Publikacja: Maj, 2009

Wczesne badania przyniosły mieszane wyniki, ale nowe podejścia są obiecujące.

Od lat 70. XX wieku „hipoteza dopaminowa” była dominującą teorią na temat tego, jak rozwija się schizofrenia i powoduje jej wyniszczające objawy. Zgodnie z tą teorią, nadmierne przekazywanie neuroprzekaźnika dopaminy wywołuje pozytywne objawy, takie jak urojenia, halucynacje i nieuporządkowane myślenie, podczas gdy niewystarczające przekazywanie może leżeć u podstaw deficytów poznawczych i negatywnych objawów, takich jak stłumiony afekt. Zarówno leki przeciwpsychotyczne pierwszej, jak i drugiej generacji działają głównie poprzez blokowanie receptorów dopaminowych D2, wpływając w ten sposób na przekaźnictwo dopaminy w mózgu. Jednak leki te są stosunkowo nieskuteczne w leczeniu negatywnych objawów i deficytów poznawczych schizofrenii, co skłoniło badaczy do zbadania, czy objawy te są spowodowane problemami w innych układach neuroprzekaźników.

Aby kontynuować czytanie tego artykułu, musisz się zalogować.

Zaprenumeruj Harvard Health Online, aby uzyskać natychmiastowy dostęp do wiadomości i informacji zdrowotnych z Harvard Medical School.

  • Badaj warunki zdrowotne
  • Sprawdź swoje objawy
  • Przygotuj się na wizytę u lekarza lub badania
  • Znajdź najlepsze metody leczenia i procedur dla Ciebie
  • Zapoznaj się z opcjami lepszego odżywiania i ćwiczeń

Nowe subskrypcje Harvard Health Online są tymczasowo niedostępne. Kliknij poniższy przycisk, aby dowiedzieć się o naszych innych ofertach subskrypcji.

Dowiedz się więcej”

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *