Ten artykuł jest o Władcy Piratów. Być może szukasz kapitana Złej Wendy.

Henry Morgan
Informacje biograficzne
Informacje Informacje biograficzne
Płeć	Mężczyzna	Płeć	Mężczyzna
Urodzony
Rodzina	Sir Edward Morgan (wuj) Mary Elizabeth Morgan (żona)
Tytuł(y)	Lord Piratów Gubernator porucznik Sir Admirał Kapitan
Znany również jako	Shadow Lord Henry King of Buccaneers
Statystyki
Własna broń	Flintlock Kordelas Magia
Statek (statki) kapitan lub członek załogi	HMS Oxford Satisfaction Centurion
Bitwy	Battle of Portobello Battle of Maracaibo Battle of Panama Day of the Shadow
Affiliation	Król Karol II Anglia Brethren Court Buccaneers
Za kulisami
Pierwszy wygląd	Karaiby
Najnowsze pojawienie się	Day of the Shadow
.

Sir Henry Morgan był legendarnym walijskim szeregowcem i Władcą Piratów z Dworu Braci. Pracując dla Anglii, atakował hiszpańskie posiadłości, w tym Wenezuelę i Panamę. Wśród jego osiągnięć była pomoc w napisaniu Kodeksu Braci Piratów wraz z „Bartholomewem” u progu Złotego Wieku Piractwa, zostanie rycerzem Anglii i mianowany porucznikiem gubernatora Jamajki. Pod koniec lat 80. XVI wieku, w nieznanych okolicznościach, wycofał się do tajnej kryjówki, gdzie zaczął studiować alchemię, w końcu odkrył sekret nieśmiertelności i stał się znany jako Władca Cieni. Jako Władca Cieni był największym alchemikiem, jakiego kiedykolwiek znało Siedem Mórz, i najzacieklejszym piratem na Karaibach, choć nikt oprócz niego o tym nie wiedział.

Biografia

Wczesne życie

Henry Morgan urodził się w 1635 roku w zamożnej walijskiej rodzinie rolniczej, ale jako młody człowiek wybrał życie na morzu. Po rozpoczęciu służby jako korsarz na Tortudze, a później na Barbadosie, osiadł około 1660 roku w Port Royal na nowo nabytej przez Anglię wyspie Jamajka. Wkrótce dołączył do niego jego wuj, Edward Morgan, który po przywróceniu króla Karola II w 1660 r. został mianowany porucznikiem gubernatorem wyspy. Po ślubie z najstarszą córką swego wuja, Mary Elizabeth, jeszcze w tym samym roku Henry Morgan zaczął pływać we flotach korsarskich, które Anglicy wykorzystywali do atakowania hiszpańskich osad. W tej nowej roli służył jako kapitan we flocie admirała Christophera Myngsa w latach 1662-1663.

Morgan pirat

Budowanie reputacji

Wziąwszy udział w udanym plądrowaniu Santiago de Cuba i Campeche w Meksyku przez Mynga, Morgan powrócił na morze pod koniec 1663 roku. Płynąc z kapitanem Jackiem Morrisem i trzema innymi statkami, Morgan splądrował stolicę prowincji Villahermosa. Wracając z wyprawy, odkryli, że ich statki zostały schwytane przez hiszpańskie patrole. Nie zrażeni zdobyli dwa hiszpańskie statki i kontynuowali rejs, plądrując Trujillo i Granadę przed powrotem do Port Royal na Jamajce. Pod koniec 1665 roku Morgan dowodził statkiem w ekspedycji Edwarda Mansfielda przeciwko Providence i Santa Catalina.

Wysłana przez jamajskiego gubernatora Thomasa Modyforda ekspedycja zdobyła wyspy, ale napotkała problemy, gdy Mansfield został schwytany i zabity przez Hiszpanów. Po śmierci swojego przywódcy korsarze wybrali Morgana na swojego admirała. Dzięki temu sukcesowi Modyford zaczął sponsorować liczne rejsy Morgana przeciwko Hiszpanom. W 1667 roku Modyford wysłał Morgana z dziesięcioma statkami i 500 ludźmi, by uwolnił kilku angielskich jeńców przetrzymywanych w Puerto Principe na Kubie. Po wylądowaniu jego ludzie splądrowali miasto i uwolnili więźniów, po czym ponownie zeszli na ląd i popłynęli na południe do Panamy.

Przybywszy na brzeg w pobliżu Puerto Bello, Morgan i jego ludzie obezwładnili garnizon i zajęli miasto. Po pokonaniu hiszpańskiego kontrataku, zgodził się opuścić miasto po otrzymaniu dużego okupu. Choć przekroczył swoje uprawnienia, Morgan powrócił jako bohater, a jego wyczyny zostały przemilczane przez Modyforda i Admiralicję. Wypływając ponownie w styczniu 1669 roku, Morgan wyruszył z 900 ludźmi na hiszpański Men z zamiarem zaatakowania Cartageny. W tym samym miesiącu jego okręt flagowy, Oxford, eksplodował, zabijając 300 ludzi. Po zmniejszeniu sił Morgan uznał, że brakuje mu ludzi do zdobycia Cartageny i skierował się na wschód.

Atakując Maracaibo w Wenezueli, splądrował miasto, po czym popłynął na południe, do jeziora Maracaibo i zajął Gibraltar. Po kilku tygodniach spędzonych na lądzie Morgan popłynął na północ, zdobywając trzy hiszpańskie statki przed ponownym wkroczeniem na Karaiby. Podobnie jak w przeszłości, po powrocie został skarcony przez Modyforda, ale nie ukarany. Uznawszy się za najwybitniejszego przywódcę korsarzy na Karaibach, Morgan został mianowany głównodowodzącym wszystkich okrętów wojennych na Jamajce i otrzymał od Modyforda ogólne polecenie prowadzenia wojny przeciwko Hiszpanom.

Władcy Piratów

Popularność Morgana wśród korsarzy była tak duża, że został on Pirackim Lordem Sądu Braci. Brał udział w Drugim Sądzie Braci, gdzie wraz z kolegą, pirackim Lordem Bartholomewem, napisał Kodeks Braci Piratów. Morgan umocnił Sąd Braci, zaprowadził porządek wśród korsarzy i wzmocnił piractwo na Karaibach.

Atak na Panamę

Żeglując na południe pod koniec 1670 roku, Morgan 15 grudnia odzyskał wyspę Santa Catalina, a dwanaście dni później zajął zamek Chagres w Panamie. Posuwając się w górę rzeki Chagres z 1000 ludzi, 18 stycznia 1671 roku zbliżył się do miasta Panama. Dzieląc swoich ludzi na dwie grupy, rozkazał jednej maszerować przez pobliskie lasy, by oskrzydlić Hiszpanów, podczas gdy druga posuwała się naprzód przez otwarty teren. Gdy 1500 obrońców zaatakowało odsłonięte linie Morgana, siły w lesie zaatakowały, gubiąc Hiszpanów. Wkraczając do miasta, Morgan zdobył ponad 400 000 sztuk ośmiu sztuk.

Podczas pobytu Morgana miasto zostało spalone, ale źródło pożaru jest sporne. Wracając do Chagres, Morgan był zaskoczony, gdy dowiedział się, że między Anglią a Hiszpanią został ogłoszony pokój. Po dotarciu na Jamajkę dowiedział się, że Modyford został odwołany i że wydano rozkaz jego aresztowania. 4 sierpnia 1672 r. Morgan został aresztowany i przewieziony do Anglii. Na procesie udało mu się udowodnić, że nie wiedział o traktacie i został uniewinniony. W 1674 roku Morgan został pasowany na rycerza przez króla Karola II i odesłany na Jamajkę jako gubernator porucznik.

Późniejsze życie

Przybywając na Jamajkę, Morgan objął stanowisko pod gubernatorem Lordem Vaughanem. Nadzorując obronę wyspy, Morgan dalej rozwijał również swoje rozległe plantacje cukru. W 1681 roku Morgan został zastąpiony przez swojego politycznego rywala, Sir Thomasa Lyncha, po tym jak wypadł z łask króla. Usunięty z Rady Jamajskiej przez Lyncha w 1683 roku, Morgan został przywrócony na stanowisko pięć lat później, gdy jego przyjaciel Christopher Monck został gubernatorem.

Według różnych legend i podań Morgan zmarł w Port Royal 25 sierpnia 1688 roku. Oficjalną diagnozą była puchlina, ale sądzono, że mógł zarazić się gruźlicą podczas pobytu w Anglii lub miał niewydolność wątroby spowodowaną ciężkim piciem.

Władca Cieni

Panama

Śmierć Henry’ego Morgana była jednak tylko legendą. Przez nieznane okoliczności przeniósł się do tajnego laboratorium na odległej wyspie, gdzie zaczął studiować alchemię. Morgan spędził lata studiując wszelkiego rodzaju nauki, czary i czarną magię. Odkrył również sposób na życie wieczne i był w stanie przedłużyć swoje życie. W latach 1710 był już znany jako Władca Cieni, mistrz alchemii. Dzięki swojej mocy stworzył Armię Cieni, armię nieożywionych przedmiotów ożywionych za pomocą magii.

W ramach swojej pierwszej misji Armia Cieni została wysłana przeciwko Panamie. Miasto zostało bezlitośnie zniszczone, choć statek Władcy Cieni uległ zniszczeniu. Mimo tego małego problemu, Władca Cieni wiedział, że potrzebuje więcej praktyki, zanim będzie gotowy na dzień zemsty. Pamiętając o niesprawiedliwości, jaką wyrządzono mu dawno temu, Władca Cieni chciał zemścić się na Władcach Piratów w Dniu Cienia. Jednak skradziono mu Złoto Cienia, magiczny eliksir i źródło jego mocy. Teraz więc musiał je odnaleźć, ale nie wcześniej niż po zdobyciu nowego statku.

Jack Sparrow

Przebrany za zwykłego pirata, Morgan udał się na Tortugę, zamierzając dołączyć do załogi Jacka Sparrowa. Odnalazł Jacka w tawernie Faithful Bride i po przedstawieniu się jako Henry, uścisnęli sobie dłonie, a Morgan wykorzystał okazję, by przekląć Jacka Chorobą Cienia. Jednak zanim mógł dołączyć do załogi Sparrowa, został zwerbowany przez Eduardo Villanuevę, hiszpańskiego władcę piratów na Adriatyku.

Morgan wszedł na pokład statku Villanuevy, Centuriona, który płynął do Europy. W pewnym momencie podczas podróży Morgan ujawnił swoje moce, schwytał całą załogę i przejął kontrolę nad statkiem. Z Morganem u steru, Centurion zadokował w Marsylii. Po przybyciu na ląd Morgan odnalazł marynarza i zmusił go, by powiedział mu, gdzie może znaleźć francuskiego pirata Lorda Chevalle’a.

Przymierze z Huntingtonami

Wkrótce po przybyciu do Francji Morgan użył swoich mocy, by skontaktować się z Benedictem i Barbarą Huntington, urzędnikami East India Trading Company z Hongkongu. Znajdowali się oni na środku Oceanu Atlantyckiego na pokładzie HMS Peacock, płynącego do Europy. Morgan przemówił do nich przez zaczarowane lustro Barbary i obiecał im, że pomimo ich ostatnich niepowodzeń w uniemożliwieniu Jackowi Sparrowowi dotarcia do afrykańskiego Władcy Piratów, będą mieli okazję zabić go w Europie.

Osobowość i cechy

Gdzie Czarnobrody był demonem, Sir Henry Morgan był wręcz diabłem. Morgan był okrutnym człowiekiem, gotowym zabić każdego, kto stanąłby mu na drodze. Jako przywódca korsarzy, nakazywał torturowanie swoich więźniów, aby zmusić ich do ujawnienia dokładnej lokalizacji ukrytych skarbów. Zdrada również należała do jego licznych i nawykowych przewinień. Mimo to ci, którzy pamiętali Morgana, uważali go za „niekompetentnego bufona”, twierdząc, że był fatalnym piratem i że ledwo stał na statku. Jako władca alchemii był największym alchemikiem, jakiego kiedykolwiek znało Siedem Mórz i najzacieklejszym piratem na Karaibach, choć nikt oprócz niego o tym nie wiedział.

Wyposażenie i umiejętności

Będąc jednym z największych alchemików swoich czasów, Henry Morgan używał swoich mocy, by robić, co chciał. Jego Armia Cieni była niepowstrzymaną siłą, z którą żadna ludzka moc ani armia nie mogła się równać. Potrafił też przemawiać przez zaczarowane lustra do ludzi znajdujących się daleko od niego.

Za kulisami

• W prawdziwej historii Henry Morgan zmarł w Port Royal w 1688 roku. Nie ma również żadnych zapisów o tym, że Morgan studiował alchemię lub robił cokolwiek związanego z siłami nadprzyrodzonymi.
• Marc Davis początkowo zamierzał umieścić historycznych piratów, takich jak Sir Henry Morgan, Czarnobrody, Anne Bonny i Kapitan Kidd, w jeździe Piratami z Karaibów, ale ostatecznie zdecydował się „znaleźć sposób na dodanie czegoś, z czego ludzie mogliby się pośmiać” zamiast tego. Zrobił jednak grafikę przedstawiającą Morgana trzymającego czerwonego Jolly Rogera z białą czaszką i kośćmi krzyżowymi. W prawdziwej historii, Jolly Roger nie był używany przez piratów przed końcem 17 wieku, ponad dekadę po historycznej śmierci Morgana.
• Henry Morgan miał cameo wygląd w Jay Wolpert szkice opowieści Klątwa Czarnej Perły, rozszerzone z historii opracowanej przez Walt Disney Studios kierowników Brigham Taylor, Michael Haines, i Josh Harmon. W pierwszym szkicu scenariusza Klątwy Czarnej Perły, Hector Barbossa twierdzi, że pływał z „Morganem” przez dziesięć lat. Jednak z kapitanem Morganem wprowadzonym w Dead Men Tell No Tales, nie wiadomo, czy jest to kanon czy nie i czy Barbossa odnosił się do tego Morgana czy Henry’ego Morgana.

• W niekanonicznym komiksie Disney Adventures The Buccaneer’s Heart! Duch Morgana został uwięziony w Sercu Korsarza, a ostatecznie został uwolniony, gdy Will Turner rozbił obiekt.
• Henry Morgan jest wspomniany przy jednej okazji w powieści Na nieznanych wodach, która została wykorzystana jako podstawa do Piratów z Karaibów: Na nieznanych wodach.
• Wspomnienie o Morganie w grze wideo Piraci z Karaibów jest anachroniczne, ponieważ gra rozgrywa się w 1630 roku, pięć lat przed narodzinami Morgana.
• Jednym z pomysłów na serię komiksów Piraci z Karaibów był duch kapitana Morgana powodujący kłopoty w Tortudze podczas nocnej wyprawy załogi Jacka Sparrowa. Jednak historia została odrzucona przez The Walt Disney Company z powodu elementu duchów z Dead Men Tell No Tales.

Pojawienia

• Piraci z Karaibów (gra) (tylko wspomniane)
• Cena wolności (tylko wspomniane)
• Legendy Sądu Braci: The Caribbean (Pierwsze pojawienie się) (Po raz pierwszy zidentyfikowany jako Władca Cieni)
• Legends of the Brethren Court: Rising in the East (Tylko wspomniany)
• Legends of the Brethren Court: The Turning Tide (tylko wspomniany)
• Legends of the Brethren Court: Wild Waters
• Legends of the Brethren Court: Day of the Shadow
• Tears of the Goddess (Tylko wspomniany)
• Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl (Pierwszy raz wspomniany)
• The Buccaneer’s Heart! (Jako duch) (Niekanoniczne pojawienie się)
• Piraci z Karaibów: Na krańcu świata (Wspomniany tylko)
• Piraci z Karaibów: Przypływy wojny (Wspomniany w retrospekcji(s))

Źródła

• Walt Disney’s Pirates of the Caribbean: The Story of the Robust Adventure in Disneyland and Walt Disney World
• Pirates of the Caribbean: Legends of the Brethren Court
• Pirates of the Caribbean: The Complete Visual Guide
• The Captain Jack Sparrow Handbook

• Henry Morgan na Wikipedii

Przypisy i referencje

Pierwszy Sąd
Królowie Piratów
Pierwszy Król Piratów
Pierwszy Władca Piratów
Pierwszy Władca Piratów Oceanu Atlantyckiego
Pomocnicy: Davy Jones

Drugi Dwór
Pirat Lords
Henry Morgan – Bartholomew – Babcia

Trzeci Dwór
Pirat Lords
Ojciec Sao Fenga
Inni: Tartaglia

Sąd śledczy
Pirat Lords
Ching – Borys Palachnik – Rafael – Edward Teague – Eduardo Villanueva
Asystenci: Davy Jones
Strażnik Kodeksu: Edward Teague
Inni: Hector Barbossa – Jack Sparrow – Esmeralda
Pies Więzienny

Czwarty Dwór
Królowie Piratów
Elizabeth Swann
Piratowi Lordowie
Ammand – Sumbhajee Angria – Hector Barbossa – Chevalle – Ching
Sao Feng – Jocard – Jack Sparrow – Elizabeth Swann – Eduardo Villanueva
Pomocnicy: Askay – Pusasn
Keeper of the Code: Edward Teague
Inni: Prison Dog