Heparyna drobnocząsteczkowa jest antykoagulantem z wyboru w ciąży. W ciągu ostatnich 20 lat enoksaparyna była coraz częściej stosowana u kobiet ciężarnych zagrożonych zakrzepicą i powikłaniami ciąży. Główne wskazania to profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i zapobieganie utracie ciąży u kobiet z trombofilią. Inne wskazania obejmują leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, profilaktykę zakrzepicy tętniczej u kobiet ciężarnych z mechanicznymi zastawkami serca oraz zapobieganie późnym powikłaniom ciążowym, takim jak stan przedrzucawkowy i wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrostu płodu. Enoksaparyna nie przenika przez łożysko i jest bezpieczna dla płodu. Działania niepożądane występujące u matki są rzadkie i obejmują łagodne miejscowe reakcje alergiczne u 2% oraz zwiększone krwawienie u 2%, które jest zależne od dawki. Małopłytkowość indukowana heparyną występuje bardzo rzadko, a resorpcja kości nie ma znaczenia klinicznego. Mechanizmy działania enoksaparyny w ciąży są wielorakie i obejmują aktywność przeciw czynnikowi Xa (anty-Xa) w krążeniu matczynym, uwalnianie inhibitora szlaku czynnika tkankowego z komórek śródbłonka i trofoblastów na poziomie łożyska oraz działanie przeciwzapalne.