygodnie. Opierając się na ich danych, może to zmniejszyć ryzyko danej osoby do rozwoju wspólnych zaburzeń psychicznych aż o 32.5%.

Dla Kandola, ustalenia są szczególnie istotne biorąc pod uwagę skutki obecnej pandemii COVID-19.

„Raporty, że ludzie nie są tak aktywni jak kiedyś są niepokojące, a nawet bardziej teraz, że globalne blokady zamknęły siłownie i ograniczyły ile czasu ludzie spędzają poza domem,” mówi Kandola. „Aktywność fizyczna jest ważną częścią naszego życia i może odgrywać kluczową rolę w zapobieganiu zaburzeniom zdrowia psychicznego.”