Wolfsbane, Gerard’s Herbal: The General History of Plants, Utah State University, Merrill-Cazier Library, Special Collections and Archives, HATCH 39&40

Odmiany: Wolfsbane (Thora Valdensium/Valdensis), Winter Wolfsbane (Aconitum Hibernum), Anthora

Istnieją inne odmiany Wolfsbane, podstawową różnicą jest kolor kwiatu. Niektóre popularne kolory to żółty, niebieski i fioletowy, a kwiaty są często w kształcie hełmu. Czasami prowadzi to obserwatora do pomylenia Wolfsbane z Monkshood. Różne gatunki wilczomlecza rosną niemal przez cały rok. Choć wielu uważa Wolfsbane za piękną, jest to niesamowicie śmiercionośna roślina.

Wolfsbane rośnie obficie w Alpach i w całych Włoszech. Zimowy Wolfsbane rośnie w szczególności w Niemczech i ma piękniejsze kwiaty, gdy jest w głębokim śniegu i ekstremalnym zimnie. Żaden gatunek Wolfsbane nie pochodzi z Anglii, ale rośliny można znaleźć w poszczególnych ogrodach. Wolfsbane jest również znany pod nazwami Aconite i Thora, choć istnieją również odmiany Monkshood, które są identyfikowane jako Thora, co może powodować pewne zamieszanie. Thora pochodzi od greckiego imienia, które oznacza korupcję, truciznę lub śmierć.

Nazwa Wolfsbane pochodzi od myśliwych, którzy użyliby trujących właściwości rośliny, aby zdjąć niebezpieczne bestie, szczególnie wilcze sfory. Myśliwi zostawiali surowe mięso nasączone trucizną. Gdy wilki je znalazły, zjadały je i umierały. Najbardziej widocznym objawem wilczej zmory jest ekstremalna opuchlizna, choć inne przypadłości obejmują sztywność, senność i wyłupiaste oczy.

Wolfsbane jest praktycznie nieuleczalna, jeśli dostanie się do krwiobiegu, a ofiary zazwyczaj umierają w ciągu pół godziny od spożycia. Jeśli jesteś skłonny wyciąć dużo mięsa, trucizna może zostać usunięta. Dodatkowo, istnieje antivenom, który można wytworzyć z Anthory, ale ten lek musi być podany natychmiast.

Choć Anthora może być używana jako lek, jeśli roślina rośnie zbyt blisko innych szczepów Wolfsbane, nabierze trujących właściwości Wolfsbane. Antivenom stworzony z Anthory jest zwykle podawany w formie wina i jest również dobry na większość trucizn lub usuwanie tasiemców.

Gerard mówi nam, że Wolfsbane jest całkowicie odrzucany w medycynie. Przytacza przykład, gdy niektórzy jego współcześni próbowali eksperymentu, w którym podawali Wolfsbane w sałatce. Niestety dla wszystkich obecnych na imprezie, danie to było niezwykle śmiertelne, pozostawiając wszystkich, którzy je zjedli, martwymi.

Gerard komentuje również, że krowy naturalnie jedzą wokół Wolfsbane podczas wypasu, ale muchy, które podążają za nimi, zjadają kwiaty. Lekarstwo na Wolfsbane może być wykonane przy użyciu tych much. Jeden z przepisów mówi o dwudziestu muchach z jedną porcją Aristolochia rotunda i jedną porcją Armoniack. Inny używa dwie uncje Terralemnia, dwie uncje jagód Bay, dwie uncje Mithridate i dwadzieścia cztery muchy, zmieszane z miodem i oliwą z oliwek.