BalearyEdit
Wśród wariantów ensaimada najbardziej powszechne są:
- Llisa (dosłownie zwykła) bez dodatkowych składników.
- Cabell d’ŕngel (dosłownie anielskie włosy), pomarańczowe nitki znajdujące się wewnątrz dyni są gotowane z cukrem, aby uzyskać słodkie nadzienie, które jest zawijane wewnątrz ciasta.
- Tallades (dosłownie pokrojone) pokryte sobrassadą i dynią, uzyskując słodko-gorzki smak. Jest to typowe dla dni karnawału, tuż przed Wielkim Postem, kiedy nie powinno się jeść mięsa (w tym smalcu i sobrassady).
- Crema (dosłownie krem) z kremem zrobionym z jaj.
- Nadziewane słodkim kremem, czekoladą lub pastą turrón.
- Pokryte morelą.
FilipinyEdit
Filipiny przyjęły również ensaymadę z Majorki (powszechnie pisaną ensaymada w językach filipińskich). Jako kolonia hiszpańska przez ponad 300 lat, wariant filipiński ewoluował przez wieki i jest prawdopodobnie jednym z najbardziej powszechnych przysmaków w kraju. Miejscowe ciasto to brioszka pieczona z masłem zamiast smalcu, z dodatkiem tartego sera i cukru, którą można znaleźć w niemal wszystkich okolicznych cukierniach. Inne wersje zwieńczone są kremem maślanym, solonymi plasterkami jajka i specjalnie dojrzałym serem edamskim zwanym queso de bola. Ensaymada z Pampangi charakteryzuje się bardzo bogatym ciastem z warstwami masła i sera.
Podczas filipińskich świąt Bożego Narodzenia zwyczajowo spożywa się ensaymadę z gorącą czekoladą zrobioną z rodzimego tablea.
Dzięki jego ogromnej popularności jako przekąski na wyspach, popularne sieci piekarni takie jak Goldilocks, Red Ribbon, Julie’s i Kamuning Bakery również oferują ensaymada z ich własną recepturą.
Puerto RicoEdit
W Puerto Rico, innej hiszpańskiej kolonii do 1898 r., ensaïmada nazywa się pan de mallorca i jest tradycyjnie spożywana na śniadanie lub jako podwieczorek.
W Puerto Rico, innej hiszpańskiej kolonii do 1898 r., ensaïmada nazywa się pan de mallorca i jest tradycyjnie spożywana na śniadanie lub jako podwieczorek.