Wiemy, że baza danych może posiadać różne typy danych. Rozważmy organizację posiadającą różne bazy danych takie jak Pracownicy, Działy, Finanse. Baza danych pracowników posiada tabelę, która przechowuje szczegóły dotyczące każdego pracownika, a pracownik jest jednoznacznie identyfikowany za pomocą ID pracownika.

W większości przypadków identyfikator pracownika składa się z kombinacji cyfr i liter. Jak baza danych może przechowywać te wartości? Używa specjalnego typu danych o nazwie varchar lub Variable Character datatype. Używa on cyfr i liter.

  1. varchar :
    Zmienny znak lub w skrócie varchar jest typem danych, który przechowuje dane nie-Unicode.
    Składnia dla varchar jest następująca:
    Syntax :
    varchar (n)

    n – jest liczbą bajtów. Maksymalna pojemność pamięci wynosi do 8000 bajtów.

  2. varchar(max) :
    Przechowuje dane łańcuchów znaków o maksymalnym rozmiarze 2³¹-1 bajtów.

    Syntaktyka :

    varchar(max)
  3. nvarchar :
    To przechowuje dane unicode o zmiennej długości.
    Syntaktyka dla nvarchar jest następująca:
    Syntaktyka :
    nvarchar

    n – jest liczbą bajtów i może przechowywać do 4000 bajtów. Jeśli długość dla typu danych nie jest określona, przyjmuje on domyślną wartość 1. Te typy danych mogą być używane podczas tworzenia tabel.

Przegląd tych typów danych :

Charakterystyka varchar varchar(max) nvarchar
Przechowywanie Przechowuje dane o zmiennej długości, dane łańcuchów znaków innych niż unicode. Przechowuje dane łańcuchowe o zmiennej długości, niebędące ciągami znaków unicode. Przechowuje dane łańcuchowe o zmiennej długości, niebędące ciągami znaków unicode.
Syntax varchar(n)

*n jest liczbą bajtów

varchar(max)

*max jest maksymalną wartością przechowywania.

nvarchar

*n jest liczbą bajtów.

Rozmiar pamięci 1-8000 bajtów 2³¹-1 bajtów 1-4000 bajtów

Tagi artykułów :

SQL

Tagi związane z praktyką :

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *