CanadaEdit
W Kanadzie po raz pierwszy wprowadzono przepisy na mocy ustawy o produktach niebezpiecznych w 1976 r., które ograniczały zawartość ołowiu w farbach i innych płynnych powłokach na meblach, produktach gospodarstwa domowego, produktach dla dzieci oraz zewnętrznych i wewnętrznych powierzchniach wszelkich budynków uczęszczanych przez dzieci do 0,5% wagowo. Nowe przepisy dotyczące materiałów do powlekania powierzchni, które weszły w życie w 2005 roku, dalej ograniczają ołów do poziomu tła zarówno dla farb wewnętrznych jak i zewnętrznych sprzedawanych konsumentom. Kanadyjscy producenci farb przestrzegają tego poziomu tła w swoich farbach do wnętrz i na zewnątrz od 1991 roku. Niemniej jednak, kanadyjska firma Dominion Colour Corporation jest „największym producentem pigmentów malarskich na bazie ołowiu na świecie” i spotkała się z publiczną krytyką za uzyskanie pozwolenia od Europejskiej Agencji Chemikaliów na dalszy eksport farb chromianowych z holenderskiej filii do krajów, w których jego użycie nie jest ściśle regulowane.
Unia EuropejskaEdit
Farby ołowiowe są zakazane w Unii Europejskiej przez dyrektywę z 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania substancji niebezpiecznych (RoHS), która zakazuje stosowania substancji niebezpiecznych w towarach konsumpcyjnych, w tym w farbach. Akt ten zastąpił i zharmonizował istniejące przepisy krajów członkowskich, z których wiele zakazało stosowania farb ołowiowych wiele lat wcześniej.
Aby chronić zdrowie malarzy, Francja uchwaliła w 1909 r. prawo zakazujące stosowania farb zawierających ołów do malowania wnętrz i na zewnątrz wszystkich budynków.
IndieEdit
Farba ołowiowa nie została zakazana w Indiach aż do 2016 r. Badanie z 2015 r. wykazało, że ponad 31% farb domowych w Indiach miało stężenie ołowiu powyżej 10 000 części na milion (ppm), co znacznie przekracza normę BIS wynoszącą 90 ppm dla ołowiu w farbie. Rozporządzenie w sprawie zawartości ołowiu w farbach domowych i dekoracyjnych weszło w życie 1 listopada 2017 r., zgodnie z którym farby powinny mieć ołów mniejszy niż 90 ppm, a ich etykieta powinna o tym mówić. Ale dwa lata później analiza 32 lokalnie wyprodukowanych próbek farb z dziewięciu stanów wykazała zawartość ołowiu w zakresie od 10 ppm do 1,86,062 ppm, przy czym 90% próbek miało poziom ołowiu powyżej 90 ppm.
FilipinyEdit
Filipiny zakazały stosowania farb ołowiowych w 2013 roku, ale w 2017 roku 15% farb nadal nie miało certyfikatu. Koalicja EcoWaste i Filipińskie Stowarzyszenie Producentów Farb oświadczyły 1 stycznia 2020 r., że Filipiny wycofały farbę ołowiową po wdrożeniu rozporządzenia administracyjnego Departamentu Środowiska i Zasobów Naturalnych (DENR) 2013-24, lub rozporządzenia o kontroli chemicznej ołowiu i związków ołowiu, które nakazało producentom farb zawierających ołów do zastosowań przemysłowych wycofanie takich farb do 31 grudnia 2019 r.
RPAEdit
W RPA ustawa o substancjach niebezpiecznych z 2009 r. klasyfikuje ołów jako substancję niebezpieczną i ogranicza jego użycie w farbach do 600 części na milion (ppm). Proponowana poprawka zmodyfikuje to do 90 ppm, tym samym prawie całkowicie eliminując ołów z farby. Poprawka obejmowałaby również wszystkie farby przemysłowe, które wcześniej były wyłączone.
Stany ZjednoczoneEdit
The U.S. Consumer Product Safety Commission (CPSC) zakazał ołowiu farby w 1977 roku w nieruchomości mieszkalnych i budynków publicznych (16 CFR 1303), wraz z zabawek i mebli zawierających farbę ołowiu. Podanym powodem było „zmniejszenie ryzyka zatrucia ołowiem u dzieci, które mogą połknąć wióry farby lub skórki”. Dla producentów, CPSC ustanowił Consumer Product Safety Improvement Act z 2008 roku, który zmienił limit zawartości ołowiu w farbie z 0,06% do 0,009% począwszy od 14 sierpnia 2009 roku. W 2018 r. stan Delaware zakazał stosowania farby ołowiowej na konstrukcjach zewnętrznych. Również ustawa Residential Lead-Based Paint Hazard Reduction Act (AKA „Lead Paint Act”) została stworzona w celu zapewnienia, że ujawnienie wszelkich zagrożeń związanych z ołowiem w budynku zostanie omówione z potencjalnymi nabywcami lub najemcami jednostek.
W kwietniu 2010 r. amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) wymagała, aby wszyscy renowatorzy pracujący w domach zbudowanych przed 1978 r. I zakłócający więcej niż sześć stóp kwadratowych farby ołowiowej wewnątrz domu lub 20 stóp kwadratowych na zewnątrz domu byli certyfikowani. Reguła EPA dotycząca renowacji, napraw i malowania ołowiem (Lead Renovation, Repair and Painting Rule – RRP Rule) obniża ryzyko skażenia ołowiem w wyniku renowacji domów. Wymaga, aby firmy wykonujące renowację, naprawę i malowanie projektów, które zakłócają farbę na bazie ołowiu w domach, placówkach opieki nad dziećmi i przedszkolach (wszelkie obiekty zajmowane przez dzieci) zbudowanych przed 1978 r., były certyfikowane przez EPA i korzystały z certyfikowanych renowatorów, którzy są przeszkoleni przez zatwierdzonych przez EPA dostawców szkoleń w zakresie przestrzegania praktyk roboczych bezpiecznych dla ołowiu.
Jak na rok 2018, istnieje szacunkowo 37 milionów domów i mieszkań z farbą ołowiową w Stanach Zjednoczonych.