Kiedy myślisz o farro, faraonowie mogą podążać tuż za tobą. Około 10.000 lat temu to starożytne ziarno pszenicy pojawiło się po raz pierwszy w epoce egipskiej w pobliżu Żyznego Półksiężyca, obecnie Włochy. Zostało znalezione w wielu grobowcach egipskich królów jako pożywne źródło pożywienia na życie pozagrobowe i odżywiło wielu Egipcjan w tym czasie.

Pomimo że Egipcjanie odkryli farro, trafiło ono do diety Rzymian i było używane głównie do karmienia rzymskich legionów aż do upadku Imperium Rzymskiego w 476 r. n.e. Od tego czasu farro straciło na popularności aż do czasu, gdy w 476 r. n.e. upadło. Stamtąd farro straciło na popularności, dopóki Francuzi nie pomogli w jego odrodzeniu, włączając je do potraw, często zup.

Istnieją trzy różne rodzaje farro: orkiszowe, młode i einkorn, przy czym młode jest najbardziej powszechne w USA. Orkisz jest bardziej powszechną wersją uprawianą w południowych Niemczech, której początki sięgają 4000 r. p.n.e., a einkorn jest prawdopodobnie pierwszym rodzajem pszenicy uprawianym przez ludzi.

Emmer jest pakowany w trzech różnych stanach, w zależności od procesu perełkowania, który usuwa zewnętrzną warstwę ziarna. Najczęściej spotykaną formą jest perełkowane farro, z którego usuwa się zewnętrzną warstwę otrębów. W tym procesie zawiera mniej błonnika i składników odżywczych, ale gotuje się znacznie szybciej. Całe ziarno farro jest w stanie nieprzetworzonym, co oznacza, że zawiera nienaruszone otręby i zarodki. Są to części ziarna odpowiedzialne za dostarczanie składników odżywczych, białka i błonnika. Dzięki konsystencji podobnej do ryżu, pół filiżanki zawiera aż 8 gramów błonnika i białka, ale wymaga całonocnego namaczania przed gotowaniem. Pośrodku znajduje się farro o półokrągłych ziarnach. Gotuje się szybciej niż pełnoziarniste, ale zawiera więcej składników odżywczych niż odmiana perłowa.

Podsumowując, pełnoziarniste farro zawiera najwięcej korzyści zdrowotnych w porównaniu do odmiany perłowej. Wzrost zawartości białka i błonnika sprawia, że dłużej czujesz się syty w porównaniu z ziarnami rafinowanymi, takimi jak perłowa odmiana farro i biały ryż. Należy pamiętać, że farro zawiera znaczne ilości węglowodanów, ale nadrabia to oferując większą ilość wapnia i dostarczając ponad dziesięć różnych witamin i minerałów, takich jak magnez, cynk i wiele witamin z grupy B. Wszystkie trzy ziarna farro (emmer, einkorn i orkisz) są doskonałym źródłem polifenoli, karotenoidów i selenu.

Zauważono w badaniach obserwacyjnych, że długotrwałe spożywanie diety bogatej w polifenole roślinne może chronić przed chorobami, w tym niektórymi nowotworami, chorobami serca, cukrzycą, osteoporozą i chorobami neurodegeneracyjnymi. W związku z tym, że choroby serca są głównym zabójcą w USA, spożywanie pełnoziarnistego farro może być doskonałym dodatkiem pomagającym w walce z tym problemem!

W połączeniu z innymi pokarmami roślinnymi, takimi jak rośliny strączkowe, farro stanowi kompletne źródło białka. Oznacza to, że dostarcza odpowiednią ilość dziewięciu niezbędnych aminokwasów ważnych dla ludzkiego zdrowia.

Farro jest wspaniałym zbożem, które można włączyć do codziennej diety. Oto kilka przepisów, które pomogą dodać do twojego posiłku gryzącą teksturę i orzechowy smak.

– Zupa z marchewki i eskariola

– Marchew z pistacjami, mieszanką ziół i złotymi rodzynkami

– Jajecznica z zieleniny i ziaren

– Ziarna smażone w kimchi

– Ziarna smażone w kimchi