Dzisiejsza włoska flaga i historyczne trójkolorowe barwy

Włoska flaga, il Tricolore (tricolor), jak jest często określana w języku włoskim, jest flagą narodową Republiki Włoskiej używaną od 1946 roku, a oficjalnie od grudnia 1947 roku. W 1997 roku, w drugie stulecie włoskiej trójkolorowej flagi, dzień 7 stycznia został ogłoszony Narodowym Dniem Flagi -Festa del Tricolore.

Dzień Flagi Włoskiej nie powinien być mylony z Festa della Repubblica, włoskim świętem narodowym obchodzonym każdego 2 czerwca.

Jakiego koloru jest flaga Włoch?

Kolory flagi Włoch to zielony, biały i czerwony.

Flaga Włoch jest flagą trójkolorową, z trzema pionowymi pasami o równej wielkości w kolorach zielonym, białym i czerwonym, z zielonym na górze.

Italian Flag Meaning

Podobnie jak inne flagi narodowe na całym świecie, takie jak flaga Meksyku, włoska flaga ma swoje korzenie we francuskiej fladze używanej przez francuskich rewolucjonistów od 1790 roku.

We Włoszech błękit francuskiej flagi został zastąpiony zielenią, kolorem używanym w pierwszych włoskich trójkolorowych kogutach (rozetach i wstęgach), które symbolizowały prawa naturalne, ideały równości i wolności.

W XIX wieku znaczenie trzech kolorów włoskiej flagi trójkolorowej stało się bardziej idealistyczne. Pisarze, poeci i uczeni widzieli znaczenie kolorów włoskiej flagi w poetyckim świetle. Zielony oznaczał nadzieję, nadzieję na wolne i zjednoczone Włochy, biały – wiarę, a czerwony – dobroczynność i miłość.

W przemówieniu „Il Tricolore” z 7 stycznia 1897 roku, z okazji pierwszego stulecia formalnego przyjęcia trójkolorowej flagi włoskiej, poeta narodowy Giosuè Carducci z pasją opowiadał o znaczeniu kolorów flagi włoskiej:

Dla Carducciego biały był wiarą w idee, które ożywiają mędrców; zielony – nadzieją, która odnawia się w naturze; czerwony – pasją i krwią męczenników i bohaterów, którzy oddali życie za kraj.

” Nie szalejące orły i lwy, nie obezwładniające dzikie bestie w świętym sztandarze; ale kolory naszej wiosny i naszej ziemi, od Cenisio do Etny; śniegi Alp, kwiecień w dolinach, płomienie wulkanów. „
Giosuè Carducci

Origins of the Italian Flag

Wkrótce po wydarzeniach rewolucji francuskiej, ideały innowacji społecznej zaczęły się szeroko rozprzestrzeniać we Włoszech, dlatego niebieskie, białe i czerwone kolory francuskiej flagi stały się pierwszym odniesieniem dla włoskich jakobinów, a później źródłem inspiracji do stworzenia włoskiego sztandaru tożsamości.

Włoskie gazety w tamtych czasach błędnie podawały, że francuski tricolor był zielony, biały i czerwony, i przez pewien czas Włosi wierzyli, że to są kolory francuskiej flagi i używali ich jako sposobu na pokazanie swojego poparcia dla rewolucyjnych ideałów.

Pierwsze użycie włoskiego koguta tricolor jest datowane na 21 sierpnia 1789 roku. Jak udokumentowano w archiwach historycznych Republiki Genui, niektórzy naoczni świadkowie donieśli, że protestujący wędrowali po mieście z trójkolorowym kogutem przypiętym do ubrania.

Ale nie wszyscy historycy są zgodni, że zielony, biały i czerwony kogut trójkolorowy pojawił się ponownie w listopadzie 1794 roku podczas nieudanego powstania w Bolonii przeciwko państwu papieskiemu pod wodzą Luigiego Zamboniego i Giovanniego Battisty De Rolandisa.

Jednakże uczeni zgadzają się, że okrągły włoski kogut z narodowymi barwami Włoch – zielenią, bielą i czerwienią – po raz pierwszy pojawił się w Mediolanie w 1796 r.

Pokrętna historia włoskiej flagi

Pierwsze oficjalne dokumenty przypisują użycie zielonej, białej i czerwonej flagi do pierwszej włoskiej kampanii Napoleona (1796-1797), stoczonej przy udziale licznych włoskich jakobinów.

Republika Cispadańska (1797) – Chociaż włoski tricolor był wcześniej używany jako sztandar wojskowy i symbol obywatelski władz lokalnych, historia flagi Włoch oficjalnie rozpoczyna się 7 stycznia 1797 roku, kiedy to suwerenne państwo włoskie, Republika Cispadańska, po raz pierwszy przyjęła ją jako flagę narodową.

To ważne wydarzenie miało miejsce w Palazzo del Comune of Reggio nell’Emilia, w sali archiwum książęcego, znanej dziś jako Sala del Tricolore.

Następnie obok Sali Trójkolorowych znajduje się Muzeum Trójkolorowych, otwarte w styczniu 2004 roku. Eksponowane są w nim dokumenty i pamiątki związane z włoską flagą oraz duża liczba trójkolorowych flag włoskich państw przed zjednoczeniem Włoch.zjednoczeniowych

Republika Cisalpińska (1798-1802) – Wkrótce potem Republika Cispadańska połączyła się w Republikę Cisalpińską, siostrzaną Republikę Francji w północnych Włoszech.

Początkowo kolory flagi Republiki Cisalpińskiej były ułożone poziomo, z zielonym kolorem u góry, ale 11 maja 1798 roku Rada Republikańska wprowadziła oficjalnie pionowy trójkolor w kształcie kwadratu.

Gradualnie włoska flaga zyskiwała na popularności, aż stała się jednym z najważniejszych symboli Risorgimento. To właśnie w tym czasie flaga włoska zaczęła wchodzić do zbiorowej wyobraźni jako symbol Włoch

Republika Włoska (1802 – 1805) – W 1802 roku Republika Cisalpińska przekształciła się w napoleońską Republikę Włoską. Flaga zachowała te same kolory, ale w innym, mniej rewolucyjnym układzie – na czerwonym tle umieszczono zielony kwadrat w białym rombie.

Królestwo Włoch (1805 – 1814) – W marcu 1805 roku Republika Włoska przekształciła się w Królestwo Włoch rządzone przez Napoleona I jako króla Włoch. Flaga Regno Italico była taka sama jak dawnej Republiki Włoskiej, ale w kształcie prostokąta i z orłem Napoleona na zielonym prostokącie.

Il Tricolore Becomes Subversive

Wraz z upadkiem Napoleona i przywróceniem absolutystycznych reżimów monarchicznych, włoski tricolor zszedł do podziemia, stając się symbolem patriotyzmu, który zjednoczył walkę Włochów walczących o wolność i niepodległość.

Podczas rewolty w Mediolanie w 1848 roku, flaga trójkolorowa Włoch wyraźnie umocniła się jako symbol patriotyczny, który zjednoczył wszystkich Włochów walczących przeciwko obcej dominacji.

Risorgimento i Tricolore

Risorgimento było ruchem politycznym i społecznym, który rozpoczął się w 1815 roku i zakończył się 17 marca 1861 roku proklamacją Królestwa Włoch, które zjednoczyło różne stany Włoch (z wyjątkiem Wenecji, Rzymu, Trydentu i Triestu) i przyjęło trójkolorową flagę jako narodowy sztandar.

Królestwo Sardynii (1848-1851) – 8 maja, 1848 r. trójkolorowa flaga stała się oficjalną flagą narodową Królestwa Sardynii, gdy po raz pierwszy została wywieszona na Palazzo Madama w Turynie.

W przemówieniu wygłoszonym przed parlamentem Królestwa Sardynii 9 czerwca 1848 r, Król Karol Albert oświadczył, że „Trójkolorowa flaga była i będzie błogosławiona przez Boga”

Królestwo Sardynii (1851-1861) – Ta flaga Królestwa Sardynii z koroną królewską nad tarczą Domu Sabaudzkiego stała się później sztandarem Królestwa Włoch.

Królestwo Włoch (1861-1946) – Tricolor był nadal flagą narodową Królestwa Włoch proklamowaną 17 marca, 1861.

Nowe Królestwo Włoch było rządzone przez Wiktora Emanuela II, pierwszego króla zjednoczonych Włoch od VI wieku. Na jego cześć zbudowano Ołtarz Ojczyzny w Rzymie, znany również jako Il Vittoriano.

Republika Włoska (od 1946) – Wraz z narodzinami Republiki Włoskiej w czerwcu 1946 roku z włoskiej flagi zniknął herb Sabaudii.

Art. 12 Konstytucji Republiki Włoskiej brzmi następująco: Flagą Republiki jest włoski trójkolor: zielony, biały i czerwony, z trzema pionowymi pasami o równej wielkości.”