Melon pepino (Solanum muricatum) ma kształt gigantycznej łzy, mniej więcej tak dużej jak twoja dłoń. Pomimo swojej nazwy, melon pepino nie jest wcale melonem. Pepino oznacza po hiszpańsku „ogórek”, ale pepino nie jest też ogórkiem. Jest to owoc wiecznie zielonej rośliny rosnącej w Ameryce Południowej, należącej do rodziny psiankowatych (Solanaceae), podobnie jak pomidor i ziemniak irlandzki. Znany jest pod wieloma innymi nazwami, takimi jak melon drzewiasty, melon krzaczasty, gruszka melonowa, melon jabłkowy i mellowfruit.

Informacje na temat melona pepino

Niewiele wiadomo na temat historii melona pepino. Uważa się, że pepino pochodzi z górskich regionów Kolumbii, Peru i Chile, ale jego dokładne pochodzenie jest tajemnicą. Obecnie roślina ta nie występuje w stanie dzikim, ale w 1889 r. była już dobrze rozwinięta w Kalifornii i jest tam uprawiana do dziś.

Oto kilka faktów na temat tego pięknego owocu.

Jego gładka, żółta skórka jest poprzecinana czerwono-fioletowymi paskami. Zazwyczaj pepino osiąga około 5 cali długości i 3 cale średnicy. W miarę dojrzewania wydzielają głęboki, słodki zapach. Owoc jest dojrzały, gdy zmieni kolor na kremowo-żółty i stanie się miękki w dotyku. Gdy pepino dojrzeje, przechowuj je w lodówce i zjedz w ciągu kilku dni.

Pepino mają cienką skórkę i nie mają centralnego dołka, więc łatwo je przekroić na pół. Znajdziesz w nich miękkie, jadalne nasiona i jasny, brzoskwiniowy miąższ. Owoce są aromatyczne, a miąższ słodki, łączący w sobie smaki kantalupa i spadzi.

Zazwyczaj nie jada się skórki pepino. Miąższ jest zarówno niskokaloryczny, jak i bogaty w antyoksydanty. Niektórzy twierdzą, że wspomaga zdrową skórę. W Afryce Południowej jest spożywany jako deser. Można go również dodawać do sałatek owocowych, mieszać z sosami lub jeść z mięsem lub rybą. Niektórzy uważają jego miękką, mączystą konsystencję i słaby smak za niezadowalające.

Roślina melonów pepino

Sadzić nasiona pepino w dobrze przepuszczalnej glebie o kwaśnym, neutralnym pH. Wybierz słoneczne miejsce z wilgotną glebą.

Sadzonki wyrastają na zdrewniałe krzewy, wysokie na około trzy stopy i są odporne tylko do strefy 9 USDA. Liście rośliny wyglądają bardzo podobnie do liści ziemniaka, ale rosną jak pomidor i wymagają palikowania.

Oczekuje się kwiatów od sierpnia do października, a owoce pojawiają się od września do listopada.