BirdseyeEdit

Podczas wyprawy myśliwskiej amerykański odkrywca i naukowiec Clarence Birdseye odkrył korzystne efekty „szybkiego zamrażania”. Na przykład ryby złowione kilka dni wcześniej, które były trzymane w lodzie, pozostawały w doskonałym stanie.

W 1924 roku Clarence Birdseye opatentował „zamrażarkę Birdseye Plate Froster” i założył General Seafood Corporation. W 1929 roku firma Birdseye’a i jej patent zostały kupione przez Postum Cereals i Goldman Sachs Trading Corporation. Później znana była jako General Foods. Zachowali oni nazwę Birdseye, która została podzielona na dwa słowa (Birds eye) do wykorzystania jako znak towarowy. Birdseye zapłacono 20 milionów dolarów za patenty i 2 miliony dolarów za aktywa.

Birds Eye był jednym z pionierów w branży mrożonej żywności. W tych czasach nie istniała dobrze rozwinięta infrastruktura do produkcji i sprzedaży mrożonek. Dlatego też Birds Eye stworzyło swój własny system, wykorzystując integrację pionową. Członkowie łańcucha dostaw, tacy jak rolnicy i drobni sprzedawcy żywności, nie mogli sobie pozwolić na wysokie koszty sprzętu, więc firma Birdseye im go dostarczała.

Do tej pory firma Birds Eye powoli zanikała, ponieważ miała stałe koszty związane z integracją pionową, takie jak nieruchomości, zakłady i sprzęt, których nie można znacznie zmniejszyć, gdy spadają potrzeby produkcyjne. Firma Birds Eye wykorzystała integrację pionową do stworzenia większej struktury organizacyjnej z większą liczbą poziomów dowodzenia. Spowodowało to wolniejsze tempo przetwarzania informacji, a efektem ubocznym było to, że firma stała się tak powolna, że nie mogła szybko reagować. Birds Eye nie skorzystało z rozwoju supermarketów aż do dziesięciu lat po tym, jak zrobiła to konkurencja. Rozwinięta już infrastruktura nie pozwoliła firmie Birdseye szybko reagować na zmiany rynkowe.

AlibabaEdit

Aby zwiększyć zyski i zdobyć większy udział w rynku, Alibaba, firma z siedzibą w Chinach, wdrożyła integrację pionową, pogłębiając swoje udziały w firmie nie tylko na platformie e-commerce. Alibaba zbudowała swoją pozycję lidera na rynku poprzez stopniowe przejmowanie komplementarnych firm z różnych branż, w tym z branży dostaw i płatności.

Stal i ropaEdit

Jednym z najwcześniejszych, największych i najbardziej znanych przykładów integracji pionowej była firma Carnegie Steel. Firma kontrolowała nie tylko huty, w których produkowano stal, ale także kopalnie, w których wydobywano rudę żelaza, kopalnie węgla, które dostarczały węgiel, statki, które transportowały rudę żelaza, koleje, które przewoziły węgiel do fabryki, piece koksownicze, w których koksowano węgiel itd. Firma kładła duży nacisk na oddolne, wewnętrzne rozwijanie talentów, a nie importowanie ich z innych firm. Później Carnegie założył instytut szkolnictwa wyższego, aby uczyć procesów stalowych kolejne pokolenia.

Koncerny naftowe, zarówno międzynarodowe (takie jak ExxonMobil, Royal Dutch Shell, ConocoPhillips lub BP), jak i krajowe (np., Petronas) często przyjmują strukturę zintegrowaną pionowo, co oznacza, że działają w całym łańcuchu dostaw, począwszy od lokalizacji złóż, wiercenia i wydobycia ropy naftowej, poprzez jej transport na całym świecie, rafinację na produkty naftowe, takie jak benzyna, aż po dystrybucję paliwa do należących do firmy stacji detalicznych, w celu sprzedaży konsumentom. Standard Oil jest słynnym przykładem zarówno poziomej i pionowej integracji, łącząc wydobycie, transport, rafinacji, dystrybucji hurtowej i sprzedaży detalicznej na stacjach benzynowych należących do firmy.

Telekomunikacja i informatykaEdit

Przedsiębiorstwa telefoniczne w większości 20 wieku, zwłaszcza największy (Bell System) były zintegrowane, co własne telefony, kable telefoniczne, sprzęt centrali telefonicznej i innych dostaw.

RozrywkaEdit

Od wczesnych lat dwudziestych do wczesnych lat pięćdziesiątych amerykański przemysł filmowy ewoluował w kierunku przemysłu kontrolowanego przez kilka firm, stanu znanego jako „dojrzały oligopol”, ponieważ był on prowadzony przez osiem głównych studiów filmowych, z których najpotężniejsze były studia „Wielkiej Piątki”: MGM, Warner Brothers, 20th Century Fox, Paramount Pictures i RKO. Studia te były w pełni zintegrowane, nie tylko produkując i dystrybuując filmy, ale także prowadząc własne kina; „Mała Trójka”, Universal Studios, Columbia Pictures i United Artists, produkowała i dystrybuowała filmy fabularne, ale nie posiadała kin.

Kwestia integracji pionowej (znanej także jako wspólna własność) była głównym przedmiotem zainteresowania decydentów politycznych ze względu na możliwość antykonkurencyjnych zachowań związanych z wpływem na rynek. Na przykład, w sprawie United States v. Paramount Pictures, Inc, Sąd Najwyższy nakazał pięciu pionowo zintegrowanych studiów sprzedać swoje sieci teatrów i wszystkie praktyki handlowe zostały zakazane (United States v. Paramount Pictures, Inc, 1948). Powszechność integracji pionowej całkowicie przesądziła o relacjach między studiami i sieciami oraz zmodyfikowała kryteria finansowania. Sieci zaczęły aranżować treści inicjowane przez studia będące ich wspólną własnością i zastrzegły sobie część przychodów z syndykacji, aby program zyskał miejsce w ramówce, jeśli został wyprodukowany przez studio niebędące ich wspólną własnością. W odpowiedzi, studia fundamentalnie zmieniły sposób tworzenia filmów i prowadzenia biznesu. Nie mając zasobów finansowych i talentów kontraktowych, które kiedyś kontrolowały, studia polegały teraz na niezależnych producentach dostarczających część budżetu w zamian za prawa do dystrybucji.

Niektóre konglomeraty medialne mogą, w podobny sposób, być właścicielami nadawców telewizyjnych (albo over-the-air lub kablowych), firm produkcyjnych, które produkują treści dla swoich sieci, a także właścicielami usług, które dystrybuują ich treści do widzów (takich jak dostawcy usług telewizyjnych i internetowych). AT&T, Bell Canada, Comcast, Sky plc i Rogers Communications są zintegrowane pionowo w taki właśnie sposób – prowadzą spółki zależne zajmujące się mediami (takie jak WarnerMedia, Bell Media, NBCUniversal i Rogers Media), a na niektórych rynkach świadczą usługi „triple play” obejmujące telewizję, Internet i usługi telefoniczne (takie jak Bell Satellite TV/Bell Internet, Rogers Cable, Xfinity oraz usługi telewizji satelitarnej i Internetu firmy Sky). Dodatkowo, Bell i Rogers posiadają dostawców usług bezprzewodowych, Bell Mobility i Rogers Wireless, podczas gdy Comcast jest partnerem Verizon Wireless dla MVNO marki Xfinity. Podobnie, Sony posiada udziały w mediach poprzez swój oddział Sony Pictures, w tym treści filmowe i telewizyjne, jak również kanały telewizyjne, ale jest również producentem elektroniki użytkowej, która może być używana do konsumpcji treści od siebie i innych, w tym telewizorów, telefonów i konsol do gier wideo PlayStation. AT&T jest pierwszą w historii integracją pionową, w której firma produkująca telefony komórkowe i studio filmowe znajdują się pod tym samym parasolem.

RolnictwoEdit

Integracja pionowa poprzez kontrakty produkcyjne i marketingowe stała się również dominującym modelem w produkcji zwierzęcej. Obecnie 90% drobiu, 69% trzody chlewnej i 29% bydła jest produkowanych na podstawie umów w ramach integracji pionowej. USDA popiera integrację pionową, ponieważ zwiększyła ona produktywność żywności. Jednak „… kontrahenci otrzymują dużą część wpływów z gospodarstwa, wcześniej zakładano, że trafiają one do rodziny operatora”.

W ramach kontraktów produkcyjnych, hodowcy hodują zwierzęta będące własnością integratorów. Kontrakty rolne zawierają szczegółowe warunki dla hodowców, którzy otrzymują wynagrodzenie w zależności od tego, jak efektywnie wykorzystują paszę, dostarczoną przez integratora, do hodowli zwierząt. Umowa dyktuje, jak zbudować obiekty, jak karmić, trzymać i leczyć zwierzęta oraz jak postępować z obornikiem i pozbywać się tusz. Ogólnie rzecz biorąc, umowa chroni integratora przed odpowiedzialnością. Jim Hightower, w swojej książce Eat Your Heart Out, omawia tę rolę odpowiedzialności wprowadzoną przez duże firmy spożywcze. Stwierdza on, że w wielu przypadkach rolniczej integracji pionowej, integrator (firma spożywcza) odmawia rolnikowi prawa do przedsiębiorczości. Oznacza to, że rolnik może sprzedawać tylko pod i do integratora. Te ograniczenia określonego wzrostu, argumentuje Hightower, pozbawiają rolnika siły sprzedaży i produkcji. Producent jest ostatecznie ograniczony przez ustalone standardy integratora. W tym samym czasie, integrator nadal utrzymuje odpowiedzialność związaną z rolnikiem. Hightower postrzega to jako własność bez wiarygodności.

W ramach umów marketingowych hodowcy z góry zgadzają się na sprzedaż swoich zwierząt integratorom w ramach ustalonego systemu cen. Ogólnie rzecz biorąc, umowy te chronią integratora przed odpowiedzialnością za działania hodowcy, a jedynym elementem podlegającym negocjacjom jest cena.

Przemysł motoryzacyjnyEdit

W Stanach Zjednoczonych nowe samochody nie mogą być sprzedawane w punktach dealerskich należących do tej samej firmy, która je wyprodukowała, ale są chronione przez stanowe prawa franczyzy.

OkularyEdit

Luxottica posiada 80% udziału w rynku firm produkujących okulary korekcyjne i ochronne, jak również jest właścicielem wielu sprzedawców detalicznych, działów optycznych w Target i Sears oraz kluczowych grup ubezpieczeniowych, takich jak EyeMed.

Opieka zdrowotnaEdit

W Stanach Zjednoczonych, główne fuzje pionowe obejmowały zakup Aetny przez CVS Health oraz zakup Express Scripts przez Cignę.

Ogólna sprzedaż detalicznaEdit

Amazon.com był krytykowany za bycie antykonkurencyjnym zarówno jako właściciel, jak i uczestnik swojego dominującego rynku internetowego. W przypadku produktów biurowych, Sycamore Partners jest właścicielem zarówno Staples, Inc, głównego sprzedawcy detalicznego, jak i Essendant, dominującego hurtownika.